Przeglądając podręcznik do gramatyki kazachskiej natknąłem na takie cuda gramatyczne jak deklinacja bezokolicznika i odmiana przez osoby imiesłowów. Chętnie zastosowałbym te ciekawostki swych konlangach, ale niestety po mimo wysiłku nie udało mi się ich z zrozumieć (tych kazachskich elementów). Prosiłbym o wyjaśnienie wraz z przykładami i tłumaczeniami na polski . Najlepiej bezpośrednio na forum. (linki do stron in English odpadają).
W językach turkijskich nie ma bezokoliczników, tylko imiona odsłowne (rzeczowniki odczasownikowe, imiesłowy rzeczownikowe). Trochę o ich użyciu w tureckim jest w załączniku do
tego postu (część
mowa zależna), przykład zastosowania w conlangu jest
tu (opisane jako imiesłowy rzeczownikowe).
Znowuż odmiana przez osoby imiesłowu przymiotnikowego to coś, co istnieje nawet w j. polskim
imiesłów
był:
ja był-em
ty był-eś
on był
Po sesji może napiszę coś więcej.
