Co mówicie, a mówić nie powinniście, czyli zmutowany polski

[CookieMonster93]

[ʂ] rzeczywiście nie występuje, ale czasem to oznaczenie jest używane np. na angielskiej wersji wikipedii http://en.wikipedia.org/wiki/Polish_phonology

Cytat z wikipedii: W języku polskim nie ma spółgłosek z retrofleksją, choć polskie spółgłoski zadziąsłowe [ʃ] [ʒ] są często uznawane za spółgłoski laminalne z retrofleksją [ʂ], [ʐ]. W języku polskim mamy jednak do czynienia z artykulacją z płaskim językiem, więc używanie tego terminu ma na celu podkreślenie różnicy między polskimi twardymi spółgłoskami zadziąsłowymi a ich czeskimi czy angielskimi odpowiednikami, wymawianymi miękko.

Moim zdaniem jest to logiczne i wolę zapis [ʂ], gdyż bardziej odpowiada polskiej wymowie, choć zdaję sobie sprawę z tego, że w rzeczywistości jest to [ʃ].

Zresztą można sobie to odsłuchać na angielskiej wiki:
[ʃ] http://en.wikipedia.org/wiki/%C6%A9_%28IPA%29
[ʂ] http://en.wikipedia.org/wiki/Voiceless_retroflex_sibilant

[spitygniew]

Już chyba wiem, czemu slawiści tak się boją IPY ;p

[CookieMonster93]

Nie ma idealnego zapisu i chyba nigdy nie będzie. ^^

[Ghoster]

[...........]

[Widsið]

A najlepiej zapisywać polski alfabetem slawistycznym! ;p

[CookieMonster93]

(1)CookieMonster93 - Z tym, że oni tym symbolem chcą zaznaczyć, iż polskie "sz" różni się od angielskiego "sh", zakładając, że angielskie "sh" to [ʃ], co jest założeniem błędnym.
(2)A sugerowanie się tymi realizacjami gościa z IPA'y jest po prostu głupie, bo on sam (przynajmniej jednej trzeciej) tej tabelki wymówić nie potrafi.

1. Ja również chcę zaznaczyć tę różnicę, uważam osobiście, że w IPA nie ma odpowiedniego symbolu dla naszego "sz" (tak samo jak "rz/ż", "cz" i "dż")
2. Dlatego właśnie jest tam 3 kolesi od wymowy(albo 2 kolesie i kobieta - wiem, że w każdym razie 3 osoby), każdy wymawia, co potrafi. ^^

[Henryk Pruthenia]

Hmmm.
Chiba pora spisać to, jak się mówi u mnie w domu. Nie mówię o mojém domyśloném, wziętém z kosmosu idjolekcie, który jest bardziéj traktowan jak eksperiment, niźli coś do użytku w komunikacji, ale u mnie w domu mamy coś takiego (jeżeli chodzi o polski):
1) południowokresowe słownictwo
2) B - mię, C - mnie, D, B (z przyimkami) - mnie
3) czwarta palatalizacja poszérzona o x
4) istnienie czasu zaprzeszłego (jednak przy jednoczesném braku odmiany przez osoby, same liczby i rodzaje)
5) czas przyszły dokonany tworzony od "będę" + " czasownik dokonany odmieniony", na przykład, "Będę zrobię kanapkę"
6) wymowa nosówek (wyjątek wygłosoew "ę" > e, wyjątek! "mię" zawsze nosowe!)
7) czasownik po czasowniku modalny odmienia się (mogę zrobię)
zachowanie palatalizacji w wygłosie (karp', gołąb'), ale nie w formach trybu rozkazującego czasowników
9) tryb rozkazujący z "dawaj"
10) wtrącenia z rosyjskiego

[Vilène]

Właśnie zdałem sobie sprawę, że mam chyba jakąś harmonię wokaliczną w przypadku i~y… np. wygwyzdaly jóm…

(PS. <ó> =

• )

[Noqa]

U mnie też trochę to jest. Ale i~y to praktycznie jeden fonem, nie dziwota.

[Henryk Pruthenia]

Nom, te dźwięki zaczęły zachowywać się jakby jeden był allofoném drugiego, ale tak nie jest. Albo nie powinno być. Wsio rawno.

[Henryk Pruthenia]

«jakto» jako jedno słowo, z akcentém na /a/.
Jak się nazywał ten proces?

[Noqa]

A tak aby nie mówi większość?
Nie słyszę u siebie różnicy między "Jak to po górach chodził" a "Jakto po górach chodził" (traktując Jakto jako imię własne), za wyjątkiem drobnej różnicy akcentu zdaniowego przy traktowaniu "Jakto" jako podmiotu.

[Henryk Pruthenia]

Ale u mnie jest różnica «jakto» w pytaniach (Jakto on po górach chodził?) vs «jak to» (Opowiadał, jak to po górach chodził.)

[Noqa]

Aa... akurat w pytaniach to się połowa rzeczy zlewa. Zwłaszcza w samym "Jakto?", tego chyba nawet nie idzie wymówić inaczej.

[Henryk Pruthenia]

No, ale nie u mnie...