Etymologie w polskim

[Widsið]

Na to wygląda, de Vaan podaje scs plesti i ros. plestí jako kognaty z naszej rodziny (PIE *plek-t-e), niemniej, sam polski "plik" zdaje się pochodzić od średniowiecznego plicum, plica "fałda, zwój, zwitek" < plicare < plectere < *plek-t-e.

Polski wikisłownik zdaje się potwierdzać moją hipotezę.

[Noqa]

Jaki jest rdzeń w przyjaźni? Jaźń czy może jakieś ja-? (to -źń przypomina końcówkę, ale chyba jest na nią za rzadkie)

[Feles]

A nie jest to przyja- (por. sprzyjać, przać) + -źń?

[Towarzysz Mauzer]

Jaki jest rdzeń w przyjaźni? Jaźń czy może jakieś ja-? (to -źń przypomina końcówkę, ale chyba jest na nią za rzadkie)

przyja-; przytoczę wpierw Brü, bo skonfrontowan z Derksenem praw jest:

 przyjaciel, nieprzyjaciel; przyjaźń, nieprzyjaźń ; oboje od czasownika przyjać (sprzyjać), co wyjątkowo jeszcze w XVI wieku nieściągniętą postać zachował, ale tylko w przyjaje (»kotka nie przyjaje psu«), do czego dorobiono mylne: przyjajać (»jemu nie przyjajałi«, biblja, »tej jął przyjajać na umor«). Pierwotnej odmiany (cerk. priją, prijati, czeskie dawne przeju) nie mamy; zastąpiliśmy przeje nowem przyjam (z przyjaje); dziś tylko złożone sprzyjam. Prasłowo; brak go w literaturze (przytaczają tylko łotew. prieks, 'radość'); ind. prija-,  'miły' (czasownik prijajate), goc. frijon, 'kochać' (stąd Freund i Friede) ; z prijatel' zgadza się zupełnie saskie (stare) friuthil, 'kochanek', ind. pretar-. Przyjaźń jak bojaźń, obok takich jak pieśń, waśń ; przyrostek jest więc -zni albo -sńi, obok -ni (jak w dań).

Zaś u Derksena znadujem potwierdzenie:

*prijateḷь m. jo 'friend'
CS OCS prijateḷь (Euch., Ril.)
E Ru. prijátel'
W Cz. p•řítel, Npl. př•átelé; Slk. priateľ; Pl. przyjaciel
S SCr. pr›jatelj;  (...)
PIE *priH
Cogn. Skt. priyá- adj. 'dear, beloved'; Go. frijōnds 'friend'

*prijati v. 'please, favour'
CS OCS prijati (Ps. Sin., Supr.) 'take care of '
W Cz. př•áti 'be well disposed towards'
S SCr. prìjati 'please, agree with, be of benefit'; Sln. príjati 'favour, grant, do
good'
PIE *priH
Cogn. Skt. prīnāti 'please'; OHG frīten 'to look after'

RED. @Felem: Jest .

[Dynozaur]

Jaki jest rdzeń w przyjaźni? Jaźń czy może jakieś ja-? (to -źń przypomina końcówkę, ale chyba jest na nią za rzadkie)

Dlaczego rzadkie? Bojaźń, boleźń (choroba), kaźń...

W zimnym są nawet nowotwory np. dəzni "zdarzenie" (od dziać).

[Noqa]

No jednak z 10 to nie za dużo ;-) Choć w sumie to słowiański, tutaj tak jest.

Dzięki wam, w sumie mnie to zaskoczyło. Więc przyjaciel i friend to kognaty.

[Noqa]

Skąd 'hajs'?

[Todsmer]

Może z ang. ,,heist"?

[Noqa]

Ale jak? Kto w Polsce słyszał o tym wyrazie? No i znaczeniowo też nie jest wcale taki zbliżony, rozumiałbym, że przez jakiś slang złodziejski mogło to przejść, ale chyba nie ma ku temu śladów?

[Henryk Pruthenia]

«Pusta kiermana
Nie ma hajsu, nieeee.»

Téż mię ciekawi etymologja owego słowa - a co do niesłyszalności tego słowa, to skąd się ono wzięło, w końcu używa jego wiele ludzi.

[Todsmer]

,,Aj" wskazuje na jakiś germanizm, a nie znam się tak dobrze na niemieckim (bo angielski chyba można faktycznie olać, inne języki germańskie raczej też), a zwłaszcza na slangu.

[spitygniew]

Że gorący towar?

Dobra Briknery, a skąd jest wykidajło? Hę?

[Dynozaur]

Dobra Briknery, a skąd jest wykidajło? Hę?

Sądząc po końcówce -jło, z Rusi.

Od czasownika "wykidać"?

[Todsmer]

Jak wyglądała w prasłowiańskim końcówka ,,-ic"? W scs-ie było to ,,-ищ"?

EDIT:
Podobieństwo щ do ц może w jakikolwiek sposób wskazywać na możliwą wymowę ,,tj" i podobnych w okresie tworzenia cyrylicy?

[Wedyowisz]

Jak wyglądała w prasłowiańskim końcówka ,,-ic"? W scs-ie było to ,,-ищ"?

-itjь. W SCS-ie nie wiem, ale tego bym oczekiwał.

Podobieństwo щ do ц może w jakikolwiek sposób wskazywać na możliwą wymowę ,,tj" i podobnych w okresie tworzenia cyrylicy?

Czort wié, w sumie ц prawdopodobnie przechodziło przez stadium ć (a [ts_j] jest poświadczone choćby w ukraińskim), zaś bułgarskie щ przypuszczalnie rozwinęło się zgodnie z takim schematem: tj > ćć > ść > št, więc na pierwszy rzut oka mogłoby coś w tym być. Ale w głagolicy nie ma już takiego podobieństwa (ⱌ ⱋ ⱎ), sięgając wstecz grafemy te raczej się rozchodzą pod względem formy. Można się za to dopatrywać podobieństwa między ⱋ i ⱍ. No i między ⱍ i ⰷ.