Na razie wrzucam tekst, dla tych co chcieliby spróbować na początku spróbować samemu czegoś się dowiedzieć
Ein ßeif ünt dü ros (Owca i konie):
Ein ßeif, auf welie wol was nüet, seit dü ros: das ein ein sweir wagen füert, das zwein ein groes ladung lädt, ünt das drein ein manß snel wiest. Das ßeif spreit zue der ros: Das herz wirt in mir, sieent der manß dü ros jeient. Dü ros spreit: Hoer, ßeif: das herz wirt in uns sieent der manß - dien pan meit dü wol auf das ßeif zue ein warm leih für sei ünt das ßeif hast wol nüet. Hoerent das, das ßeif rent auf dü lank.
Bardzo widać niemiecki tutaj :P
Ciekaw jestem etymologii "weliewol", złożenie z typowych w-fragenów? Fajny pomysł z escetem na /sz/, ładne rozziewy z długich i dyftongów.
Choć znając niemiecki tekst da się przeczytać, ale to raczej wina doboru leksyki i wychodzącej spod oryginalnej ortografii zachowawczości języka.
Z chęcią ujrzę glossariusz z etymologiami każdej z form!
Czemu właściwie "polski"? Używany althistowo w Polsce zamiast polskiego?
Jest to germlang althistowo używany w Polsce. Glosariusz będzie, spróbuję zrobić jeszcze przed nowym rokiem. Niestety, weliewol to zwykła literówka, której nie zauważyłem.