Język neru [Ziemlia]

[Henryk Pruthenia]

Język neru (dosł. nasz język) to język ergatywno-absulatywny używany gdzieś-kiedyś w świecie Ziemli, która też gdzieś-kiedyś.

Dźwięki
β n ʀ (v n r)
tʰ ɗ kʰ qʰ (t d k q )
s zˤ ɕ~ʑ χ h (s z ś ħ h)
t͡s t͡sʰ (c c')
t͡ɬ d͡ɮ (x x')

i  u (i  u)
e  o (e  o)
ɛː ə  ɔː(ē ə ō)
a (a)
ɐː (ā)

Konjugacja
Czasownik odmienia się de facto przez następujące kategorie:

• Czas
• Określoność

Czasów nie będę tłumaczył, ale określoność wypada: opisuje ona czy słowo dotyczy tego samego podmiotu.

A wiec odmiana:

Określoność	Teraźniejszy	"Perfect"	"Imperfect"	Statywny
Określony	-os	-eβ	-iʀ	-n
Nieokreślony	-on	-et	-it	-

Czas statywny to nie czas, gdyż nie umiejscawia on czynności w czasie, tylko określa rzeczownik stałą cechą. Coś jak połączenie przymiotnika z angielskim present simple.

Istnieją jeszcze takie kategorie czasownika jak:
Bezokolicznik/Rzeczownik odczasownikowy -i
Imiesłów bierny -ni
Imiesłów czynny -əti

Rzeczownik
W języku neru istnieją dwa rodzaje deklinacji:

• prefiksalna
• sufiksalna

Obie deklinacje mogą się łączyć.

Deklinacja Prefiksalna
Określa głównie stosunek rzeczownika do czasownika, a więc odmienia się przez osoby.

Osoba	I	II	III
Ergatyw	n-	s-	t-
Absolutyw	na-	sa-	ta-
Pegatyw	nus-	sus-	tus-
Genetyw	ne-	se-	te-
Instrumental	nē-	sē-	tē-

Poszczególne przypadki (w szczególności genetyw na ergatyw i absolutyw i pegatyw oraz ergatyw i pegatyw) mogą się ze sobą łączyć.

Deklinacja sufiksalna
Opisują głównie położenie w czasie i przestrzeni.

Położenie w przestrzeni:

-	Statywne	Ruch do	Ruch od	Ruch przez
W	-is	-eh	-it	-issi
Na	-e	-en	-et	-etti
Przy/u	-u	-un	-ut	-utti
Za	-ne	-nen	-net	-nenni
Przed	-er	-eren	-eħt	-erri
Pod	-ā	-ān	-āt	-ātti
Nad	-ōn	-ōnen	-ōt	-ōtti

Umiejscowienie w czasie:

Kiedy?	Odkiedy?	Dokiedy?	Przez ile?
-an	-atet	-anet	-anni

Inne:

Abessivus	Bez czego?	-ote
Causalis	Po co?	-əś
Sociativus	Z czym?	-āc
Essivus-Wokatyw	Jako kto?	-i
Translativus	Stając się kim?	-as
Partytyw	Ile czego?	-eti

Partytyw używany jest z liczebnikami, essivus jako orzecznik w sytuacji statywnej (Riczard Petru jest oszustem), a translativus to orzecznik w sytuacji dynamicznej (Riczard Petru został oszustem).

Przedimek-Klasyfikator
Ważnym zjawiskiem językowym w języku neru są przedimki. Pełnią one funkcję nie tylko przedimka, ale też klasyfikatorów jak i zaimków. Jako jedyne posiadają też kategorię rodzaju (ale nie odmieniają się przez tę kategorię, niektóre są mnogie, a niektóre po prostu na stałe pojedyncze). W języku neru nie ma naszych zaimków, przez co niektóre odmienne przez osoby klasyfikatory (człowiek, grupa ludzi, zwierzę, roślina, narzędzie, drzewo, stado, władca, płyn, abstrakcja) pełnią ich funkcję.

[ArturJD]

Lubię te Twoje zwięzłe opisy.

Jeśli jednak mi czegoś brakuje, to przykładów

Łączenie przypadków? Rozumiem co masz na myśli... Ale jeżeli masz połączenia typu {ergatyw, absolutyw} z {całą resztą}, to może jakoś inaczej to zaprezentować? Taki dubel jest logiczy*. Chyba, że inne przypadki też możesz mieszać (nie wiem, genetyw z intrumentalem?), ale to by mogło zrobić język niezwykle skomplikowanym (wyszłaby z tego taka "macierz językopodobna").

*Przecież sam mam coś w ten deseń w tjevango :3

Co to jest pegatyw?

[Henryk Pruthenia]

Wiem, przykładów niestety nie ma, bo nie miałem już sił tego pisać.
Łączenie przypadków, na przykład 'jestem w domu' to znacznik pierwszej osoby-dom-lokatyw.

Ogólnie stosunki morfosyntaktyczne można określić w języku neru tak:
ergatyw zabija absolutywa
absolutyw śpi
pegatyw śpiewa absolutywowi
pegatyw-ergatyw daje ergatywowi absolutywa
ergatyw jest essywem
ergatyw staje się translatywem.

Czyli pegatyw to podmiot do dopełnienia dalszego.

[Mścisław Bożydar]

Nie mówi się "język neru", tylko "język nerda"

[Henryk Pruthenia]

E, ja taki nerd, że chocho.

Ktoś ma jeszcze odczucia czy wypadałoby wrzucić jakiś text?