Humor, ciekawostki i WTF lingwistyczne

[Towarzysz Mauzer]

Ja nawet byłbym za prochwesórzem i niechwumaniem w Wenedyku .

[Vilène]

Ano, mnie na początku też to dziwiło.

A mnie nadal dziwi. W takim wtórnym zapożyczeniu raczej końcówka nie powinna być ,,wenedyzowana"...

[varpho :Ɔ(X)И4M:]

Ja nawet byłbym za prochwesórzem i niechwumaniem w Wenedyku .

ja też.
ale to byłby raczej wysokowenedycki.

A mnie nadal dziwi. W takim wtórnym zapożyczeniu raczej końcówka nie powinna być ,,wenedyzowana"...

ale skąd wiesz, że w wenedyku to też by było wtórne zapożyczenie?

a tak w ogóle, to właśnie sobie na spokojnie przeglądam listę słów i niektóre bardzo mi się podobają.

[Dynozaur]

Ja nawet byłbym za prochwesórzem i niechwumaniem w Wenedyku .

Ja toże. To "f" to taka trochę skaza na "polskości" Wenedyka.

Że już nie wzpomnę o nienaturalnych lawiracjach w rozwoju, które Steenbergen uprawiał, żeby uniknąć "frz".

A mnie nadal dziwi. W takim wtórnym zapożyczeniu raczej końcówka nie powinna być ,,wenedyzowana"...

Zależy jaka. Na pewno przecież Wenedzi mieliby świadomość, że ich język wywodzi się z łaciny, a więc na pewno podświadomie zauważaliby jakieś prawidłowości między tymi dwoma językami. Więc nawet w późnych, wtórnych latynizmach np. nie zostawialiby -usów, -umów i takich tam (nie wiem, co robiliby z końcówkami typu -or, ale pewnie to chyba zależy od tego, jak rozpowszechniona jest dana końcówka).

I czy ktoś, u licha, wie dlaczego w Wenedyku komputer to "rywar"?

[Silmethúlë]

Mogliby takąświadomość zatracić dość łatwo... wystarczy wziąć współczesne słowiańskie imiona, uwstecznione, typu Sławomir, Mojmir (to mi się jakoś łatwo przypomniało) i inne -miry zamiast -mierzy.

Do tego Perun jako imię boga. Takoż Weles.

A tak btw, Ukraińcy się bronią przeciwko nazywania ukraińskiego dialektem rosyjskiego w ten sposób:

[Dynozaur]

Taaaa, kit, kiń, wikno - faktycznie inne leksemy...

inb4 Ruscy śmiejący się, że Małorusy nazywają kota wielorybem.

PS: "Cwiach" to polonizm (a właściwie germanizm przez polski). Ćwiek.

Mogliby takąświadomość zatracić dość łatwo... wystarczy wziąć współczesne słowiańskie imiona, uwstecznione, typu Sławomir, Mojmir (to mi się jakoś łatwo przypomniało) i inne -miry zamiast -mierzy.

Do tego Perun jako imię boga. Takoż Weles.

Zależy do jakiego stopnia i jak bardzo byliby wyedukowani w łacinie (a zakładam, że tak samo, jeśli nie bardziej niż wykształceni Polacy w dawnych czasach). Oczywiście, że pewnych prawidłowości by "zapomnieli", ale na pewno nie wszystkich.

I nie rozumiem, co imiona słowiańskich bogów mają tu do rzeczy. Perun, dobra. Powinien być Piorun (i z tego co wiem, niektórzy takiej wersji bronią). Ale z Welesem sprawa jest już trudniejsza, i nie dziwię się, że tego imienia zapomniano (zwłaszcza, że jest parę rekonstrukcyj).

[żuwaczky]

Podpis 'mowoznawiec' samouk' dużo mówi

[Towarzysz Mauzer]

Problem w tym, że tak samo można by dowodzić tego, że polski jest dialektem czeskiego i na odwrót. W słowiańskim continuum nie ma niearbitralnych granic, wybór tych czy innych cech dystynktywnych ma zawsze dużo z historycznie uzgodnionej konwencji.

I nie rozumiem, co imiona słowiańskich bogów mają tu do rzeczy. Perun, dobra. Powinien być Piorun (i z tego co wiem, niektórzy takiej wersji bronią). Ale z Welesem sprawa jest już trudniejsza, i nie dziwię się, że tego imienia zapomniano (zwłaszcza, że jest parę rekonstrukcyj).

I z Wołosem - taką wersję wolę - nie jest tak ciężko. Obecnie przyjmuje się dwa tożsame ze sobą - z uwagi na funkcję - teonimy: Velesŭ i Volosŭ. Podstawowy zakres występowania to Ruś, ale ślady są na całej Słowiańszczyźnie; najciekawsze we wczesnonowożytnych Czechach, gdzie k velesu znaczyło `do diabła`. Tak czy siak: polskie derywaty to bezspornie Wieles i Wołos.

[Silmethúlë]

Zaryzykowałbym wręcz Wielos (Wielós?) i ew. Wołós.

[Henryk Pruthenia]

Hmmm.
Z tego co wiem, najczęściej używane jest "Wołos". Ja sam używam formy "Weles", ale te "Wieles"... ;]
Ładne!

(zresztą, jak się przerzucę do końca na ruski, to i tak to będzie mi wsio rawno )

[Towarzysz Mauzer]

Zaryzykowałbym wręcz Wielos (Wielós?) i ew. Wołós.

No bez przesady, przed samogłoskami bezdźwięcznymi nie ma w literackim polskim pochylenia. Wielos jest faktycznie możliwy i chyba dlatego wolę formę Wołos - żeby łatwiej było zrozumieć, o czym mowa.

I u Gieysztora, i u Szyjewskiego - a więc w popularnych i dobrych opracowaniach - pojawiają się najczęściej niezasymilowane formy ruskie. Wiadomo, troska o naukowość, ale z drugiej strony.

[Wedyowisz]

W toponimach na terenie Polski czy historycznych dial. lechickich, które mogą mieć związek, jest raczej Woł-/Wol-, z drugiej strony, w kaszubskiej piosence ludowej pojawia się postać Welewëtka (ciekawe, co się stało z palatalizacją?).

[Towarzysz Mauzer]

z drugiej strony, w kaszubskiej piosence ludowej pojawia się postać Welewëtka (ciekawe, co się stało z palatalizacją?)

Skoro i Gieysztor o tym wspomina to raczej nie jest pic na wodę, ale skoro tak, to zastanawiam się, gdzie szukać treści tej piosenki - wie niekto? Bo w internecie wyskakują tylko strony nastoletnich pogan pełne nastoletnich pogańskich mokrych fantazyj, a tymczasem dysponując źródłami można by z nich tyle dobrego wyciągnąć. Nie rozumiem - i bardzo mię to boli - że ci ludzie produkują takie dyrdymały, zamiast czytać, czytać i czytać .

[Henryk Pruthenia]

Okej, jak po polsku powinno być "Jaryło"?
Po rusku jest Ярило, a po polsku albo "Jaryło", albo "Jariło". Ja mówię "Jaryło" i to tylko dlatego, że za pierwszym razem się spotkałem z tą formą.

[Dynozaur]

Jarzydło? W tej nazwie jest coś wyjątkowo podeźrzanego - a mianowicie neutralna końcówka -o. W prasłowiańskim to było praktycznie niemożliwe (nie dla żywotnego rzeczownika, nazwy męzkie na -o w poszczególnych językach słowiańskich to już późne rzeczy).

Nie wiem, trudno ustalić etymologję tych nazw (a ich brzmienie jest często niepewne, jakieś Simargły - co to kurwa jest, to nawet nie brzmi słowiańsko).