I. | l.poj. | l.mn. |
M. | velk | velsi |
D. | velka | velk |
C. | velku | velkóm |
B. | velk | velke |
Va. | l.poj. | l.mn. |
M. | ľit | ľeta |
D. | ľeta | ľit |
C. | ľetu | ľetóm |
B. | ľeto | ľeta |
r.m. | r.ż. | |
1 | jenain/jen | jenina/jena |
2 | dva | dvie |
3 | teŕ | teŕi |
4 | ṡeter | ṡesteŕi |
Cytat: Pluur w Styczeń 14, 2014, 23:37:45To niezbyt konserwatywna, jak na słowiańskie. Procesy byś nam chciał przedstawić? I cóż to jest, to [ⅎ]?
konserwatywna deklinacja, która potraciła miejscownik i narzędnik
Cytat
* [ⅎ] = [ɸ̪͡ɬ͡h]
CytatMógłbyś wrzucić rozwój z prasłowiańskiego?
CytatProcesy byś nam chciał przedstawić?Oto jest! / Oto są!
CytatI skąd taka ortografia?A o co ci się konkretniej rozchodzi?
CytatTo niezbyt konserwatywna, jak na słowiańskie.Z jednej strony owszem, jednak wszystkich odmian jest 13. Miałem tu na myśli w szczególności to, że
CytatI cóż to jest, to [ⅎ]?
Cytat: Pluur w Styczeń 14, 2014, 23:37:45Co robi i skąd pochodzi to -t na końcu rdzenia? Z bezokolicznika? Bo np. w polskim te przyrostki dodaje się do rdzenia, a nie do bezokolicznika (czytanie, czytadło itp.).
mówić: *rěčь + *ati → ŕiṡati
rozmówczyni: ŕiṡat + *yni → ŕiṡateni
mówienie: ŕiṡat + *nьje → ŕiṡatne
narządy mowy: ŕiṡat + *dlo → ŕiṡatdlo
gazeta: ŕiṡat + *ja → ŕiṡate (r.ż.)