Znasz jakieś inne nieodmienne SCS-owe przymiotniki?
свободь = wolny
испльнь = pełen
различь = różny
ѹдобь = łatwy, wygodny
Mogły też funkcjonować jako przysłówki.
Podeźrzewam też, że parę dziwnych przysłówków na -ь (np. ашѹть = nadaremnie) mogło też funkcjonować jako takie nieodmienne przymiotniki (tylko nie zostały w tej roli zaświadczone), ale to tylko mój, niczym nie podparty domysł.
Pochodzenie tych przymiotników jest o tyle niepewne, że nie kontynuują one żadnego zauważalnego modelu derywacyjnego z PIE.
W telegraficznym skrócie: wschodniosłowiańskie zapożyczyły благий/благі/благой z SCS благъ "dobry, miły, przyjemny, łaskawy" (por. błogi), przy czym znaczenie odwróciło się o 180 st.* "Pejoratywne znaczenie 'lichy, marny, zły' powstało na terenie ruskim w rezultacie tabuistycznej zamiany pierwotnego 'dobry' przez przeciwstawne 'zły'". (Hm... A może to po prostu sarkazm? ) W polskim dawniej błahy mogło znaczyć również "mizerny, nikły, lichy, nikczemny"
To ciekawe, z tym, że nie do końca do mnie przemawia.
Zło w sensie "zło moralne" mogłoby ulec takiemu tabu, ale raczej nie zło w znaczeniu "kiepska jakość". Nie na tym polega tabu, że się mówi wszystko odwrotnie, niż jest.
Ech, jak czytam o takich rzeczach, to na wzór dynozaurowego jontypòlskiego mam ochotę stworzyć język antysłowiański, z nietypowymi dla języków słowiańskich, ale w nich występującymi przemianami fonetycznymi i formami gramatycznymi, i słowami, które najbardziej się różnią od słów występujących w większości języków słowiańskich. Ale że też mi się nie chce, to może ktoś ode mnie przejąć ten pomysł.
Myślicie, że nie myślałem o czemś takiem?
Czytam co się tylko nawinie na temat djalektologji słowiańskiej, więc ciekawe rozwiązania przychodzą same.
