Co mówicie, a mówić nie powinniście, czyli zmutowany polski

[Mścisław Bożydar]

Iście chędogi idiolekt, milordzie.

[Feles]

co do mnie to  czasami mam take cuś, na prykład:
idę tą drogą.
widzę tą czy tę dziewczynę? - rodzaj ten som, a ni kak wiem, które poprawne?
widzioł ja na wykypedji o tym cuś, ale zapomniół heh, doch nie wim kak...
ide (kim czym?) - idę tą drogą.
widze (kogo czego?) tę drogę
nie poprawnie ;p  --> ide  tą dziewczyną
widze tę dziewczynę
myślę, że to tak 'winno być. : pp
ale takich przypadków jest więcej.
: pp

To i tak martwa reguła.

W polszczyźnie faktycznej (nie poprawnej) zaimek zawsze odmienia się w sposób właściwy przymiotnikowi.
u tej/tamtej/owej/jednej/mojej/pięknej dziewczyny
w tym/tamtym/owym/jednym/moim/pięknym samochodzie
W polszczyźnie normatywnej dodatkowo pojawia się pojedynczy wyjątek dla tę w bierniku.
tę/tamtą/ową/jedną/moją/piękną dziewczynę

Oczywiście wygląda to groteskowo, gdy normatywiści jedne formy tłumaczą paradygmatem, inne utrzymują, bo lubią wyjątki. :-P
Trochę jak angielskie remember to never split infinitives ("pamiętaj nigdy nie rozdzielać bezokoliczników").

---

A wczoraj oglądałem powtórki BigBradera, jak Najman próbował nawrócić Jolę Rutowicz na jedyne słuszne wziąć.

[Noqa]

Nie rozumiem twojego problemu.
Kiedy po zaimku trafia się przymiotnik rzeczywiście można się pogubić.

Ale kiedy mamy do czynienia z rzeczownikiem to tylko kopiujemy końcówkę - żadnych analiz nie trzeba.

[varpho :Ɔ(X)И4M:]

Nie rozumiem twojego problemu.
Kiedy po zaimku trafia się przymiotnik rzeczywiście można się pogubić.

Ale kiedy mamy do czynienia z rzeczownikiem to tylko kopiujemy końcówkę - żadnych analiz nie trzeba.

ale wszystkie inne zaimki odmieniają się przymiotnikowo.
a jedynie "ta" zachowuje się z jakichś dziwnych względów jak rzeczownik.

a jak ktoś poprawia moje "tą" na "tę", to ja mu każę mówić Mickiewiczowskim "moję duszę utęsknioną".

[Dynozaur]

Ja mówię "tę", "moję", "waszę" (zresztą, tak pisano do całkiem niedawna, nie jest to jakiś głęboki archaizm. Znam lepsze).

Ale jak pojawia się przymiotnik to upodabniam "tą dobrą kobietę".

Przypomina to niemiecką odmianę mocną/słabą, wiem...

a jak ktoś poprawia moje "tą" na "tę", to ja mu każę mówić Mickiewiczowskim "moję duszę utęsknioną".

A jak ktoś narzeka na "tę", to ja mu każę mówić "idłem", "ojcieca", "człowiecy" albo "o synie", bo to takie regularne.

Regularność ssie.

[Henryk Pruthenia]

Heh.
Ja mówię moję duszę utęsknionę.
Tą moję duszę utęsknionę, cby było śmiesznieje.

[Mścisław Bożydar]

Ja ma mówię "tę" i mi to nie sprawia żadnego problemu o.O

[varpho :Ɔ(X)И4M:]

Ja mówię "tę", "moję", "waszę" (zresztą, tak pisano do całkiem niedawna, nie jest to jakiś głęboki archaizm. Znam lepsze).

Ale jak pojawia się przymiotnik to upodabniam "tą dobrą kobietę".

no, bardzo ładnie.

A jak ktoś narzeka na "tę", to ja mu każę mówić "idłem", "ojcieca", "człowiecy" albo "o synie", bo to takie regularne.

ja tam nie narzekam... ale nie lubię takiego wstrzymywania procesów językowych. jak ktoś chce mówić "tę", to niech mówi, ale niech pozwoli innym nadążać za pozostałymi zaimkami.

[Feles]

A jak ktoś narzeka na "tę", to ja mu każę mówić "idłem", "ojcieca", "człowiecy" albo "o synie", bo to takie regularne.

My nie narzekamy na "tę", tylko na tych, co narzekają na "tą".

[tob ris tob]

widze (kogo czego?) tę drogę

Mówię "się" przez [ɕɕẽ].

[Wedyowisz]

Ongiś tę kojarzyło mi się z poetyckością, teraz kojarzy mi się z preskryptywizmem. Dzięki, RJP.

[lehoslav]

ale wszystkie inne zaimki odmieniają się przymiotnikowo.
a jedynie "ta" zachowuje się z jakichś dziwnych względów jak rzeczownik.

Gdyby "ta" zachowywała się rzeczownikowo w całej odmianie, to byłoby jeszcze pół biedy.

[spitygniew]

Zdarza się wam udźwięczniać spółgłoski interwokaliczne?

[Henryk Pruthenia]

Jest to raczej dość powszechne...
Gorzej, jak to się jeszcze dodatkowo zapisuje czasami, jak to mam w zwyczaju dziełać.

[Dynozaur]

Gdyby "ta" zachowywała się rzeczownikowo w całej odmianie, to byłoby jeszcze pół biedy.

Zachowuje się zaimkowo.

Odmiana zaimkowa i przymiotnikowa długa to nie to samo.

Zresztą, komu ja to mówię...