Курс літоўскае мовы ў японскіх значкаў.

[Henryk Pruthenia]

Ale zadajesz sobie sprawę (Ty, i wszyscy Małożmudzini), że nie każde słowo, które występuje po rosyjsku, a po polsku już nie, a które znajdziesz w białoruskim, nie jest z automatu rodyjskim zapożyczeniem? Mam wrażenie, że oni naprawdę udają, że białoruski nie wywodzi się od staroruskiego. Jeżeli tak jest, to nie widzę żadnego превосходства mowy narkomanów nad rusyfikacją.

[Ліцьвін]

Daruj se te złośliwe przezwisko jak i całokształt, który z resztą zupełnie nic do tegoż pytania nie wnosi. W tamtym poście były zaledwie dwa słowa, a ty już mi zarzucasz uznawanie każdego niepolskiego słowa za rusyfikację.. I skąd to pierdzielenie, że nie uznaje się go za potomka staroruskiego? Wyrywasz jakieś durnoty z kontekstu. Oczywiście, że jest masa spólnych słów z rosyjskimi ale w tym przypadku пець wydaje mi się nowszym. Nawet jeśli to słowo etymologji staroruskiej nie zmienia to faktu, że mogło dawno wyjść z użycia i "wrócić" po paru wiekach wraz z rusyfikacją jak właśnie sądzę. Może mylę się w tym konkretnym przypadku, niemniej cały twój post zupełnie nic nie wnosi do zadanego pytania, także po co się w ogóle wypowiadasz skoro nie masz nic mądrego do powiedzenia. I w ogóle co rozumiesz przez mowę narkomanów? Bo narkomówka to nie tylko zmiana ortografji, to także wyjście z użycia lub zmarginalizowanie wielu słów i zastąpienie ich rosyjskimi. Także o czym ty do mnie rozmawiasz. W ostatnim wieku nastąpiła znaczna rusyfikacja języka i nawet jeśli jakieś słowo jest staroruskie nijak się to ma do tego czy dawno z litewszyzny nie zniknęło, a "ponowny powrót" przez rosyjski to owszem rusyfikacja jeśli tego słowa przez kilka wieków już dawno nie było. No chyba, że nazwałeś tak litewski ogółem - jeśli tak to zostawię to bez komentarza.

[Henryk Pruthenia]

Daruj se te złośliwe przezwisko jak i całokształt, który z resztą zupełnie nic do tegoż pytania nie wnosi.

Przezwisko było żartobliwe, to Ty masz kij między pośladoma. Jak już w takim tonie chcesz do mnie mówić.

W tamtym poście były zaledwie dwa słowa, a ty już mi zarzucasz uznawanie każdego niepolskiego słowa za rusyfikację..

Rozmawiam z Tobą trochę dłużej, jak i też, co może Cię zaciekawić, zajmuję się slawistyką trochę czasu, i moje wrażenie nie jest zbudowane na podstawie dwóch słów, (hehe), a na podstawie podejścia wielu ludzi, próbujących rewitalizować/zachować białoruski. I to wrażenie pozostaje dalej. Nie dziwota, że starając się białoruski oczyścić z rosyjskiego czasami się jest nadgorliwym.

I skąd to pierdzielenie, że nie uznaje się go za potomka staroruskiego? Wyrywasz jakieś durnoty z kontekstu.

No to wracamy do tego co mówich:

Mam wrażenie, że oni naprawdę udają, że białoruski nie wywodzi się od staroruskiego.

Jak widać, ktoś tu ma problemy z rozumieniem tekstu czytanego. (hehe)

Oczywiście, że jest masa spólnych słów z rosyjskimi ale w tym przypadku пець wydaje mi się nowszym. Nawet jeśli to słowo etymologji staroruskiej nie zmienia to faktu, że mogło dawno wyjść z użycia i "wrócić" po paru wiekach wraz z rusyfikacją jak właśnie sądzę. Może mylę się w tym konkretnym przypadku, niemniej cały twój post zupełnie nic nie wnosi do zadanego pytania, także po co się w ogóle wypowiadasz skoro nie masz nic mądrego do powiedzenia.

Ad personam. Hje hje.

A odwołując się do tego co pisałeś, prasłowiańskie *pěti  jest jak sama nazwa wskazuje prasłowiańskie, i dodatkowo posiada zachowany pradawny ablaut. Polskie śpiewać wobec niego jest na pewno neologizmem. To jedno. Drugie, końcówka -un ogólnie w słowiańskich mało żywawa jest, więc stąd też wywnioskowałem, że to jest dość stara formacja słowotwórcza. No i tez rozdźwięk między znaczeniami: jak wywnioskowałem, białoruskie piawun i śpiawak to słowa o tym samym znaczeniu, ale no tak się śmiesznie składa, że w rosyjskim piewunem byś, jak na mój gust, nie nazwał wykonawcę arii, a raczej pijaczka, co się drze w knajpie. Stad miałem dość mocne przesłanki za tym, by twierdzić, że włączył się tryb: polonizm > słowo odziedziczone (jeżeli akuratnie podobne jest do jakiegolwiek rosyjskiego słowa).

I w ogóle co rozumiesz przez mowę narkomanów? Bo narkomówka to nie tylko zmiana ortografji, to także wyjście z użycia lub zmarginalizowanie wielu słów i zastąpienie ich rosyjskimi.

Przez mowę narkomanów miałem na myśli zgotowaną przez bodajże sowietów ortografię białoruską i śmiesznie przeprowadzoną rusyfikację. Przepraszam bardzo, że uraziłem Twoje nacjonalistyczną dumę wielkiej Białej Rusi®, z której ortografii nawet nie można sobie zażartować.
No i tak jakoś wspominka z życia prywatnego: wszyscy białorusinofile, których znałem przed Tobą, rzeczywiście lubi narkotyki. Pewnie przypadek, ale kto wie? Jak już na taką nutę schodzimy?

Także o czym ty do mnie rozmawiasz. W ostatnim wieku nastąpiła znaczna rusyfikacja języka i nawet jeśli jakieś słowo jest staroruskie nijak się to ma do tego czy dawno z litewszyzny nie zniknęło, a "ponowny powrót" przez rosyjski to owszem rusyfikacja jeśli tego słowa przez kilka wieków już dawno nie było. No chyba, że nazwałeś tak litewski ogółem - jeśli tak to zostawię to bez komentarza.

No iks de.

Podsumowując: przekonałeś mię, że rzeczywiście miałem rację. Białoruscy nacjonaliści, czyściciele języka, to najprawdopodobniej osoby, które przekładają polonizm, czy jakiekolwiek tam zapożyczenie, nad słowo, które przypadkiem brzmi podobnie do rosyjskiego. I nie widzę w tym dalej żadnej różnicy między wymyśloną czy nie rusyfikacją.

[Ліцьвін]

Daruj se te złośliwe przezwisko jak i całokształt, który z resztą zupełnie nic do tegoż pytania nie wnosi.
Przezwisko było żartobliwe, to Ty masz kij między pośladoma. Jak już w takim tonie chcesz do mnie mówić.

Niezbyt to dla mnie żartobliwe, pokazuje raczej brak szacunku z twojej strony i proszę daruj sobie to "spinanie pośladów". W rzeczowej rozmowie o Rosjanach nie nazwałbym ich Moskalami czy też tym bardziej Kacapami bo to zwyczajny brak dobrego smaku.

Cytat: マシオ w 19 sie 2018, 22:21:36
W tamtym poście były zaledwie dwa słowa, a ty już mi zarzucasz uznawanie każdego niepolskiego słowa za rusyfikację..
Rozmawiam z Tobą trochę dłużej, jak i też, co może Cię zaciekawić, zajmuję się slawistyką trochę czasu, i moje wrażenie nie jest zbudowane na podstawie dwóch słów, (hehe), a na podstawie podejścia wielu ludzi, próbujących rewitalizować/zachować białoruski. I to wrażenie pozostaje dalej. Nie dziwota, że starając się białoruski oczyścić z rosyjskiego czasami się jest nadgorliwym.

Owszem slawistyką się zajmujesz ale o litewskim bezpośrednio za wiele nie wiesz jak i nie znasz języka. Sam z resztą przyznałeś wcześniej, że nie wiedziałeś o podziale na narkomówkę i taraszkiewicę. Wątpię tym samym czy wiesz jakie to konkretne słowa do tej mowy doszły w ubiegłym wieku. Myślałem, że ta uwaga była skierowana konkretnie do mnie, nie do większego grona ludności. Nie mnie wiedzieć z kim rozmawiasz.

Cytat: Henryk Pruthenia w 19 sie 2018, 22:03:04
Mam wrażenie, że oni naprawdę udają, że białoruski nie wywodzi się od staroruskiego.
Jak widać, ktoś tu ma problemy z rozumieniem tekstu czytanego. (hehe)

Ależ nie mam problemu z czytaniem ze zrozumieniem. Skoro masz takie wrażenie to z czegoś musi ono wynikać, a nie być wyssanym z palca. Jak sam napisałeś są osoby, które najwyraźniej tak udają ale nijak się to ma do poważnych środowisk akademickich. Osoba udająca, że staroruski nie jest przodkiem litewskiego na starcie się kompromituje.

Cytat: マシオ w 19 sie 2018, 22:21:36
Oczywiście, że jest masa spólnych słów z rosyjskimi ale w tym przypadku пець wydaje mi się nowszym. Nawet jeśli to słowo etymologji staroruskiej nie zmienia to faktu, że mogło dawno wyjść z użycia i "wrócić" po paru wiekach wraz z rusyfikacją jak właśnie sądzę. Może mylę się w tym konkretnym przypadku, niemniej cały twój post zupełnie nic nie wnosi do zadanego pytania, także po co się w ogóle wypowiadasz skoro nie masz nic mądrego do powiedzenia.
Ad personam. Hje hje.

A odwołując się do tego co pisałeś, prasłowiańskie *pěti  jest jak sama nazwa wskazuje prasłowiańskie, i dodatkowo posiada zachowany pradawny ablaut. Polskie śpiewać wobec niego jest na pewno neologizmem. To jedno. Drugie, końcówka -un ogólnie w słowiańskich mało żywawa jest, więc stąd też wywnioskowałem, że to jest dość stara formacja słowotwórcza. No i tez rozdźwięk między znaczeniami: jak wywnioskowałem, białoruskie piawun i śpiawak to słowa o tym samym znaczeniu, ale no tak się śmiesznie składa, że w rosyjskim piewunem byś, jak na mój gust, nie nazwał wykonawcę arii, a raczej pijaczka, co się drze w knajpie. Stad miałem dość mocne przesłanki za tym, by twierdzić, że włączył się tryb: polonizm > słowo odziedziczone (jeżeli akuratnie podobne jest do jakiegolwiek rosyjskiego słowa).

Nie ma tu zupełnie nic ad personum. Pytanie Wedyowisza było odnośnie kontrastu między "ja" i "je". Twój post nijak się do tego nie ma. Zarzucasz mi tylko jakieś bezpodstawne twierdzenie iż uważam jakoby, że wszystko co jest w rosyjskim to rusyfikacja co jest nieprawdą. I teraz ty jesteś osobą, która nie przeczytała ze zrozumieniem. Oczywiście, że пець to słowo prasłowiańskiego pochodzenia ale powtarzam - mogło parę wieków temu zaniknąć. Jeśli jakieś słowo, które było w starolitewskim/ruskim, a potem zanikło wraca przez rosyjski w ubiegłym wieku to to już jest rusyfikacja bo te słowo znikło i nie ma znaczenia, że jest prasłowiańskie. Jeśli go nie używano i nagle wróciło po paru wiekach to to już nie jest słowo stare, rdzenne temu językowi. Jak pisałem, mogłem się mylić co do tego konkretnego słowa. A czemu przedkładam polonizm nad "rusycyzm"? Temu, że polonizmy dochodziły naturalnie dlatego jest to słowo pewniejsze, w takim co jest zarówno w rosyjskim trudniej już o pewność czy to słowo stare czy nowe.

Cytat: マシオ w 19 sie 2018, 22:21:36
I w ogóle co rozumiesz przez mowę narkomanów? Bo narkomówka to nie tylko zmiana ortografji, to także wyjście z użycia lub zmarginalizowanie wielu słów i zastąpienie ich rosyjskimi.
Przez mowę narkomanów miałem na myśli zgotowaną przez bodajże sowietów ortografię białoruską i śmiesznie przeprowadzoną rusyfikację. Przepraszam bardzo, że uraziłem Twoje nacjonalistyczną dumę wielkiej Białej Rusi®, z której ortografii nawet nie można sobie zażartować.
No i tak jakoś wspominka z życia prywatnego: wszyscy białorusinofile, których znałem przed Tobą, rzeczywiście lubi narkotyki. Pewnie przypadek, ale kto wie? Jak już na taką nutę schodzimy?

Cytat: マシオ w 19 sie 2018, 22:21:36
Także o czym ty do mnie rozmawiasz. W ostatnim wieku nastąpiła znaczna rusyfikacja języka i nawet jeśli jakieś słowo jest staroruskie nijak się to ma do tego czy dawno z litewszyzny nie zniknęło, a "ponowny powrót" przez rosyjski to owszem rusyfikacja jeśli tego słowa przez kilka wieków już dawno nie było. No chyba, że nazwałeś tak litewski ogółem - jeśli tak to zostawię to bez komentarza.
No iks de.

Znowu źle zrozumiałeś. Nie chodziło mi o to, że użyłeś nazwy "mowa narkomanów", a o to, że nie byłem pewien co konkretnie pod tą nazwą rozumiesz.

Podsumowując: przekonałeś mię, że rzeczywiście miałem rację. Białoruscy nacjonaliści, czyściciele języka, to najprawdopodobniej osoby, które przekładają polonizm, czy jakiekolwiek tam zapożyczenie, nad słowo, które przypadkiem brzmi podobnie do rosyjskiego. I nie widzę w tym dalej żadnej różnicy między wymyśloną czy nie rusyfikacją.

Dobrze, może niepotrzebnie uznałem пець za słowo "nowsze z Rosji", wydawało mi się, że dawno już wyszło z użycia, tym bardziej, że сьпяваць spotykałem o wiele częściej. Jestem człowiekiem i jak każdy człowiek mogę się pomylić. Nie miałeś żadnej racji przynajmniej co do mnie. W żadnym wypadku nie mam zamiaru oczyszczać języka, nie chcę tylko używać słów, które są ewidentną rusyfikacją z wieku poprzedniego czy czasów najnowszych. Oczywiście, że złe jest wywalanie słów starych na podstawie niesprawdzonego przeświadczenia, że to rusycyzm. Trzeba takie coś wpierw sprawdzić. Niemniej nie rozumiem czemu przedkładanie polonizmów miałoby być złe. Polonizmy doszły naturalnie więc jest pewność co do ich starości. Nie ma nic złego w używaniu polonizmu uznanego w mowie literackiej, na pewno jest to bezpieczne. I mylisz się. Widziałem osoby, które nie lubiły polonizmów albo wręcz wolały już rusycyzmy. W każdym razie proszę mnie do jednego wora z nimi nie dawać.
W każdym razie moja irytacja pochodzi stąd, że zamiast wypowiedzieć się na temat pytania lub nie (jeśli nie znasz odpowiedzi) ty generalnie zarzuciłeś rusofobiczny puryzm. Mówiąc, że to co piszesz jest nie na temat miałem na myśli zadane pytanie, nie cały temat. Ale dobrze, rzeczywiście nie powinienem stwierdzać co jest rusyfikacją gdy nie mam takiej pewności, mój błąd. Po sprawdzeniu widzę, że słowo to z owym znaczeniem poświadczone jest już w 1925 roku. Na przyszłość postaram się uniknąć takich sądów, przyznaję, popełniłem w tej chwili błąd. Dziękuję za zwrócenie uwagi choć mogłeś to zrobić bardziej uprzejmie.

[Ліцьвін]

Заняткі 6

Практыкаваньне 2

А. 1. Аб чым гаворыцца ў папярэдняй лекцыi? (O czym była mowa w poprzedniej lekcji?)
2. Як вас завуць па iменi, па прозьвiшчу? (Jak macie na imię i nazwisko?)
3. Цi ваша iмя i вы самi гэта тое самае? (Czy wasze imię i wy to to samo?)
4. Цi вы складаецеся з гукаў, лiтараў? (Czy wy składacie się z dźwięków, liter?)
5. Цi ваша iмя i прозьвiшча маюць цела? (Czy wasze imię i nazwisko ma ciało?)
6. Якая розьнiца памiж намi i нашымi iмёнамi, прозьвiшчамi? (Jaka jest różnica między nami i naszymi imionami, nazwiskami?)

§ 4. Мы самi i нашыя iмёны i прозьвiшчы гэта зусiм розныя рэчы. Мы жывём, ходзiм, думаем, працуем. Iмя i прозьвiшча - гэта толькi назоў. Калi мы iх скажам, то гэта будзе сказанае слова, гук, што пераймаецца слухам; калi-ж мы iх напiшам, то гэта будзе пiсанае слова, лiтары, што пераймаюцца зрокам. (My sami i nasze imiona i nazwiska to zupełnie różne rzeczy. My żyjemy, chodzimy, myślimy, pracujemy. Imię i nazwisko - to tylko nazwa. Jak my je wypowiemy, to to będzie wypowiedziane słowo, dźwięk, który przechwytujemy słuchem; jak my je napiszemy, to to będzie słowo pisane, litery, jakie przechwytujemy wzrokiem.)

7. Цi прадметы неажыўленыя маюць свае назовы? (Czy przedmioty nieożywione mają swoje nazwy?)
8. Якiя бачыш перад сабой прадметы, i як яны называюцца? (Jakie widzisz przed sobą przedmioty, i jak one się nazywają?)
9. Сонца грэе, васiлёк пахне, цукар салодкi, а іхныя назовы цi грэюць, цi пахнуць, цi салодкiя? (Słońce grzeje, chaber pachnie, cukier jest słodki, a ich nazwy czy grzeją, czy pachną, czy są słodkie?)
10. Цi асаблiвасьцi прадметаў маюць свае назовы? (Czy cechy przedmiotów mają swoje nazwy?)
§ 5. Прадметы неажыўленыя маюць свае назовы: сонца, цукар, стол, кнiжка i падоб. Асаблiвасьцi прадметаў маюць таксама свае назовы, напрыклад:
грэе,  пахне, саладзее, ламаецца
цёплы, пахкi, салодкi,  ломкi.
(Przedmioty nieożywione mają swoje nazwy: słońce, cukier, stół, książka i podobne. Cechy przedmiotów też mają swoje nazwy, na przykład:
grzeje, pachnie, słodzieje, łamie się,
ciepły, pachnący, słodki, łamliwy.)

Б. Перапiсаўшы, падчыркнi назовы прадметаў простай рысай ( ______ ), назовы асаблiвасьцей пакручастай (,,,,,,,,,,,). (Przepisawszy, podkreśl nazwy przedmiotów prostą linią, nazwy cech linią krętą)
 
Горы рэдка стаяць паасобку. Яны цягнуцца доўгiмi хрыбцiнамi то вышэй, то нiжэй. Памiж гор ляжаць далы, чарнеюць правалы. Густыя туманы поўзаюць па вузкiх горных праходах. Горы часта закрыты тучамi  (хмарамі), i толькi ў ясныя днi здалёку вiднеюцца сваiмi сьнегавымi белымi верхалiнамi.
Шмат рэк пачынаецца ад сьнягоў, каторыя растайваюць у горах. Яны цякуць у нiз гаманлiвымi ручаямi й вадаспадамi. Па дарозе падмываюць груды лёду й сьнегу, каторыя часам абвальваюцца ды засыпаюць цэлыя вёскi. (Góry rzadko stoją osobno. One ciągną się długimi łańcuchami to wyżej, to niżej. Pomiędzy górami leżą doły, czarnieją depresje. Gęste mgły pełzają na wązkich, górnych przełęczach. Góry często są zakryte chmurami, i tylko w jasne dni z daleka widać ich śniegowe, białe szczyty. Wiele rzek zaczyna się od śniegów, które roztajają się w górach. One ciekną w dół głośnymi potokami i wodospadami. Po drodze podmywają grudy lodu i śniegu, które czasem zwalają się lub zasypują całe wioski.)

Слоўнічак слоў

слова - słowo
даць слова - dać słowo, dać głos
узяць слова - zabrać głos
замовіць слова за каго-небудзь - przemówić za kimś
ні слова, ні паўслова - milczeć, odmawiać odpowiedzi
роднаснае слова - wyraz pokrewny
забраць назад сваё слова - cofnąć słowo
слаўцо - słówko
назва, назоў - nazwa
імя - imię
Як цябе завуць? - Jak masz na imię?
Мяне завуць Галя. -  Mam na imię Hala.
прозьвішча -  nazwisko
Як вашае прозьвішча? - Jak Pan/pani ma na nazwisko?/Jak się Pan/pani nazywa?
дзявочае прозьвішча - nazwisko panieńskie
нехта з прозьвішчам ... - ktoś mający na nazwisko ...
звацца - zwać się
называцца - nazywać się
Як называецца гэты пляц? - Jak się nazywa ten plac?
Мяне зваць Ірэна. - Mam na imię Irena.
Як цябе зваць? - Jak się nazywasz?
слоўнік - słownik
даведнік - poradnik, przewodnik
телефонны даведнік - książka telefoniczna
энцыкляпэдыя - encyklopedia
словазбор - słownictwo
лексыка - leksyka
лексыкаграфія - leksykografia
граматыка - gramatyka
правапіс - pisownia
слушнае напісаньне - poprawna pisownia
артаграфія - ortografia
прыказка - przysłowie
прымаўка - powiedzonko
думка, погляд - zdanie (odnośnie poglądów)
Я думаю інакш. - Jestem innego zdania.
сказ - zdanie (napisane)
Словы ўтвараюць сказ. - Słowa tworzą zdanie.
здань - widmo
фраза - fraza
выслоўе - frazes
тэкст - tekst
загаловак - nagłówek
верш - wiersz (utwór poetycki)
вучыць верш на памяць - uczyć się wiersza na pamięć
страфа - strofa
прадэклямаваць некалькі строфаў з "Пана Тадэвуша" - deklamować kilka strof z "Pana Tadeusza"
радок - wiersz (linia tekstu)
пісаць з новага радка - pisać od nowego wiersza
літара - litera
знак - znak

Часьціны мовы

назоўнік - rzeczownik
прыназоўнік - przyimek
прыметнік - przymiotnik
дзеяслоў - czasownik
лічэбнік - liczebnik
прыслоўе - przysłówek

Знакі прыпынку

кропка - kropka
двукроп'е - dwukropek
шматкроп'е - wielokropek
кропка з коскай - średnik
коска - przecinek
двукосьсе - cudzysłów
працяжнік - myślnik
злучок - łącznik
дужкі - nawias
круглыя дужкі - nawias okrągły
квадратныя дужкі - nawias kwadratowy
закрыць дужкі - zamknąć nawias
між іншым, дарэчы - nawiasem mówiąc
клічнік - wykrzyknik
выклічнік ("вой!", "далібог!") - wykrzyknienie ("oj!", "dalibóg!")
пытальнік - znak zapytania

[Wedyowisz]

Kontrast? W sensie, że się inaczej wymawia? Oczywiście, że tak. Co zaś do twoich przykładów - пятак pisze się przez "ja" i po rosyjsku, więc najwidoczniej owa sylaba nie wynika tu z jakania jeno ma podłoże etymologiczne?

Sorry, zapomniałem o tym poście. Chodziło mi o to czy jesteś zupełnie pewien że w tej pozycji różnica między е i я nie jest tylko etymologiczna. Jak brzmi to nieakcentowane e? Jak normalne [e] czy takie „popadające w i” [tj. [ɪ]) jak rosyjskie? Czy jeszcze inaczej?

Пявун — rusycyzm czy nie, taki sam wzorzec obowiązuje w innych wyrazach (choćby пярун).

W dialektach wszędzie jest tak samo, czy jakanie bywa szersze?

Może brzmię podejrzliwie, ale jest to ciekawe ze względu na złożoność tej redukcji samogłosek i odwrotność wobec rosyjskiego, w którym samogłoska 2 pozycje przed akcentem jest bodajże jeszcze bardziej zredukowana niż ta w sylabie przedakcentowej. Nie mówię, że taki system nie mógł się wykształcić, w końcu może być akcent poboczny na co 2 sylabie który zapobiegł zmieszaniu w tej pozycji.

[Ліцьвін]

Tak, "е" to zawsze je. (oczywiście pomijając "e" po л) Cyrylica jest fonetyczna więc zawsze się pisze я gdy słychać "ja". Być może w tym słowie jest jakiś wyjątek skoro na lingvoforum tak napisali? Jakanie różni się oczywiście w zależności od dialektów, tak samo jak akanie. Najbardziej różni się w gwarach północnych połockich i witebskich. Tam я przechodzi w і, a а w coś zredukowanego, takie jakby bardzo krótkie ы. Wialikaja tamże będzie Wilikaja, wada stanie się w'da. Po litewsku jest trochę o północno-wschodnich dialektach ale mało. Jeśli umiesz rosyjski to tam jest o wiele więcej wyjaśnione północno-wschodnie gwary, gwara połocka, gwara witebsko-mohylewska.
Tu masz mapkę akania i jakania w zależności od regjonu:

Spoiler

[close]