Język Kirpydżyjski

[Ghoster]

Witajcie; to mój pierwszy (całkowicie a priori, i chociaż w planie przypominać miał gruziński to strasznie się to zmieniło) konlang izolujący o nazwie kirpʏʤᶣ aθʼɐlp. Uwaga; jest całkowicie izolujący, ponieważ nie ma w nim żadnych przedrostków, wrostków czy przyrostków (ewentualnie za takowe można uznać /ɬe/ w obiatywie, ale w planie to miało być po prostu fonetyczne rozróżnienie obiatywu od osoby trzeciej - nie wrostek). Jeszcze zastanawiam się czym zapisywać ten język (najprawdopodobniej będzie to cyrylica, głównie ze względu na miękkie (labializowano-patalizowane) głoski, które mogę łatwo zapisać za pomocą miękkiego znaku).
Dużo nie ma, zacznijmy od fonetyki.


Jak widać samogłoski są w miarę regularne. Dzielą się one na dwie grupy, twardą [ʏ u o] oraz miękką [i e ɐ a], jeszcze pracuję nad harmonią samogłoskową.


Zwarte językowe mają swoje miękkie formy (labializowano-patalizowane) prócz [ɢ], które całkowicie zmienia swoje brzmienie przy takiej przemianie. Nie ma dźwięcznym wargowych, a zębowe mogą być ejektywne (tak, ejektywne szczelinowe). [ɴ] występuje tylko na końcu słów, w towarzystwie innych spółgłosek zmienia się w [n], [l] występuje przed samogłoskami miękkimi a [ɫ] przed samogłoskami twardymi.

Gramatyka:
W Kirpydżyjskim występują cztery przypadki; mianownik, dopełniacz, biernik i oblikus, który pełni funkcję każdego innego przypadku prócz pozostałych trzech. Ograniczają się one jednak jedynie do zaimków, a poniżej prezentuję dwie tabele; zaimków w mianowniku i w pozostałych trzech przypadkach.





Tłumaczenia innym razem, czekam na jakieś komentarze. xd

[Henryk Pruthenia]

Mam nadzieję, że pisząc cyrylicę, będziesz się inspirował językami kaukazu
Uwiebliam te I

[spitygniew]

Mile łechta mój zmysł esteyyczny przez podobieństwo z kaukaskimi.

Ejektywne spiranty są w arabskim, więc tu nic dziwnego, ale za to czepłbym się braku dźwięcznych wargowych, raczej zdarza się sytuacja odwrotna.

[Ghoster]

Mam nadzieję, że pisząc cyrylicę, będziesz się inspirował językami kaukazu

A i proszę cię bardzo.

Kirpydżyjski w cyrylicy

[close]

Uwiebliam te I

Też mi się to podoba w kaukaskich, szkoda, że nie używa się tak pałeczki w słowiańskich. xd

Ejektywne spiranty są w arabskim, więc tu nic dziwnego, ale za to czepłbym się braku dźwięcznych wargowych, raczej zdarza się sytuacja odwrotna.

Mógłbyś podać jakieś przykłady? Jedyne języki jakie kojarzę z ejektywami to kaukaskie (przede wszystkim gruziński i czeczeński), Tygrynię (miałem się uczyć Gyyzu, ale to chyba nigdy nie wyjdzie) oraz indiańskie. A co do braku dźwięcznych wargowych; cha, teraz jedyną literą wystającą w górę spoza linii innych liter jest pałeczka!

Coś więcej na temat języka; jako iż jest izolujący to o znaczeniu słowa zazwyczaj decyduje jego pozycja w słowie lub następujący (nigdy poprzedzający!) determiner. Szyk zdania oznajmującego to VSO, szyk zdania pytającego to OVS + partykuła pytająca (jak z chińskim 吗). Determinery mogą się na siebie stopniowo nakładać, jako iż za ich pomocą tworzy się nawet liczbę mnogą ("pięć psów" będzie brzmiało zatem "кьиp дaп" - "pies pięć"), o ile kolejność determinerów może być praktycznie dowolna, to jednak partykuła pytająca jest zawsze ostatnia wśród tych opisujących podmiot (czyli w zdaniu pytającym nie jest za samym końcu zdania jak bodajże w chińskim). A teraz kilka słów ze słownika.

Гым – Tak – [gim]
Чикьым – Nie – [ʧikᶣɐm]
Киp – Pies – [kir]
Џьopтopдьүт – Mężczyzna – [ʤᶣortordᶣʏt]
Шaвlүл – Kobieta – [ɬafʼʏl]
Ҭlapӷlиж – Ojciec – [θʼarʀiɮ]