Co mówicie, a mówić nie powinniście, czyli zmutowany polski

[Feles]

/swuxaj nɔ/ [swɛːʊ̃]

[Feles]

/w̃k w̃ɡ/ jako [ŋŋ].

[Noqa]

Przykłady?

[Wedyowisz]

Chya chodzi o wymowę typu [ćoŋnońć].

[Feles]

Przykłady?

/ɔkrɛw̃ɡu/ [ɔkrɛŋŋu]

[Jątrzeniot]

Czyli po prostu [ŋg] > [ŋŋ]. A to k? Pękać > [pɛŋŋaʨ]?

[CookieMonster93]

@Feles
Można nagranie poprosić? To jest tak poje.. wyjątkowe, że muszę to usłyszeć. :-)

[Noqa]

A dużo ludzi z arabistyki to czytała?

Co więcej, nawet teraz nie wydaje mi się to uzgodnienie takim dziwnym.

[CookieMonster93]

Ja (często nieświadomie) przestawiam końcówki -ks, mówię np. komisk, reflesk. Raz nawet zdarzyło mi się napisać "komisk", całkowicie nieświadomie. :-/
Przy odmianie jednak: komiksów, refleksu itd. Dziwne.

[Noqa]

Zjawisko obecne i w angielszczyźnie, gdzie [aks] jako ask jest dość obserwowalne i zwykle dość komiczne.

[CookieMonster93]

Wiem, chciałem napisać, że mówię nowojorsko, ale ask > aks to zjawisko przeciwne do mojego. :-)

[Wedyowisz]

W litewskim grupy typu sk, šk, zg ulegają przestawieniu przed inną spółgłoską, np. megzti „robić na drutach”, 3.poj. cz. prze. mezge, tr. rozk. l.poj. megzk, podobnie brėkšti „świtać, dosł. etym. «brzaszczeć»” — brėško.

[spitygniew]

A w angielskim Manx < Mansk - też spowodowane otoczeniem?

[zabojad]

Dyćko jako określenie trochę, odrobinę.

[Dynozaur]

W litewskim grupy typu sk, šk, zg ulegają przestawieniu przed inną spółgłoską, np. megzti „robić na drutach”, 3.poj. cz. prze. mezge, tr. rozk. l.poj. megzk, podobnie brėkšti „świtać, dosł. etym. «brzaszczeć»” — brėško.

W ogóle, Żmudzini kochają utrudniać zbitki z s/sz/z/ż. Np. nagminne szt, żd > kszt, gżd (gwiazda = żwaigżdé, chrześcijaństwo = krikszczioníbé). Nie wiem, czemu to ma służyć, no ale to Żmudzini - kto ich zrozumie?