W temacie tym po prostu znajdujemy grupy homonimów (samomianów) i homofonów (samobrzmiewów) w różnych natlangach - żywych lub wymarłych, które nas urzekają.
helleńska para homofonów: δέ /dé/ "zaś, ale" i δή /dɛ̌ː/ "zaiste, tedy" (wg wymowy attyckiej)
Polskie: zamek, zamek, zamek.
W angielskim jest tego dużo. Z mieszania sheet i shit w wymowie przez polskie pielegniarki w czasie wojny Brytyjczycy mieli bekę.
akadyjskie homofony: šumu /ʃumu/ "imię", šūmu /ʃuːmu/ "czosnek" i šumû /ʃumuʔuː/ "pieczeń z rusztu"
Aż można zażartować z Babilończyków, którzy nie umieli iloczasowo wymawiać samogłosek: "W imię pieczeni czosnkowej".
Cytat: Ainigmos w Czerwiec 11, 2018, 09:52:48
akadyjskie homofony: šumu /ʃumu/ "imię", šūmu /ʃuːmu/ "czosnek" i šumû /ʃumuʔuː/ "pieczeń z rusztu"
Aż można zażartować z Babilończyków, którzy nie umieli iloczasowo wymawiać samogłosek: "W imię pieczeni czosnkowej".
Ale oni przecież chyba respektowali długość samogłosek??? Nie widziałem nigdzie w gramatyce akadzkiej informacji, by tego nie rozróżniali.
Cytat: Henryk Pruthenia w Czerwiec 11, 2018, 10:22:59
Ale oni przecież chyba respektowali długość samogłosek??? Nie widziałem nigdzie w gramatyce akadzkiej informacji, by tego nie rozróżniali.
Owszem w każdej gramatyce akadzkiego widnieje wzmianka, że dla nich zjawisko iloczasu samogłosek było swojskie.
Więc czyli to nie są homofony?
Cytat: Henryk Pruthenia w Czerwiec 11, 2018, 12:28:36
Więc czyli to nie są homofony?
Ależ to homofony w tym sensie, że choć różnią się między sobą iloczasem alofonicznych samogłosek, to jednak w toku wymowy brzmią ze sobą identycznie; przy czym samogłoskę ściągniętą jak w šumû wymawia się jako zbieg dwóch samogłosek: krótkiej i długiej z alefem niemym pośrodku, co wychodzi na samogłoskę długą, alofoniczną z samogłoską krótką.
Cytat: Ainigmos w Czerwiec 17, 2018, 23:50:34
Cytat: Henryk Pruthenia w Czerwiec 11, 2018, 12:28:36
Więc czyli to nie są homofony?
Ależ to homofony w tym sensie, że choć różnią się między sobą iloczasem alofonicznych samogłosek, to jednak w toku wymowy brzmią ze sobą identycznie; przy czym samogłoskę ściągniętą jak w šumû wymawia się jako zbieg dwóch samogłosek: krótkiej i długiej z alefem niemym pośrodku, co wychodzi na samogłoskę długą, alofoniczną z samogłoską krótką.
Mimo wszystko w IPie wszystko rozróżniałeś. Mógłbyś podać mi jakieś źródło, gdzie jest to opisane?
Cytat: Henryk Pruthenia w Czerwiec 18, 2018, 00:36:52
Mimo wszystko w IPie wszystko rozróżniałeś. Mógłbyś podać mi jakieś źródło, gdzie jest to opisane?
To prawda. Już Ci na privie (osobni) podałem, na czym opierają się moje wywody o samogłoskach w akadzkim - ano na Huehnergarda "Grammar of akkadian".
W polszczyźnie: długi i długi, obie o wymowie /ˈdwugʲi/.
Cytat: Ainigmos w Grudzień 27, 2019, 02:25:12
W polszczyźnie: długi i długi, obie o wymowie /ˈdwuɟi/.
Może się czepiam, ale ja tam [ɟ] nie słyszę.
Cytat: Caraig w Grudzień 27, 2019, 12:31:09
Może się czepiam, ale ja tam [ɟ] nie słyszę.
Na wikisłowniku tak piszo.
W polszczyźnie: nie "zaprzeczenie" i nie "zaimek", obie o wymowie [ɲɛ], jak podaje Wikisłownik.
Cytat: Kazimierz w Grudzień 28, 2019, 21:44:02
Na wikisłowniku tak piszo.
Na wikisłowniku różne rzeczy piszą (np. mylą znak akcentu z artykulacją boczną xD (https://en.wiktionary.org/wiki/hea#Estonian)), ale wg mnie, i sądzę że nie tylko mnie, w polskim nie ma takiego fonemu jak /ɟ/. Ja tam słyszę /ˈdwugʲi/.
I tu wchodzi cywilopolskie [ˈdwuʝ̙i]
Cytat: CivilixXXX w Grudzień 30, 2019, 00:07:21
I tu wchodzi cywilopolskie [ˈdwuʝ̙i]
Po jakiemu ty mówisz? Bo chyba nie po polsku xD
Ja w polskim prawie nie mam już [ɡ], w 90% przypadków jest albo ubezdźwięcznione [k], albo zlenicjowane [ɣ], x podobnymi zmianami b > β i d > ð (choć te wciąż są sporadyczne).
Nagraj swobodną mowę, bo jakoś ci nie wierzę xD
Helleńska para homonimów: κοπρολόγος "obsceniczny pisarz" i κοπρολόγος "zbieracz kału"
Odkopuje, bo w sumie fajna para homofonów z angielskiego:
(to) gambol (https://en.wiktionary.org/wiki/gambol) "wybryk" vs. (to) gamble (https://en.wiktionary.org/wiki/gamble) "(uprawiać) hazard"