Link do wiki (http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_zapadni)
Z rzeczy nie opisanech na wiki:
- występuje coś takiego jak określoność, ale jest ona różna od téj germańskiéj (potém szérzéj wytłómaczę)
- być może będzie istniał czas przeszły ściągnięty, jak po polsku
Ładnie, starannie, tylko w piśmie mi niejako cudziesno. Jăzykje w jakiej są liczbie, bo nie widzi mi się to jedniną?
Biorąc pod uwagę ilość słowiańskich conlangów, jakie przewijają się przez to forum, musiałbyś bardzo się postarać, żeby wyszło z tego coś oryginalnego. Czekam na więcej o tej określoności!
Sądząc po autorze, to szanse są wręcz znikome.
Cytat: Fēlēs w Czerwiec 07, 2012, 15:45:24
Sądząc po autorze, to szanse są wręcz znikome.
Wybacz, ale ten konlang ma być w miarę zachodniosłowiański, jeżeli chciałbyś coś odwalonego w kosmos, to tu takich rzeczy nie znajdziesz. Nie każdy lubi tony etc. w takiech językach. Nie każdy.
PS: Patrz duźlejbski, czy zapadni slavlang (nie, nie ten)
Zresztą, atakujesz personalnie. I chcesz być adminém...
Cytat: Towarzysz Mauzer w Czerwiec 07, 2012, 14:39:43Ładnie, starannie, tylko w piśmie mi niejako cudziesno. Jăzykje w jakiej są liczbie, bo nie widzi mi się to jedniną?
Tak, to liczba pojedyncza.
Chodzi o to, że w niektórech słowach doszło do przesunięcia akcentu na koniec i czasami akcent przechodził na jer. A jer w pozycji akcentowanéj, nawét w wygłosie, > e.
Cytat: Widsið w Czerwiec 07, 2012, 15:35:45
Biorąc pod uwagę ilość słowiańskich conlangów, jakie przewijają się przez to forum, musiałbyś bardzo się postarać, żeby wyszło z tego coś oryginalnego.
Ale ja się nawét nie staram, by to było jakoś oryginalne. Powiém, a dokładniéj sprawę ująwszy, napiszę, że ten konlang ma być nawét w mojém przekonaniu nudzien.
Cytat: Widsið w Czerwiec 07, 2012, 15:35:45Czekam na więcej o tej określoności!
Ogólnie bardzo mię drażni to, że biernik i mianownik czasami są sobie równe. W zdaniach typu "Dzieci gonią psy" nie wiadomo kto goni kogo.
I do tego służy określoność:
- wskazać na podmiot zdania, gdy forma dopełnienia jest równa formie mianownikowéj
- wskazać na coś ważniejszego w zbiorze (pies i kot gonią dzieci), i chcemy wzmocnić rolę psa w gonitwie
- wskazać na ważną rolę kogoś (czyli tu już podobnie jak w germalangach)
- do rozróżniania dwóch przedmiotów/osób o téj saméj nazwie (Dwoje ludzi idzie do sklepu. Pierwszy kupił bułkę. Drugi kupił wodę. (Ten drugi) potém jeszcze dokupił żyletek i pociął wszystkie koty w mieście.
Ale nadal nie wiém o co oprzeć formę przedimka.
Albo o "ten/ta/to" (co się wydaje dość nudne), albo zapożyczeniém z germańskiech, co wydaje się téż troszki dziwaczniéjsze. Ale chiba w końce końców wybiorę te drugie, i będzie albo /dé/, albo /žé/, gdyby przyjąć warjant z palatalizacją.
CytatTak, to liczba pojedyncza.
Chodzi o to, że w niektórech słowach doszło do przesunięcia akcentu na koniec i czasami akcent przechodził na jer. A jer w pozycji akcentowanéj, nawét w wygłosie, > e.
Tej wzmianki o przesuwce przyciskowej mi brakowało, dzięki!
CytatOgólnie bardzo mię drażni to, że biernik i mianownik czasami są sobie równe. W zdaniach typu "Dzieci gonią psy" nie wiadomo kto goni kogo.
I do tego służy określoność:
Czy to nie stosunkowo rzadkie okoliczności?
CytatDwoje ludzi idzie do sklepu. Pierwszy kupił bułkę. Drugi kupił wodę. (Ten drugi) potém jeszcze dokupił żyletek i pociął wszystkie koty w mieście.
Biedne koty :(.
Cytat: Towarzysz Mauzer w Czerwiec 07, 2012, 16:26:55
CytatTak, to liczba pojedyncza.
Chodzi o to, że w niektórech słowach doszło do przesunięcia akcentu na koniec i czasami akcent przechodził na jer. A jer w pozycji akcentowanéj, nawét w wygłosie, > e.
Tej wzmianki o przesuwce przyciskowej mi brakowało, dzięki!
Po porstu mię kiedyś zastanawiało, czy w PS akcent nie padał czasami na wygłosowy jer. W języku rosyjskiém mamy wiele przykładów, gdy akcent pada w mianowniku na ostatnią sylabę, a potém przenosi się magicznie o sylabę daléj względém tematu... I nie wierzę, by wyrazy, które we wszystkiech formach mają akcent na ostatniéj sylabie, a mające w końcówce 0 akcent na wcześniéjszéj sylabie, nie miały w PS akcentu na jerze, który tam stał... I zrobiłem konlang, który miał akcent na ostatniéj sylabie, nawét jeżeli ma być tam jer :)
Cytat: Towarzysz Mauzer w Czerwiec 07, 2012, 16:26:55CytatOgólnie bardzo mię drażni to, że biernik i mianownik czasami są sobie równe. W zdaniach typu "Dzieci gonią psy" nie wiadomo kto goni kogo.
I do tego służy określoność:
Czy to nie stosunkowo rzadkie okoliczności?
Przeczytaj daléj, uaktulniłem post.
Cytat: Towarzysz Mauzer w Czerwiec 07, 2012, 16:26:55CytatDwoje ludzi idzie do sklepu. Pierwszy kupił bułkę. Drugi kupił wodę. (Ten drugi) potém jeszcze dokupił żyletek i pociął wszystkie koty w mieście.
Biedne koty :(.
Ja sam lubię koty, ale niektóre ostatnio mię wpieniają. :)
CytatI nie wierzę, by wyrazy, które we wszystkiech formach mają akcent na ostatniéj sylabie, a mające w końcówce 0 akcent na wcześniéjszéj sylabie, nie miały w PS akcentu na jerze, który tam stał... I zrobiłem konlang, który miał akcent na ostatniéj sylabie, nawét jeżeli ma być tam jer :)
No tak, na tym polegał paradygmat akcentuacyjny (b). Tylko w stosunkowo wczesnej, wspólnosłowiańskiej dobie doszło do zdjęcia akcentu ze słabych jerów.
Co do poimka, a może jakaś wariacja na temat сь или иь?
Téż o tém myślałem.
Byłoby coś w taki budyń:
sjéj/sjá/sjé
Pozatém, troszkę uaktualniłem artykulik, w sensie, dodałem jedną literkę więcéj. Jest to «ä», które ma pochodzić od PS "ę" w pozycjach mocnech. Ma brzmieć dokładnie tak samo jak jać w pozycji nieakcentowanéj, ale chcę by to było jakieś rozróżnienie etymologiczne. Zresztą, te «ä» jest zawsze w pozycji akcentowanéj, ale jest krótkie.
Cytatdo rozróżniania dwóch przedmiotów/osób o téj saméj nazwie (Dwoje ludzi idzie do sklepu. Pierwszy kupił bułkę. Drugi kupił wodę. (Ten drugi) potém jeszcze dokupił żyletek i pociął wszystkie koty w mieście.
Obwiatyw. ;-)
Coś w ten budyń, ale nie tylko.
Cytat: Fēlēs w Czerwiec 07, 2012, 15:45:24
Sądząc po autorze, to szanse są wręcz znikome.
Wiesz, akurat trudno jest stworzyć jakikolwiek ciekawy slavlang, który nie jest północnosłowiański, połabskoidalny, ani stworzony przez Dynozaura...
Poguś zrobił conalng zapadni?!?!
Ano, Henryk Pruthenja i na takowy konlang się rzucił...
http://jezykotw.webd.pl/wiki/Język_zapadni#Rzeczownik (http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_zapadni#Rzeczownik)
Macie coś o rzeczowniku. Dokładniej rzecz ująwszy macie calą deklinację męską. Oczywiście, gdy skończę i nijaką i żeńską, to będzie dodanech parę adnotacyj, na temat pewnech regularnych zmian, związanech z akcentém.
Póki co, bez reszty deklinacyj, nie ma po co je wypisywać.
http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_zapadni#Pozosta.C5.82e_formy_rzczownik.C3.B3w (http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_zapadni#Pozosta.C5.82e_formy_rzczownik.C3.B3w)
Smacznego...!
Nie rozumiem tu WSZYSTKIEGO (zaczynam już chyba być z tym nudny xD), ale smakuje fajnie. Podoba mi się motyw z poimkiem.
Podoba mi się charakter tego zachodniosłowiańskiego języka : D
//trochę mnie zainspirowałeś ;p
Jeżeli chodzi o poimki, to są dwa. Pierwszém jest k/ki, a drugiém tlă [tɫɑ].
Cytat: Henryk Pruthenia w Czerwiec 13, 2012, 20:41:58Pierwszém jest k/ki, a drugiém tlă [tɫɑ].
Mogę ukraść do jednego wulgaryzmu w rodzkim? Plz...
Tak, możesz... ale na wiki, czy gdzie to tam opiszesz, podawaj zawsze etymologję :D :D :D
To teraz coś o przymiotniku... (http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_zapadni#Przymiotniki)
Hah!
Gdyby zaliczyć wszystkie dziwactwa jakie występują w tém języku, to można się doliczyć aż szesnastu przypadków... ! I żaden z niech nie jest "zapożyczony" czy aprjoryczny.
Podobie mię si ten kąlang
Cytat: Henryk Pruthenia w Czerwiec 14, 2012, 00:03:26
Hah!
Gdyby zaliczyć wszystkie dziwactwa jakie występują w tém języku, to można się doliczyć aż szesnastu przypadków... ! I żaden z niech nie jest "zapożyczony" czy aprjoryczny.
Ja już bym kombinował z wpływami południowymi i ograniczał przypadki xD
Ale gratuluję wyboru(?) :D
Cytat: Henryk PrutheniaTo teraz coś o przymiotniku...
Koniec z offtopem!
http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_zapadni#Zaimki_osobowe (http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_zapadni#Zaimki_osobowe)
Tak... zaimki są arcyciekawe... A adnotację na dole bożskom obmyślił.
I w ogóle to ty jesteś taki genialny, tylko my nie jesteśmy w stanie tego zobaczyć. :-(
Cytat: Fēlēs w Czerwiec 17, 2012, 00:38:49
I w ogóle to ty jesteś taki genialny, tylko my nie jesteśmy w stanie tego zobaczyć. :-(
Ech, Feles. Téż Ciebie lubię :D. Pamiętaj, że asъ potrafię jedną rzecz, któréj większość z was nie umie... a Ty na pewno. :)
O co mnie chodziło z tą bożskością? A o to, że zaimki osobowe pierwszéj i drugiéj osoby liczb pojedynczéj oraz mnogiéj, przyjmują w partytywie formę biernika, gdy osobą mówiącą jest kobiéta/y. Wywodzi się to od tego, że partytyw u żeńskiech, to "osłabiona" forma biernika. U rzeczowników objawia się to poprzez utratę nosowości końcówki i przejście do zredukowanego «ă», a u przymiotników po prostu zrównaniém się partytywa z biernikiém. Co potém przeszło na zaimki...
Taka koncepcja się mnie po prostu bardzo spodobała, dzięki czemu, język nie wchodząć w jakieś kosmiczne udziwnienia (przy którech fapa kot, a ja ich na ten przykład nie znoszę) nabiera smaczku.
Cytat: Henryk Pruthenia w Czerwiec 17, 2012, 00:49:46Pamiętaj, że asъ potrafię jedną rzecz, któréj większość z was nie umie... a Ty na pewno. :)
Oświeć mnie. Chyba nie chodzi ci o bycie Pogusiem?
http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_zapadni#Konjugacja (http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_zapadni#Konjugacja)
Zrobione czasowniki.
Tak, tyle czasów...
Zostają chiba tylko imiesłowy a potém już zostaje opisanie użycia poszczególnech form i syntax.
(Albo coś jeszcze przeoczyłem...)
Zacząłem opisywać składnię (http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_zapadni#Syntax) języka zapadniego.
Może was zaciekawić istnienie podmiotu datywnego oraz partytywnego.
Podmiot partytywny mi się bardzo podoba.
Poza tym reszta składni (a zwłaszcza spojrzenie na formy literackie) średnio :P Mam do tego bardziej łacińskie/starochińskie podejście. Np. krótkie orzeczenie'st dla mnie całkiem nielogicznem.
Ale doceniam, jak dokładnie masz go opracowanem.
Formy literackie mają właśnie być typowo nudne, i przewidywalne.
Niedługo zacznę opisywać djalekta zapadnie, tam będziemy mieli wykaz form archaicznech oraz innowacyjnech przeplatającech się nawzajém, także djalektologja będzie bardzo ciekawa (będą obecne między innymi wpływy łużyckie, czeskie, oraz innowacje już typowo zapadnie).
Jakby co, na wiki dodałem parę nowech rzeczy do artykułu. Jutro rano powinna być lista przyimków (we wszystkiech trzech foramch), poimków, co się z czém łączy, wytłómaczę także użytkowanie poszczególnech przymiotników, opiszę archaiczny wołacz, i daléj bym coś o zdaniach, szyku etc. skrobał. Dodam téż przykłady, jak będzie rano czas.
No i sotpniowanie przymiotników oraz przysłówków by się zdało.
Jakby co, link do artykułu: http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_zapadni (http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_zapadni)
Zmiany dotyczą póki co działu "gramatyka", który powoli dokańczam... (na razie jest szkielet).
PS: Chciałbym się dowiedzieć, czego wam jeszcze brakuje w tém artykule, czego byście chcieli się dowiedzieć.
PPS: Chyba niedługo nadejdzie czas, gdy będzie trzeba stworzyć słownik języka zapadniego... jakieś postawy, różnice w słownictwie zapadniego z CeltoSlavji i tego z "naszego" świata...
Kurczę, albo się mnie zdaje, albo jeszcze nie aż tak dużo roboty, a mogę mieć wreszcie jakiś dość dokładnie opisany konlang...
Opisałem na wiki przyimki oraz poimki (http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_zapadni#Przyimki_i_poimki). Sądzę, że nawét gdyby ktoś miał ten konlang głęboko w dupie, to i tak może mu się ta lista przydać do swojego konlangu, bowiém będzie miał gotowę listę owech.
Zaczynam także powoli opisywać siatkę djalektów i za jakieś pół godziny będzie to już na wiki.
Opisałem także przedimki.
Popełniłem także kosmetyczne poprawki w ortografji.
Poguś prosił, żeby tu udostępnić. (http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_zapadni#Djalektologja)
W najbliższém czasie zostanie przedstawiona mapka Zapadki, miasta z etymologją pochodzenia, podział djalektalny, etc. Ukończę także artykuł pro djalekta, i zacznę wrzucać słownik etymologiczny ze słowami, które zostały do siéj pory użyte.
Hmmm, co myślicie o zrobieniu lekcji tego konlangu?
Mam w głowie wiele pułapek leksykalnech, frazeologicznech i etymologicznech, które nadały by smaczku temu językowi, a widoczne by były ony dopiero przy języku żywém, a takiego namiastkę można by znaleźć w lekcjach.
Jest to konlang bardzo rozwinięty, i szkoda byłoby mnie do niego czasami nie wrócić.
Co myślita?
Myślę, że lepszy sposób na przedstawienie leksykalnych ciekawostek, to tłumaczenia z komentarzami. Najlepiej równolegle na forum i wiki, bo tylko na forum to szybko giną.
W lekcjach to może trochę trwać, zanim od "cześć, jak się nazywasz" dojdziesz do czegoś ciekawego i nie wiem, czy komuś chciałoby się to czytać.
Bardziéj niż "Cześć! Jak się nazywasz?" lekcje będą przypominały "Cześć, wiesz gdzie zakopać zwłoki tego jeb**ego dojczera?" (i mamy już zaimki wskazujące i artikele).
A tak na serjo, to oczywiście mam zamiar to spisać na wiki, ale chciałem to wszystko poprowadzić w formie lekcyj ze względu na różne różnice grsmatyczne, pułapki, dziką czasami rekcję.
I chiba tak zrobię.
No, jak coś, to mały słowniczek:
Spoiler
á – i, a
băgnó - bagno
bábă – starucha
bádác - badać
bájác – opowiadać
básnj – opowieść, baśń
bávíc sä – znajdować się
belnóvác - drgać
běgác – biegać
bělý - biały
běs – koszmar
běž – trudny
bite - bitwa
bíč - bicz
bíc – bić (já b'jú, ty b'jéš)
bjedá – smutek, bieda
bježác – uciekać, biec
bläžíc – pomylić się
blejác – beczeć
blekóvác – kłamać
blědý – blady
blužíc sä – być okłamanym, wprowadzonym w fałsz, nie znać się na czymś
blúd – szaleństwo
blúznă – oznaczenie na czymś, klin
blúžný - szalony
blýc – wymiotować (já bĺvã, ty bĺvéš)
blýsk - piorun
blýzkí – bliski
blýzo - blisko
blýže – blisko
bógătý - bogaty
bóŭbr – bóbr
bóŭg - bóg
bredró – biodro
bróŭg - brzeg
bróŭmi – brzemię
bróŭst – wiąz
bróŭză - brzoza
bróŭžá – brzemienna (tylko f., nawet jeśli rzeczwonik to m. czy n.)
Brétonjja – Bretonia
búrjă – burza
býc - być
cely - cielę
chlbă - pchła
člóŭvék - człowiek
dác – dać
dlgí - długi
dušá – dusza
dúž - zdrowy
Gel'ja - Galia
golubé - jasnoniebieski
góŭsc - gość
imi - imię
jăvíc - jawić
jăzykje - język
já; jás - ja
jáblo – jabłko
jábloŭnj – jabłoń
jágni – jagnię
jágoda – jagoda
jájo – jajko, jajo
ják – jak
jákoŭž – jak
jáma – jaskinia
járjmó – jarmzo
jásén - jesion
jásträb – jastrząb
jašúc - niepotrzebny
jáŝér – gad, płaz
jávný - jawny
jěsc - jeść
káme - kamień
kóŭnj – koń
kóŭsc – kość
kre – krew
krěp - silny, mocny
krúpý - krótki
ktoŭrý – który, jaki
lěsk – światło, blask
lěto - lato
ĺskác - lśnieć
máci – matka
mórje – morze
mrtvý - martwy
nesci - nieść
něc – nie być
niv - biały (o kolorze skóry)
nov - począkowy
nóvý - nowy
opísník – przymiotnik
oŭtbíc - odbić
pěší - pieszy
rádý – rady, rad, zadowolony
ráníc – ranić
reál - prawdziwy, rzeczywisty, istniejący, realny
rozlíč - inny
rybă - ryba
s'jěsc - zjeść
slóvo – słowo
spĺnj - pełny, cały
stárj - nieświeży
stárý – stary
svobóŭž - wolny, swobodny
sýn - syn
udóŭb - łatwy
vatál – śmiertelny
věžéc – wiedzieć
viktă - fikcja
viktonál; viktonály - fikcyjny
vĺk – wilk
vróŭnj - czarny
zăbodác sä – skrzywdzić się niechcący, ukłuć się
znác - znać
žená – kobieta
žvignúc – podnieść
Są to mniej więcej wszystkie słowa gdzieś tam do tej pory użyte, no i sukcesywnie tłumaczone formy prasłowiańskie. Najpierw brane są kognaty łużyckie, potem czeskie, następnie polskie. Oczywiście, czasami brane są i inne słowa. Większość słów jest tu po regularnych procesach, wyjątkiem są biodro i pchła bodajże tylko.
No i doszło do zmiany gramatycznej, a dokładniej rozszerzenia formy: została wprowadzona martwa forma przymiotnika (http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_zapadni#Mmrtv.C3.BD_Op.C3.ADsn.C3.ADk), więcej o tym na wiki. Mam zamiar jeszcze dokreślić konjugację, bo czasami się coś tam z lekka zmienia, ogarnąć przysłówki (zwykłe (-o), rzeczowne (na-.....-je), martwe (martwe przymiotniki), odmiana przez część przypadków). Oczywiście, stopniowanie muszę i przymiotników i przysłówków zrobić no i imiesłowy.
No i, oczywiście zachęcam do komentarzy.
A co do słownika, to docelowo (jak się kiedyś zbiorę...) ma posiadać także jakże znacznikowe formy odmiany, no i powinien się stale rozszerzać. Ale do tego potrzebna była by mi nauka tego języka, ale ze względu na ilość zasad gramatycznych już sobie wyobrażam, jak to wszystko ogarniam a potem przestrzegam...
Znów nikt nic. Nawet boty ;<
A tak przy okazji, cały czas powiększam słownik, i z 20 słów przedwczoraj dziś ma ćwiartkę setki! I co ciekawe, litera ẑ [ʒː] *ždž została już użyta parokrotnie, naprawdę, bałem się, że będzie to wielce rzadki znak. A nie jest tak źle.
Dodałem:
- Imiesłowy (http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_zapadni#Imies.C5.82owy)
- Stronę bierną (http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_zapadni#Strona_bierna)
Jutro dodam jeszcze tylko stopniowanie przysłówków i przymiotników, i chyba szczerze mówiąc zostanie mi tylko słowotwórstwo i lexyka.
Ktoś jakieś pytania, co, skąd, jak?
A dziś dodałem to:
- Liczebniki główne (http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_zapadni#Liczebniki)
- Zaimki pytajne kto? co? (http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_zapadni#Zaimki_pytajne_kto.3F_co.3F)
- Stopniowanie przymiotników (http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_zapadni#Stopniowani.C3.A9)
Dziś dodałem czasowniki modalne (http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_zapadni#Czasowniki_modalne). Inaczej niż w języku polskim, istnieje możliwość po nich użycia miast bezokolicznika odpowiednio odmienionego l-imiesłowu.
A tak, to lekkie podsumowanie języka, bo jestem już na finiszu:
- posiada 8 przypadków głównych, ale przypadkokształntych form rzeczownika może być razem 16
- posiada 3 różne formy przymiotników, dwie nawzajem wymienne, i jedną nieodmienną, produktywną w zapożyczeniach
- język masakruje zapożyczenia, i nie, nie przyjmowaniem do systemu dźwiękowego, a poprzez podporządkowywanie fleksyjne
- zachowana liczba podwójna
- 9 czasów, każdy posiada swoją formę w stronie biernej
- istnieją przedimki
- iloczas obejmuje także l i r
- osiem par samogłoskowych długa:krótka
Do skończenia pozostało mi utworzyć przysłówki (będzie parę form, od martwej formy przymiotnika, normalne, dawne formy, oraz dwa odrzeczownikowe: -ski oraz na...-ě), oraz ich stopniowanie. Tak, to jakieś podrobniejsze zaimki, liczebniki, i co tam kiedyś się uwidzi. Oczywista, jeszcze trzeba zrobić dość dobry słownik, no i marzeniem byłoby napisać w tym języku jakiś dłuższy tekst... Tak z 10 stron, ja wiem, ile to będzie roboty, i jak to bardzo trudne jest, w szczególności, że chciałbym, by to posiadało walory artystyczne, i posiadało tak około stronę wierszowaną (szczerze mówiąc będzie to najprostsza rzecz).
Czy ktoś ma jeszcze jakieś sugestie, coby to dokończyć? Naprawdę, chciałbym mieć gramatykę jak najbardziej skończoną, jak tylko się da.
O, siódmy bez reakcji. Przerywam milczenie.
Imponujące!
Żałuję, żem za mało kompetentny, aby przyczepić się bezpośrednio do języka.
Podoba mi się fleksja imienna. Partytyw i prepositjonalis - one naprawdę mogłyby wyodrębnić się w sposób niemotywowany obcymi wpływami na samym tylko gruncie słowiańskim? (bo tak Cię zrozumiałem)
Bardzo brakuje mi kontekstu geo-historycznego. Jak wyobrażałbyś sobie warunki, w których język mógłby powstawać, gdyby był naturalny? Nie mogę doczekać się mapki Zapadki.
Cytat: Jarobor w Styczeń 18, 2015, 21:35:33
O, siódmy bez reakcji. Przerywam milczenie.
Dziękuję bardzo, Wreszcie ktoś miał jaja :D
Cytat: Jarobor w Styczeń 18, 2015, 21:35:33
Imponujące!
Dzięki, starałem się jak mogłem.
Cytat: Jarobor w Styczeń 18, 2015, 21:35:33
Żałuję, żem za mało kompetentny, aby przyczepić się bezpośrednio do języka.
Lepiej coś pisać, niż milczeć, bo tak, najwyżej błędy wskażą, to człowiek się nauczy, a nie będzie stał w jednym miejscu.
Cytat: Jarobor w Styczeń 18, 2015, 21:35:33
Podoba mi się fleksja imienna. Partytyw i prepositjonalis - one naprawdę mogłyby wyodrębnić się w sposób niemotywowany obcymi wpływami na samym tylko gruncie słowiańskim? (bo tak Cię zrozumiałem)
Partytyw i prepositjonalis posiada język rosyjski. Ogólnie rzecz biorąc, język miał być z jednej strony strasznie konserwatywny, a z drugiej strony innowacyjny w dziwnych polach, przez co fleksja imienna jest rzeczywiście rozbudowana.
Cytat: Jarobor w Styczeń 18, 2015, 21:35:33
Bardzo brakuje mi kontekstu geo-historycznego. Jak wyobrażałbyś sobie warunki, w których język mógłby powstawać, gdyby był naturalny? Nie mogę doczekać się mapki Zapadki.
Kraj ten ma znajdować się mniej więcej na Zachód od Łużyc, być w miarę duży. Jak mamy tę mapę (http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/5b/Deutsche_Dialekte_1910.png), to są obszary saksońskiego i turyńskiego (oczywiście, saksoński bez Łużyc), plus najbliższe tereny, od północy niemieckie osadnictwo, ale dość nie za mocne, bo zaraz za nim wzdłuż morza język dzierzyński, a ze wschodu połabski.
[...........]
Wiem, wiem.
Jak mówiłem, ten język ma być slawlęgiem, który by mógł być, no i tyle. Nic dziwniejszego, nic mega nadzwyczajnego.
Chciałbym poinformować wszystkich, że Rzeczywistość językowa zapadszczyzny, czyli gramatyka tegoż języka, posiada już czternaście stron, w tym 6 litego tekstu. Udało się też mi sporządzić spis treści, który póki co jest naprawdę przydatnym szkieletem dla dalszych prac.
Życzcie mi uporu, by te bezsensowne dzieło ukończyć xD.
Życzę! Na chwałę abstrakcyjności tworzenia sztucznych slawlangów!