Polskie Forum Językowe

Język alpejski to język aposterjori wyprowadzony z łaciny klasycznej. Jest inspirowany językiem francuskim, ale nie jest z nim wzajemnie zrozumiały.

Samogłoski: a, e, i, o, u, œ, ɑ, y, ə,
Allofony przed r: ɑ, ɑ, ə, ɒ, o, ɒ, ɑ, ɵ, ə
Dyftongi: œy, yœ, ai, ei, ou, uo, au
W dyftongach tylko drugi element podlega r-allofoni.
Długość jest rozróżniana, ale par minimalnych jest niewiele.
Wszystkie samogłoski mają wesję znasalizowaną.

Spółgłoski: p, b, t, d, k, g, f, v, s, z, ʃ, ʒ, ʁ, m, n, l, w, j, ŏ

Wymowa samogłosek z akutem:
á /ai/, rzadko /au/
é /ei/
í /ʲe/, przed samogłoskami /je/
ó /ou/
ú /ʷo/, przed samogłoskami /wo/
ý /yø/
oé /øy/


W języku alpejskim pozostało V łacińskich deklinacji, jednakże zostały one zredukowane do 4 form.

Deklinacje są podane w formie: -M. l.p., -B. l.p., | M.l.m., B. l.m.

I deklinacja: -∅ -∅ | -m -as
II deklinacja: -(s) -i | -m -us
III deklinacja: -∅ -is | -s -is
IV deklinacja: -(s) -m | -us -us
V deklinacja: -ies -im | -is -is

Rodzajnik nieokreślony:
Męski: ic ie | unc ous
Żeński: ac a | anc aes
Nijaki: oc ac | oc ac

Rodzajnik określony:
Męski: íl íli | ílm ílos
Żeński íl íl | ílm ílas
Nijaki ílt íl | ílt íl

Stosowanie rodzajników:
Nazwy własne (miejsca, tytuły) występują z rodzajnikiem określonym w rodzaju odpowiednim słowu, którego dotyczy. Nazwy geograficzne pospolite i zdecydowana większość rzeczowników występują z rodzajnikiem nieokreślonym, chyba że są dokładnie wyspecyfikowane.
Przykłady:
Égu oeígo ie libri. - Czytam książkę.
Égu oeígo íli Libri Sácr. - Czytam Biblię.

CytatJęzyk alpejski to język aprjori wyprowadzony z łaciny klasycznej.

Chyba aposterjori  :) Dziwne wydaje mi się też wyprowadzenie romlangu z łaciny klasycznej, chyba że na miejscu powstał inny, znacznie różniący się od tych występujących w pozostałej części imperjum język potoczny (tak jak chyba na Sardynji).

Dziękuję za poprawę, z tym aprjori się zagapiłem. Język ten pierwotnie był dialektem wyższych klas w Tyrolu, później, po upadku Rzymu przeszedł na niższe klasy i zaczął się intensywnie rozwijać.

Ciekawe, fajnie wygląda!

Skąd końcówka liczby mnogiej? Fajny rodzajnik nieokreślony :). Czy istnieją jakieś ich ściągnięte formy?

Wszystkie końcówki pochodzą z uproszczonych końcówek łacińskich. Jak dobrze rozumiem ściągnięte słowa to zapożyczenia? Trochę ich będzie, ale język jest leksykalnie dość konserwatywny.

Ściągnięte rodzajniki to skrócone formy z przyimkami na przykład.

Ściągniętych form raczej nie będzie, rodzajniki te i tak są dość podobne i mogą na siebie "nachodzić", więc takie formy mogły by przeszkadzać dość mocno.