Co mówicie, a mówić nie powinniście, czyli zmutowany polski

[Wedyowisz]

Kiedy we francuskim/anglo-nurmą miękkie g się zdezafrykatyzowało?

[Todsmer]

W anglonormańskim chyba nigdy, mamy przecież w angielskim ch /tš/ j /dž/.

[Widsið]

A we francuskim zdezafrykatyzowało się mniej więcej w XV-XVI wieku.

[Dynozaur]

Jak odmieniacie nazwę zespołu Ichtroje?

Bo zauważyłem, że mówię "Nie puszczaj Ichtrojów!" (a muszę te słowa wypowiadać naprawdę często, bo mam koleżankę, która ma do nich jakiś dziwny sentyment).

Chociaż prawidłowo morfologicznie byłoby Ichtrojga, wiadomo.

[Wedyowisz]

Chyba bym zostawił nieodmienione. „z ich trojgiem”, „ich trojga” brzmiałoby jakoś nie-jak-nazwa-własna.

[CookieMonster93]

Ja bym zostawił tak jak jest: [ɪç tʁoːjə]

[Widsið]

A ja nie odmieniam; traktuję to jak elipsę: "nie puszczaj [zespołu] Ich Troje"

[Dynozaur]

Tak a propos niedawnych wydarzeń.

Skoro obecna norma ortograficzna każe nam pisać "męski" przez "s", to analogicznie powinien być też "męszczyzna".

To dowodzi jak idjotyczna jest norma post-1936 - część zasad stosuje konsekwentnie, a część nie. Bo skoro się uparto na zuniformowaną końcówkę -ski, to powinna być też jedna -szczyzna. Bo przecież -szczyzna = -ski + -izna. Jeśli męski, męstwo - to powinna być męszczyzna, jeśli mężczyzna - to męzki, męztwo.

[Towarzysz Mauzer]

To o to chodzi! ONR-owcy podświadomie wypowiedzieli się przeciwko sanacji po stronie endeków .

[Todsmer]

Co prawda nie ja, a siostra, i nie mówi, a pisze, ale: skańczyłam. Konsekwentnie.

[Noqa]

Akurat to nijak się z przegłosem nie wiąże :/
Wykańczałam ale wykończyłam.

[Qrczak]

Tak a propos niedawnych wydarzeń.

Skoro obecna norma ortograficzna każe nam pisać "męski" przez "s", to analogicznie powinien być też "męszczyzna".

To dowodzi jak idjotyczna jest norma post-1936 - część zasad stosuje konsekwentnie, a część nie. Bo skoro się uparto na zuniformowaną końcówkę -ski, to powinna być też jedna -szczyzna. Bo przecież -szczyzna = -ski + -izna. Jeśli męski, męstwo - to powinna być męszczyzna, jeśli mężczyzna - to męzki, męztwo.

O właśnie. Ja bym wolał na użytek moich pisowni cofnąć tę reformę i pisać -zki, -ztwo, bo mnie gryzie, że po zlaniu się tych końcówek ze spółgłoską zwartą w -cki/-dzki, -ctwo/-dztwo etymologiczna dźwięczność jest pokazana, a przy zlaniu się ze szczelinową w -ski, -stwo — nie.

Tylko się boję, że nie wszędzie będę umiał rozpoznać pochodzenie. Słów, których to dotyczy, jest bardzo dużo, więc jest dodatkowa trudność przy automatycznej konwersji między pisowniami.

[Jątrzeniot]

Ale zaraz, zaraz. Czy w w wymowie męski, boski kiedykolwiek było "z"? Z tego, co wiem, dawniej było mężski, bożski i zbitka żs uprościła się do s. Zapis męzki, bozki widzi mi się więc (paradoksalnie) trochę nieetymologicznym.

[CookieMonster93]

No tak, w czeskim do dziś tak jest :-) np. bůh - božský (bóg - bożski)

EDIT: jest poza tym zasada ortograficzna, mówiąca, że "s" może wymieniać się na "ż" (Uczyłem się w podstawówce zasad, gdzie pisać "ż" i tam to było)
np. bliski - bliższy; blisko - bliżej.

[Feles]

jest poza tym zasada ortograficzna, mówiąca, że "s" może wymieniać się na "ż" (Uczyłem się w podstawówce zasad, gdzie pisać "ż" i tam to było)
np. bliski - bliższy; blisko - bliżej.

No coś podobnego..