Korardertsə̄rarderpsoan

[Henryk Pruthenia]

Korardertsə̄rarderpsoan - język aglutynacyjno-polisyntetyczny, stworzony na potrzeby sztafety. Tak, za dzień, dwa będzie porzucony.

1. Dźwięki i zapis.

1.1. Spółgłoski:
p t c k q ʔ
pˤ tˤ
pʼ tʼ cʼ kʼ qʼ
ɓ ɗ ʄ ɠ ʛ
m n ɲ ŋ ɴ
ɸ s ç x ʁ h
ɺ ɰ w ɥ

1.1.1. Sandhi
Na granicy dwóch morfemów dochodzi do wielu zmian, zależnych od pierwszego dźwięku drugiego morfemu. Przed spółgłoskami zwartymi inne spółgłoski zwarte "obniżają się" podług kolejności iniektywy > ejektywy > zwarte > szczelinowe. Spółgłoski faryngalizowane są zastępione zwarciem krtaniowym, które w obecności samogłosek przechodzi następne zmiany.
Samogłoski nosowe nie są oddzielnymi fonemami, są to allofony, które upodabniają się do następującej spółgłoski.

1.2. Samogłoski:
i y             ɯ u
                  ʊ̆
ø             ɤ
       ə ə̆̆
            ʌ̆
    a

m̩ n̩ ɲ̩ ŋ̩ ɴ̩ ɺ̩̩

1.2.1. Harmonja samogłoskowa.
Harmonja obejmuje tylko 'zwykłe' samogłoski. Istnieją trzy rodzaje samogłosek:

• zamknięte: i y ɯ u ʊ̆
• średnie: ø ɤ ə ə̆̆
• otwarte: a ʌ̆

Po sylabie z samogłoską otwartą nie może występować sylaba z samogłoską zamkniętą (i na odwrót), więc dochodzi wtedy do wymiany samogłoski w pierwszej sylabie (w zbitkach dwusylabowych) lub w drugiej sylabie (w całej reszcie).
Do wymiany samogłosek dochodzi według następującego schematu:
i, y > ø
u > ɤ
ɯ > ə < a
ʊ̆  > ə̆̆ < ʌ̆

1.2.2. Skrócenie samogłosek.
Przed historycznym *ʔ, *h, *s w sylabie zamkniętej dochodzi do skrócenie samogłoski i wypadnięcia spółgłoski. Samogłoski zmieniają się według następującego wzoru:

• i y ɯ u > ʊ̆
• ø ɤ ə > ə̆̆
• a > ʌ̆

1.3. Zapis
Zapis jest etymologiczny, większość dźwięków zapisywanych jest przez regularnie tworzone dwuznaki.
p t ķ k q ħ /p t c k q ʔ/
ph th /pˤ tˤ/
pğ tğ ķğ kğ qğ  /pʼ tʼ cʼ kʼ qʼ/
b d ģ g ĝ /ɓ ɗ ʄ ɠ ʛ/
n /m n ɲ ŋ ɴ/
ps ts ķs ks qs ħs /ɸ s ç x ʁ h/
r ŵ w j  /ɺ ɰ w ɥ/

i y ü u /i y ɯ u/
e o /ø ɤ/
ə /ə/
a /a/
uħ/uts/uħs, eħ/ets/eħs, aħ/ats/aħs /ʊ̆  ə̆̆  ʌ̆/

ns /m̩ n̩ ɲ̩ ŋ̩ ɴ̩/
rs /ɺ̩̩/

ī ȳ ǖ ū
ē ō
ə̄
ā
ūħ/ūts/ūħs, ēħ/ēts/ēħs, āħ/āts/āħs

2. Gramatyka
2.1 Imię
Imię zazwyczaj składa się z paru morfemów. Pierwszem członem imienia jest morfem znaczeniowy, drugim jest zaś klasyfikator nadający mu znaczenie (morfem znaczeniowy nie jest samodzielny). Następnie mogą znajdować się następne klasyfikatory bądź morfemy znaczeniowe dołączane do 'głównego rdzenia' za pomocą infixu -eħs-. Na pzykład:
tsūr - 'człowieczeństwo'
tsūr + an (an - ogólne określenie wykonawcy, kogoś, kto jest) > tsə̄ran 'człowiek'
tsūr + an + eħs + ħū ('młodość') > tsūrəneħsħū 'dziecko'

2.1.1. Określenia imienia
Imię określa się za pomocą wrostkowego czasownika pūħs oznaczający 'być kimś', 'być jakimś', 'posiadać cechę',  'mieć'  bądź za pomocą czasownika der 'być skądś', 'być częścią czegoś'. Gdy coś się zmienia trzeba użyć czasownika tsont 'zmieniać się', 'stawać się'

2.1.2. Zaimek
Występują dwa zaimki osobowe: pierwszej i drugiej osoby. Formę zaimka trzeciej osoby pełni pierwszy klasyfikator poprzedzony ī-
Zaimki osobowe mają następującą etymologię:
pso (\w', 'w środku') + an > psoan 'ja'
ķy ('przed') + an > ķean 'ty'

2.2. Czasownik
Czasownik posiada strukturę (C)VC(C). Odmienia się przez dokonaność (wstawienie infixu -n-, a więc (C)V-n-C(C)) oraz następujące czasy:

• czas subiektywny, prefix 0- (przedstawia czynności, które są wykonywane teraz, bądź ich czas wydarzenia się jest znany rozmówcy )
• czas uniwersalny, prefix ar- (czynności uniwersalne)
• czas życzący, prefix ȳn- (odpowiada konstrukcji z 'chcieć', 'życzyć')
• czas negujący relatywny ot- (zaprzecza czynności, która została wcześniej omawiana, poruszona, bądź doszło do odwołania się do niej)
• czas negujący nierelatywny ān- (całkowite zaprzeczenie jakiejś czynności, zaprzeczenie możliwości dojścia do niej, bądź zaprzeczenie jej zajściu)

.
Wiem, że czasy te bardziej nieraz podpadają pod tryby, ale są tworzone tak jak pierwsze dwie kategorie, które są niezaprzeczalnie czasami.

Czas wydarzenia trzeba określić po prostu okolicznikiem czasu bądź to pominąć.

2.3. Okolicznik
Okoliczniki funkcjonują jako osobne wyrazy znajdujące się bezpośrednio po tym, do czego się odnoszą. Tworzy się je tak jak rzeczowniki.

2.4. Partykuły
Partykuły stoją przed wyrazem, który opisują. Tworzą one między innymi liczbę mnogą (pa). zbiorową (tsoj), lub tzw. zerową (tū 'brak'). Partykuła dopełnienia dalszego występuje zawsze po nim i brzmi ĝü.

2.5. Szyk zdania
Szyk zdania jest następujący:
Orzeczenie + podmiot + dopełnienie bliższe + dopełnienie dalsze
Dopełnienie bliższe tworzy się doklejając się do podmioty za pomocą infixu -ō-.


Nazwa języka pochodzi od kor 'słowo', tsūr 'człowieczeństwo', psoan 'ja'.

Jakie macie pierwsze odczucia?

[Todsmer]

Jakie macie pierwsze odczucia?

Nie napisałeś nic o przymiotniku

[Henryk Pruthenia]

Napisałem. Tylko, że ten język nie rozdziela zbytnio konstrukcji 'biały dom' czy 'dom bieli'.

[Spiritus]

Pierwsze odczucia? Cieszę się, że nie jestem po tobie, bo szczerze... to nie jest conlang w moim typie.

BTW: Radziłbym jakoś te głoski poukładać w tabelki, bo trochę nieestetycznie to wygląda.

[...] stworzony na potrzeby sztafety. Tak, za dzień, dwa będzie porzucony.

A... to wszystko tłumaczy.

[Hapana Mtu]

Zgrabne!
Korardertsə̄rarderpsoan - 'słowo będące {uniwersalnie} częścią człowieczeństwa będącego {uniwersalnie} częścią mnie', dobrze rozumiem?
A skąd przejście ū do ə̄ (tsūr > tsə̄ran)? Nie powinno być  tsōran (u > ɤ)? I korardertsūrərderpsoan, bo ma więcej niż dwie sylaby?

[Henryk Pruthenia]

Zgrabne!

Dziękuję
Starałem się zrobić jakiś nieindoeuropejski po prostu.

Korardertsə̄rarderpsoan - 'słowo będące {uniwersalnie} częścią człowieczeństwa będącego {uniwersalnie} częścią mnie', dobrze rozumiem?

Tak, ale pamiętaj, że ten język nie posiada kategorii liczby jako takiej, więc jest to po prostu "słowo mojego ludu/słowo naszych ludzi"

A skąd przejście ū do ə̄ (tsūr > tsə̄ran)? Nie powinno być  tsōran (u > ɤ)? I korardertsūrərderpsoan, bo ma więcej niż dwie sylaby?

Tak, ma więcej niż dwie sylaby. Stąd to się bierze. Ale forma 'człowiek', jak to dałem na sam początek, jest naabarotna.

Pierwsze odczucia? Cieszę się, że nie jestem po tobie, bo szczerze... to nie jest conlang w moim typie.

No, ma być toporny w tłumaczeniu. Hehe. Ale eszerkłaldzki był gorszy

BTW: Radziłbym jakoś te głoski poukładać w tabelki, bo trochę nieestetycznie to wygląda.

Ale odtwarza trapez IPA.

A... to wszystko tłumaczy.

No, kiła mogiła.

A tak, to dzierżawczość wyraża się infixowem czasownikiem, chyba tego nie napisałem, a ważne będzie dla przyszłego biedaka tłumacza rileja.