Polskie Forum Językowe

Dobra, chyba jestem gotów by przedstawić swój pierwszy język (albo nooblang), a właściwie to na razie jego podstawy. Tworzony był w zrębach już od dawien dawna, jako język bogów i stworzeń "pozaziemskich".  Z czasem uznałem że i śmiertelnicy się nim będą posługiwać- język kapłanów, dawnych kronikarzy, a nawet język używany na co dzień w niektórych częściach kontynentu. 
Pierwotnie był izolujący, miał być prosty, pozbawiony tych ,,niepotrzebnych" i ,,demonicznych" przypadków. Po jakimś czasie pojawiły się przypadki i się rozmnożyły najpierw do 12 potem do 31, żeby ostatecznie zamknąć się w liczbie 25. Kładłem tu nacisk na 2 rzeczy. Przede wszystkim mój język miał mi odpowiadać. Być pozbawionym elementów które zauważyłem w wielu językach naturalnych a które mi się nie podobają np. czasowników posiłkowych. Drugą rzeczą jest oryginalność, nie chciałem żeby był kalką istniejących języków. W konsekwencji część struktur, a przynajmniej tak mi się wydaje zbudowałem sam od podstaw. Wspominałem już o mojej inspiracji językami ugrofińskimi. Co faktycznie miało miejsce natomiast nie wiem na ile będzie to widoczne, bo ten język został nie raz i nie dwa zmielony przez nowe pomysły.
Jest to mój pierwszy język więc prosiłbym o podanie z czym wam się on właściwie kojarzy i czy faktycznie wyszedł a priori. Jestem bardzo nowy w tej branży i niedoświadczony, więc zdaje sobie sprawę że może okazać się niewypałem wymagającym gruntownych zmian ale się okaże ;)

Teraz merytorycznie:


5 podstawowych słów:
Kel- tak/jasne.   Gek- nie.  Haru- ojciec.  Hare- matka.   Hnyxu/hnyxe- Odpowiednio dla mężczyzny/kobiety. Takie słówko którego się używa kiedy się walnie przypadkowo młotkiem w palec ;)

Ysański od ,,Ysa" [ɨzɐ]- mowa. Inna nazwa to Ysa hfatierg- ,,mowa z niebios" lub Ysa hfatiena czyli ,,mowa niebios"

-Szyk zdania: Poprawność zależy od obecności orzeczenia na początku zdania- VSO i VOS. Może się zdarzyć że w niektórych wypadkach będzie modyfikowany.
-Brak przedimków, rodzajników, spójników, przyimków.
-Budowa sylab- w swoich notatkach mam następujący schemat (C)(C)V(C)(C). Nie wiem czy on się utrzyma natomiast zdaje się że póki co jest aktualny.
-Wszystkie czasowniki i przymiotniki wywodzą się z rzeczowników.
-Nominatywno-akuzatywny
-Aglutynacyjno-fleksyjny? Sami ocenicie. Przeszedł już trochę modyfikacji więc nie skupiałem się na klasyfikacji.
-Akcent pada na drugą sylabę od końca. 99,9% przypadków. Zdarza się że pada na pierwszą lub ostatnią. Taki zdradziecki element dający gram nieregularności.
-Jedna koniugacja, dwie deklinacje. Regularne
-3 rodzaje- męski, żeński, nieokreślony. 4 liczby- pojedyncza, mnoga, zerowa, niezliczona. 3 osoby
-25(24?) przypadków
-Pismo- jeszcze nie opracowane. Znaczy było częściowo zrobione ale ja kretyn zrobiłem to przed opracowaniem fonologii, więc wylądowało w śmietniku. Alfabet będzie stworzony na zasadzie ,,jedna głoska-jedna litera". Aktualnie posługuję się transkrypcją łacińską


Spółgłoski:
C-  [ s ]
S-  [z]
K-  [k]
G-  [g]
T-  [t]
D-  [d]
Z-  [ts]
Ż-  [dz]
X-  [ks]
Ẋ-  [gz]
F-  [f]
V-  [v]
P-  [p]
B-  [ b ]
Ćh-  [ ʂ ]*   jak w tureckim ,,şah"
Ch-  [ ʃ ]*   jak w angielskim ,,shame"
M-  [m]
N-  [n]/[ŋ] (tylko przed ,,g")
L-  [l]
R-  [r]
Ĥ- 

• 
  H-  [χ]
  Samogłoski:
  A-  [ɐ]
  U-  [ø]
  E-  [ɛ]
  Y-  [ɨ]
  O-  [ɒ]
  I-   [ i ]/[j]  (jako ,,J" tylko w dyftongach)
  Dyftongi:
  ia, iu, ie, io, ai
  
  Dodatkowo każda samogłoska i dyftong mają swoje długie (podwojone) odpowiedniki: aa, uu, ee, yy, oo, ii, iaa, iuu, iee, ioo, aai.
  Geminaty- cc ss kk gg tt dd ff vv chch mm nn ll rr  ĥĥ
  
  Jak widać system jest dość bogaty
  Kontynuacja w najbliższej przyszłości
  

Na razie większych uchybień nie ma, ale powiem Ci, że dziwny jest trochę brak /o/ przy obecności /ø/. No u niektóre zasady zapisu są trochę nazbyt udziwnione.

Można oczekiwać Owiec i Koni?

Ciekawie się zapowiada. Fajnie, że używasz IPA'y  :-) Jak dla mnie nie wygląda aż tak ugrofińsko z tego co widziałem. Ale przydał by się jakiś dłuższy tekst.

CytatC-  [ s ]

[nobbc][s][/nobbc]
Żeby nie trzeba było tych spacji stawiać  ;-)

CytatĆh-  [ ʃ ]*   jak w tureckim ,,şah"
Ch-  [ ʃ ]*   jak w angielskim ,,shame"

Czym to się różni?

CytatN-  [n]/[ŋ] (tylko przed ,,g")

Dlaczego nie przed "k"?

[...........]

Cytat: Henryk Pruthenia w Marzec 18, 2018, 14:01:33
Na razie większych uchybień nie ma, ale powiem Ci, że dziwny jest trochę brak /o/ przy obecności /ø/. No u niektóre zasady zapisu są trochę nazbyt udziwnione.

Można oczekiwać Owiec i Koni?

Chodzi pewnie o chch. Zastanawiałem się czy nie dać chh, ale skoro jest tt to czemu nie chch. Specyficznie wygląda. Owce i konie jak najbardziej będą, nie wiem jeszcze tylko kiedy.

Cytat: Kazimierz w Marzec 18, 2018, 14:05:38
Ciekawie się zapowiada. Fajnie, że używasz IPA'y  :-) Jak dla mnie nie wygląda aż tak ugrofińsko z tego co widziałem. Ale przydał by się jakiś dłuższy tekst.

To mój pierwszy raz z IPA. I dla mnie to najtrudniejszy element procesu tworzenia, ale staram się używać. Ugrofińskość może dać osobie znać przy przypadkach :)
Pierwotnie miała być tylko głoska [n] ale przed [g] jakoś tak dziwnie brzmiało więc skorygowałem. Przed [k] dziąsłowe n jest moim zdaniem w porządku stąd tak a nie inaczej.
Różnica między "ch" a "ćh" jest taka że pierwsze to bardziej "sz" a drugie to coś między "sz" a "ś". Przynajmniej dla mojego ucha şah brzmi inaczej niż shame.

Cytat: Ghoster w Marzec 18, 2018, 14:29:33
Samogłoski bez sensu

Przyjrzałem się. Jak mówiłem sprawia mi ta głoskologia trudność.  Przeanalizowałem jeszcze raz i korekta mogła by wyglądać tak:
A-  [ʌ]     O-  [ɔ]
E-  [ɛ]     U-   [œ]
Y-   [Y]     I-   bez zmian

Póki co ciekawie, acz wolałbym ujrzeć te twoje pismo, niż tą bardzo tureckowyglądającą transkrypcję! :D

CytatĆh-  [ʃ]*   jak w tureckim ,,şah"
Ch-  [ʃ]*   jak w angielskim ,,shame"

Nie znam się na fonetyce tureckiej, ale może chodzi o rozróżnienie [ʂ] od [ʃ]?

[...........]

Cytat: GhosterTureckiego nie znam, ale chodziłem z Turkami do różnych szkół przez cztery lata i wydaje mi się, że tureckie /sh/ idzie bardziej w stronę apikalnego (coś w stylu kastylijskiego hiszpańskiego albo greckiego "s").

Oh ci południowcy  ::-)

Cytat
Nie znam się na fonetyce tureckiej, ale może chodzi o rozróżnienie [ʂ] od [ʃ]?

Faktycznie, może nawet bardziej zbliżone do tego co chciałem osiągnąć. Dzięki już poprawiam.

Cytat: Ghoster w Marzec 18, 2018, 16:50:57
Nie poprzeglądałeś tego jak wyglądają systemy innych języków, co? xd Wpisz po prostu "Spanish/Finnish/Polish/Japanese/Hebrew phonology" w google, wejdź na wiki i zobacz jak są porozkładane. Załóż sobie najbardziej bazowe głoski (czyli /a e i o u/ najpewniej) i dodawaj nowe do tej grupy, z czasem jak się zainteresujesz głębiej fonetyką natlangów, to będziesz czuć, które systemy są zbilansowane. No i upewnij się, że wiesz co te znaki samogłoskowe znaczą.
Tureckiego nie znam, ale chodziłem z Turkami do różnych szkół przez cztery lata i wydaje mi się, że tureckie /sh/ idzie bardziej w stronę apikalnego (coś w stylu kastylijskiego hiszpańskiego albo greckiego "s").

Sprawdziłem, ale dalej tego zbytnio "nie czuję" :). Może przyjdzie z czasem Do zapoznawania się z brzmieniem wykorzystywałem to:
http://www.internationalphoneticalphabet.org/ipa-sounds/ipa-chart-with-sounds/
Fakt faktem że owe samogłoski mi odpowiadają brzmieniowo więc na razie muszą takie pozostać. A z turkami nie gadałem ale swojego czasu we wspaniałym stuleciu nasłuchałem się tego "ś" nazwijmy to i mi przypadło do gustu.

CytatSprawdziłem, ale dalej tego zbytnio "nie czuję" :)

Nie martw się, ja też wciąż tego tak naprawdę "nie czuję" XD

Ja też średnio ogarniam system samogłosek, a do tego nadal, mimo wielu rad i pomocy, jestem oporny na wiedzę z zakresu działania procesów fonetycznych. xD

A sam język może być ciekawy, podoba mi się ten szyk zdania, ale na razie nie mam za dużo na powiedzenia.

W sumie jedyne, do czego mogę się przyczepić to

CytatĆh-  [ ʂ ]

Strasznie to wygląda, kropka nad "c" (co byłoby analogiczne do x z kropką) wyglądałaby o niebo lepiej moim zdaniem.

To aprioryk, nie musi mieć realistycznego systemu fonetycznego. Co więcej, nawet lepiej, żeby nie miał, oczywiście o ile autor umie to w jakiś sposób uzasadnić.

Co oczywiście nie znaczy, że nie warto dowiadywać się, jak wyglądają rzeczywiste systemy fonetyczne - taka wiedza zawsze procentuje, choć niewolnicze trzymanie się tych zasad nigdy nie jest najlepszym wyborem. Bardzo polecam taki wywiad początkującym twórcom (na sam początek wystarczy chyba nawet angielska wikipedia).
Wow, chyba znalazłem znakomite spolszczenie słówka research.

Ortografia paskudna.

Cytat[n]/[ŋ] (tylko przed ,,g")

Myślę że przed k też :)

EDIT:

Cytat: Úlfurinn w Marzec 18, 2018, 18:20:10
Ja też średnio ogarniam system samogłosek, a do tego nadal, mimo wielu rad i pomocy, jestem oporny na wiedzę z zakresu działania procesów fonetycznych. xD

No ja zawsze przy tworzeniu fonologii języka wchodzę na wiki -> artykuł IPA :)

[...........]

Cytat: Ghoster w Marzec 18, 2018, 19:33:56
W jaki inny sposób miałoby się w konlangach coś 'uzasadniać', jeśli nie w odniesieniu do języków naturalnych?

"Bo tak chcę" powinno wystarczyć. Powinna oczywiście iść za tym wiedza, ale nie musi. Wiedza jest ważna w ocenie.

CytatZ Tobą, Tqr, to już dziesięć razy rozmawiałem i zdajesz się albo nie czytać, albo nie rozumieć mojej argumentacji, bo jeszcze ani razu nie odpowiedziałeś na nią sensownie.

Albo nie rozumiesz odpowiedzi :P

CytatNie wciskaj tych swoich pierdół o tym, że 'a prioryk' nie jest podparty absolutnie w niczym, bo jest tworzony przez człowieka żyjącego w społeczeństwie i mówiącego już przynajmniej jednym językiem, więc od punktów odniesienia uciec się nie da.

Język to dzieło sztuki. Od odniesienia się nie da uciec, jednak istnieje sztuka abstrakcyjna.

Cytat: Ghoster w Marzec 18, 2018, 19:33:56Jak ktoś stworzy konlang z ponad dwunastoma tysiącami spółgłosek, to jednak stwierdzisz, że jest to trochę sporo.

Tak. I pierwszym moim pytaniem będzie "Jak to uzasadnisz?" nie "Wypieprz to gówno".

[...........]

CytatNawet nie będę się wciągał w dyskusję, bo znów wybrałeś skrawki wypowiedzi, które Ci były wygodne i nie odpowiedziałeś na meritum mojego posta. Niech autor tematu zdecyduje czyje podejście mu bardziej odpowiada.

Pozbyłem się zbędnego pieprzenia. Jeśli to były ważne argumenty, to przepraszam.

CytatWszystkie Twoje upodobania lingwistyczne, pod którymi przebiega ocena jakiegokolwiek konlangu, opierają się na tym, że w naszym świecie istnieją języki i dyktują jak język może wyglądać, jeśli jest osadzony w czymkolwiek przypominającym człowieka

Doskonale rozumiem że są pewne prawidłowości, które będą występować wśród języków ludzkich, a kategoryczne nie zastosuję się bo nie może nieco "ranić" końcowy efekt i odbierać trochę realizmu czy poprawności. Natomiast ja aktualnie nie rozumiem procesów które zachodzą w fonetyce. Tworząc samogłoski zależało mi żeby sprecyzować o jaki dźwięki mi chodzi np że "u" nie jest tylna, a przednia/centralna. Nie jestem w stanie na tym etapie prześledzić w którym miejscu jaka samogłoska jak będzie wymówiona, nie wspominając o tym że różnice między kilkoma rodzajami "o" są dla mnie nowością (nie fakt że istnieją, ale z osłuchaniem się). Zapamiętam co mówiłeś i będę miał to na uwadze tworząc jakiś inny język czy modyfikując ten :)

Cytat(a zakładam, że autor nie ma konworldu z gadającymi mątwami w innym wymiarze)

Interesujący pomysł. Ale do mątw z innego wymiaru  bardziej mi pasuje telepatia

Sioocaxecfa lmane lammallyl takyhnai teehif. Taavaxycfo feĥechar taky hafukrai dehtychrai, kiiramaxycfo tatechar ćhataakrai tiannatechrai, hafuxycfo catechar pufechy ihykrai. Ysaxefa lmane takyslai- pasyxyrakka ren haar sioocaxe daxynakka gvuroxycnakka ihy takyhnai. Vysaxycfa takyr- futĥyẋek lmaneg pasyxy ryna haarar sioocaxykur nahnaxyc ihy rekan lammalrai tulyclai rycio. Vexec'hy lmane lammalnai. Futĥyxecfa lmane sahnuxecfarakka duuraĥor.

Owca i konie po ysańsku. Troche roboty przy tym było ale językowi wyszło to na dobre. Za niedługo o gramatyce.

Cytat: Úlfurinn w Marzec 18, 2018, 18:20:10
W sumie jedyne, do czego mogę się przyczepić to

CytatĆh-  [ ʂ ]

Strasznie to wygląda, kropka nad "c" (co byłoby analogiczne do x z kropką) wyglądałaby o niebo lepiej moim zdaniem.

Kropka zarówno nad x jak i z oznacza udźwięcznienie głoski więc nie chciałem dawać jej nad c
mi osobiście akurat to "ć" bardzo odpowiada :)

Powiem Ci, że wygląda na pewno ciekawie.
Nie przypomina mi niczego ;)

Przechodzimy do rzeczowników. Trochę to trwało ale zaszło też trochę zmian, ale raczej kosmetyczne więc poprzednie posty zredaguję przy okazji:

Rodzaj:
Rzeczowniki występują w 3 rodzajach męski, żeński, nieokreślony. Rzeczowniki II deklinacji należą do rodzaju nijakiego i kończą się spółgłoską- tu nie ma filozofii. Przykładowe słowo- Bĥuur (złoto). Natomiast rzeczowniki I deklinacji kończą się na samogłoskę (odpowiednio- u- rdz. M, e- rdz. Ż, y,a,o- rdz. N), należą do wszystkich rodzajów i co najciekawsze zmiana rodzaju pociąga za sobą zmianę znaczenia. Jest to mniej lub bardziej orientacyjne:
- Haru- ojciec, Hare- matka, Haro- rodzic. Analogicznie tworzone są słowa dziadek/babcia/no i tu płci nieokreślonej albo król/królowa/monarcha(?) etc.
- Wszystkie zwierzęta są rodzaju  nieokreślonego jeśli nie chcemy od razu podać czy to samiec czy samica: Taky- koń, Take- samica konia, Taku- samiec konia
- Niektóre rzeczowniki zmieniają znaczenie znacznie i mało orientacyjnie. Ale i tu można zauważyć jakąś prawidłowość. Np. dana rzecz rodzaju męskiego jest bardziej typowa dla mężczyzn, rodzaju żeńskiego dla kobiet. Inna prawidłowość to to, że rodzaj żeński będzie oznaczał rzecz mniejszą, a nieokreślony większą: Ehu- topór, Ehe- siekiera, Ehy- dwuręczny topór. Nahnu- dłoń, Nahne- palec, Nahna- ręka.
Liczba:
Tutaj mamy 4. Pojedyncza (koń), mnoga (konie, kilka koni, wiele koni), zerowa (żaden koń, nie koń), niezliczona (wszystkie konie, konie). Liczba niezliczona używana jest również do uogólniania.
Końcówka rodzajowa w I deklinacji, a w II spółgłoska daje nam znać czy mamy do czynienia z liczbą pojedynczą/mnogą, czy bezwzględną- zerową/niezliczoną. Przy zmianie na zerową/niezliczoną u zmienia się w iu, e  ie, a ia, o/y  io. Natomiast jeśli spółgłoską jest c, s, f, v, ćh, ch, m, n, l, r, h, ĥ ulega zdwojeniu a jeśli to k, t, z, x, p zmienia się w ich dźwięczne odpowiedniki. To konkretnie w której jest liczbie precyzuje końcówka przypadka.



Przypadki:
Nie wiedziałem jakie nadać im nazwy, a przez ich mnogość nie było to zbyt łatwe...  Nadałem więc żeby się nie pogubić łacińskie, można pozmieniać jak by były nie właściwe ale i tak koniec końców dostaną, mam nadzieje ysańskie nazwy.

(http://jezykotw.webd.pl/w/images/c/c6/Przypadki-_Ysa.png)

• Nominativus- Podmiot zdania.
• Vocativus- Zwroty bezpośrednie.
• Accusativus I- wyrażamy nim coś na co oddziałujemy, zmieniając stan, wygląd, tworząc to lub niszcząc. ,,Zbudowałem dom", ,,Wykąpałem psa"
• Accusativus II- wyrażamy nim coś czego położenie zmieniamy. ,,Daję ci książkę", ,,rzuciłem kamień".
• Accusativus III- Wyrażamy nim to na co oddziałujemy ale bez zmieniania stanu. Łączy się z określonymi czasownikami. ,,Widzę ciotkę", ,,Wygłaszam przemówienie", ,,kocham żonę", ,,Mam samochód"
• Genitivus I- Dopełnienie dalsze czasownika którego pacjens wyrażony jest pierwszym biernikiem. Najczęściej jest to efekt czynności: ,,Kroję marchew [plasterki-w]" ,,Zmieniam wodę [złoto-w]" ,,Maluję ścianę [biało-na]"
• Genitivus II-  Dopełnienie dalsze czasownika którego pacjens wyrażony jest drugim biernikiem. Najczęściej jest to miejsce docelowe: ,,Kładę książkę [stole-na]"
• Genitivus III-  Dopełnienie dalsze czasownika którego pacjens wyrażony jest biernikiem trzecim: ,,Wygłaszam przemówienie [podatkach-o]
• Dativus I- wyrażamy nim dla kogo/na czyj pożytek dokonywana jest czynność. ,,Walczę [ojczyznę-za]", ,,zabieram książkę bratu" (bo zapomniał skądś)
• Dativus II- wyrażamy nim na czyją szkodę dokonywana jest czynność. ,,Walczę [ojczyźnie-przeciw]" ,,Zabieram książkę [bratu]" (żeby nie miał)
• Possesivus- relacje przynależności
• Comitativus - wyrażamy nim występowanie jednego desygnatu z innym.
• Instrumentalis - Wyraża narzędzie wykonania czynności
• Essivus - Występowanie w jakiejś funkcji: ,,Mówię to [przywódca-jako] wasz". Tworzy konstrukcje analogiczne do polskiego czasownika ,,być" (w ysańskim nie ma takiego czasownika)
• Equativus- Występuje w porównaniach: ,,Jeżdżę dobrze [ty-jak]"
• Causalis I- Oznacza czym spowodowana była dana czynność. Ma wydźwięk pozytywny. ,,znalazłem to [tobie-dzięki]"
• Causalis II- Oznacza czym spowodowana była dana czynność. Ma wydźwięk negatywny lub neutralny ,,Nie przyjechałem [deszcz-przez]"
• Inessivus- Oznacza przebywanie wewnątrz czegoś
• Adessivus- Oznacza przebywanie przy czymś, obok czegoś czy w pobliżu czegoś
• Superessivus- Oznacza przebywanie na czymś. W odniesieniu do czasu informuje o dokonaniu czynności o jakieś porze/godzinie
• Subessivus- Oznacza przebywanie pod czymś. W odniesieniu do czasu informuje o dokonaniu czynności za ileś godzin
• Antessivus- Oznacza przebywanie przed czymś
• Postessivus- Oznacza przebywanie za czymś. W odniesieniu do czasu informuje o dokonaniu czynności po jakiejś porze/godzinie
• Intrativus- Oznacza przebywanie pomiędzy lub pośród czegoś. W odniesieniu do czasu informuje o dokonaniu czynności podczas jakiejś pory lub od jakieś godziny do innej
• Perlativus- Oznacza przebywanie lub ruch wzdłuż czegoś lub przez wnętrze czegoś  W odniesieniu do czasu informuje o dokonywaniu czynności  przez jakiś okres/ileś godzin
• Lativus- Oznacza ruch do czegoś
• Allativus- Oznacza ruch bądź położenie w stronę czegoś
• Elativus-  Oznacza ruch skądś
• Ablativus- Oznacza ruch od strony czegoś
• Distributivus- Informuje o występowaniu desygnatu po ileś sztuk lub odbywaniu się czegoś co jakiś czas odległość itp. (po 5 sztuk, co 5 minut, co 5 słupków)
• Partitivus- informuje że desygnat jest częścią jakiejś większego zbioru ,,jeden [dziesięciu-z]"

Cytat: Henryk Pruthenia w Marzec 22, 2018, 17:09:53
Powiem Ci, że wygląda na pewno ciekawie.
Nie przypomina mi niczego ;)

Każde słowo było wymyślane od podstaw bez jakiegoś szczególnego inspirowania się jakimś językiem, więc to chyba tego zasługa  8-)

to be continued
ale najtrudniejsze już za nami

O, bardzo fajnie to wygląda, nie spodziewałem się czegoś takiego! A ilość przypadków szanuję mocno, jak to się mówi - im więcej tym weselej XDDD Chciałbym zobaczyć też w miarę możliwości jakiś dłuższy tekst w ysańskim, co by dał też jakiś podgląd jak to wygląda w praktyce.

W ogóle to dostrzegam tu kilka zaskakujących podobieństw do mojego ajdyniriańskiego! Tak samo jak u mnie, w ysańskim występują 3 rodzaje - męski, żeński i nieokreślony, który w ajdyniriańskim nazywany jest neutralnym. Charakterystycznym dla ajdyniriańskiego (i najpewniej innych języków ajniadańskich) jest to, że te rodzaje określają płeć rzeczownika ożywionego, czyli np słowo bazdir, będące rodzaju neutralnego, oznacza "dziecko". Bazdiri natomiast "syn" a bazdira "córka". Ńarmad to taki rodzaj wielkiego drapieżnego ptaka, nieistotne czy samiec czy samica, ńarmadi to samiec ńarmada, ńarmada to samica tego ptaka etc.

Występują w ajdyniriańskim też 4 liczby - pojedyncza, podwójna, mnoga i absolutna, gdzie ta absolutna spełnia praktycznie tą samą rolę co liczba niepoliczalna w ysańskim - "wszystkie dzieci", "wszyscy ludzie", "wszystkie kraje".

Przypadek? XDDD 
 

No, lista przypadków miła oku. Czekam na tekst! :)

Prosimy o system czasownikowy :)

CytatLiczba niezliczona

Imo lepiej brzmi kolektywna/zbiorowa.

Te różne accusativi podobają mi się :P

CytatGenitivus I- Dopełnienie dalsze czasownika którego pacjens wyrażony jest pierwszym biernikiem. Najczęściej jest to efekt czynności: ,,Kroję marchew [plasterki-w]" ,,Zmieniam wodę [złoto-w]" ,,Maluję ścianę [biało-na]"

Z opisu bardziej chyba pasowałby translativus (https://en.wikipedia.org/wiki/Translative_case).

CytatGenitivus II-  Dopełnienie dalsze czasownika którego pacjens wyrażony jest drugim biernikiem. Najczęściej jest to miejsce docelowe: ,,Kładę książkę [stole-na]"

Bardziej to brzmi jak jakiś przypadek latywny. W sumie to jak allativus.

Lista przypadków wygląda rzeczywiście imponująco! Podobna liczba ma być w jednym z mojich planowanych conlangów, ikmeckim  :-)

W sumie, to wole takie języki, niż takie, w których wszystko trzeba łapać z  kontekstu.

Cytat: Vaylor w Kwiecień 09, 2018, 13:59:59
Przechodzimy do rzeczowników. Trochę to trwało ale zaszło też trochę zmian, ale raczej kosmetyczne więc poprzednie posty zredaguję przy okazji:

Rodzaj:
Rzeczowniki występują w 3 rodzajach męski, żeński, nieokreślony. Rzeczowniki II deklinacji należą do rodzaju nijakiego i kończą się spółgłoską- tu nie ma filozofii. Przykładowe słowo- Bĥuur (złoto). Natomiast rzeczowniki I deklinacji kończą się na samogłoskę (odpowiednio- u- rdz. M, e- rdz. Ż, y,a,o- rdz. N), należą do wszystkich rodzajów i co najciekawsze zmiana rodzaju pociąga za sobą zmianę znaczenia. Jest to mniej lub bardziej orientacyjne:
- Haru- ojciec, Hare- matka, Haro- rodzic. Analogicznie tworzone są słowa dziadek/babcia/no i tu płci nieokreślonej albo król/królowa/monarcha(?) etc.
- Wszystkie zwierzęta są rodzaju  nieokreślonego jeśli nie chcemy od razu podać czy to samiec czy samica: Taky- koń, Take- samica konia, Taku- samiec konia
- Niektóre rzeczowniki zmieniają znaczenie znacznie i mało orientacyjnie. Ale i tu można zauważyć jakąś prawidłowość. Np. dana rzecz rodzaju męskiego jest bardziej typowa dla mężczyzn, rodzaju żeńskiego dla kobiet. Inna prawidłowość to to, że rodzaj żeński będzie oznaczał rzecz mniejszą, a nieokreślony większą: Ehu- topór, Ehe- siekiera, Ehy- dwuręczny topór. Nahnu- dłoń, Nahne- palec, Nahna- ręka.
Liczba:
Tutaj mamy 4. Pojedyncza (koń), mnoga (konie, kilka koni, wiele koni), zerowa (żaden koń, nie koń), niezliczona (wszystkie konie, konie). Liczba niezliczona używana jest również do uogólniania.
Końcówka rodzajowa w I deklinacji, a w II spółgłoska daje nam znać czy mamy do czynienia z liczbą pojedynczą/mnogą, czy bezwzględną- zerową/niezliczoną. Przy zmianie na zerową/niezliczoną u zmienia się w iu, e  ie, a ia, o/y  io. Natomiast jeśli spółgłoską jest c, s, f, v, ćh, ch, m, n, l, r, h, ĥ ulega zdwojeniu a jeśli to k, t, z, x, p zmienia się w ich dźwięczne odpowiedniki. To konkretnie w której jest liczbie precyzuje końcówka przypadka.



Przypadki:
Nie wiedziałem jakie nadać im nazwy, a przez ich mnogość nie było to zbyt łatwe...  Nadałem więc żeby się nie pogubić łacińskie, można pozmieniać jak by były nie właściwe ale i tak koniec końców dostaną, mam nadzieje ysańskie nazwy.

(https://s9.postimg.org/6sjr8w7f3/Bez_tytu_u2.png)

• Nominativus- Podmiot zdania.
• Vocativus- Zwroty bezpośrednie.
• Accusativus I- wyrażamy nim coś na co oddziałujemy, zmieniając stan, wygląd, tworząc to lub niszcząc. ,,Zbudowałem dom", ,,Wykąpałem psa"
• Accusativus II- wyrażamy nim coś czego położenie zmieniamy. ,,Daję ci książkę", ,,rzuciłem kamień".
• Accusativus III- Wyrażamy nim to na co oddziałujemy ale bez zmieniania stanu. Łączy się z określonymi czasownikami. ,,Widzę ciotkę", ,,Wygłaszam przemówienie", ,,kocham żonę", ,,Mam samochód"
• Genitivus I- Dopełnienie dalsze czasownika którego pacjens wyrażony jest pierwszym biernikiem. Najczęściej jest to efekt czynności: ,,Kroję marchew [plasterki-w]" ,,Zmieniam wodę [złoto-w]" ,,Maluję ścianę [biało-na]"
• Genitivus II-  Dopełnienie dalsze czasownika którego pacjens wyrażony jest drugim biernikiem. Najczęściej jest to miejsce docelowe: ,,Kładę książkę [stole-na]"
• Genitivus III-  Dopełnienie dalsze czasownika którego pacjens wyrażony jest biernikiem trzecim: ,,Wygłaszam przemówienie [podatkach-o]
• Dativus I- wyrażamy nim dla kogo/na czyj pożytek dokonywana jest czynność. ,,Walczę [ojczyznę-za]", ,,zabieram książkę bratu" (bo zapomniał skądś)
• Dativus II- wyrażamy nim na czyją szkodę dokonywana jest czynność. ,,Walczę [ojczyźnie-przeciw]" ,,Zabieram książkę [bratu]" (żeby nie miał)
• Possesivus- relacje przynależności
• Comitativus - wyrażamy nim występowanie jednego desygnatu z innym.
• Instrumentalis - Wyraża narzędzie wykonania czynności
• Essivus - Występowanie w jakiejś funkcji: ,,Mówię to [przywódca-jako] wasz". Tworzy konstrukcje analogiczne do polskiego czasownika ,,być" (w ysańskim nie ma takiego czasownika)
• Equativus- Występuje w porównaniach: ,,Jeżdżę dobrze [ty-jak]"
• Causalis I- Oznacza czym spowodowana była dana czynność. Ma wydźwięk pozytywny. ,,znalazłem to [tobie-dzięki]"
• Causalis II- Oznacza czym spowodowana była dana czynność. Ma wydźwięk negatywny lub neutralny ,,Nie przyjechałem [deszcz-przez]"
• Inessivus- Oznacza przebywanie wewnątrz czegoś
• Adessivus- Oznacza przebywanie przy czymś, obok czegoś czy w pobliżu czegoś
• Superessivus- Oznacza przebywanie na czymś. W odniesieniu do czasu informuje o dokonaniu czynności o jakieś porze/godzinie
• Subessivus- Oznacza przebywanie pod czymś. W odniesieniu do czasu informuje o dokonaniu czynności za ileś godzin
• Antessivus- Oznacza przebywanie przed czymś
• Postessivus- Oznacza przebywanie za czymś. W odniesieniu do czasu informuje o dokonaniu czynności po jakiejś porze/godzinie
• Intrativus- Oznacza przebywanie pomiędzy lub pośród czegoś. W odniesieniu do czasu informuje o dokonaniu czynności podczas jakiejś pory lub od jakieś godziny do innej
• Perlativus- Oznacza przebywanie lub ruch wzdłuż czegoś lub przez wnętrze czegoś  W odniesieniu do czasu informuje o dokonywaniu czynności  przez jakiś okres/ileś godzin
• Lativus- Oznacza ruch do czegoś
• Allativus- Oznacza ruch bądź położenie w stronę czegoś
• Elativus-  Oznacza ruch skądś
• Ablativus- Oznacza ruch od strony czegoś
• Distributivus- Informuje o występowaniu desygnatu po ileś sztuk lub odbywaniu się czegoś co jakiś czas odległość itp. (po 5 sztuk, co 5 minut, co 5 słupków)
• Partitivus- informuje że desygnat jest częścią jakiejś większego zbioru ,,jeden [dziesięciu-z]"

Cytat: Henryk Pruthenia w Marzec 22, 2018, 17:09:53
Powiem Ci, że wygląda na pewno ciekawie.
Nie przypomina mi niczego ;)

Każde słowo było wymyślane od podstaw bez jakiegoś szczególnego inspirowania się jakimś językiem, więc to chyba tego zasługa  8-)

to be continued
ale najtrudniejsze już za nami

Czy ty ziombuś w jakikolwiek sposób orientujesz się w tych zasadach?
Jesteś w stanie w ogóle pisać jakieś dłuższe teksty w tym języku nie kalecząc go?

Borlach: Ja takiej liczby się też nie spodziewałem :D Ale same się zaczęły mnożyć tak jakoś. Nie ma widać problemu którego nie rozwiążemy przypadkiem ;)

Henryk Pruthenia: Teksty będą, nie wiem jeszcze kiedy ale będą. Nie wiem tylko czy napisać coś dłuższego czy może przetłumaczyć fragment książki. Albo jedno i drugie w sumie

Caraig: nom zastanowię się nad tą nazwą. Ale nie wiem czy kolektywna czy zbiorowa to dobre określenie. Zbiór to bardziej kojarzy mi się z liczbą mnogą i jakąś konkretną ilością, a nie wszystkimi możliwymi desygnatami

Obcy: Następny post merytoryczny będzie dotyczył czasownika

Kazimierz: Czekam zatem z niecierpliwością. Ciekaw jestem jak ugryziesz je oraz konstrukcje z nimi. Bo na swoim przykładzie wiem że nie jest to rzecz banalna :D

Canis: Jest to system dla mnie logiczny i główny problem stanowi zapamiętanie tych końcówek aniżeli dobór przypadku :)

Polecam "Owcę i konie", albo "Żyda i pieniążki"!

Cytat: Vaylor w Kwiecień 12, 2018, 01:14:30
Kazimierz: Czekam zatem z niecierpliwością. Ciekaw jestem jak ugryziesz je oraz konstrukcje z nimi. Bo na swoim przykładzie wiem że nie jest to rzecz banalna :D

No to się naczekasz :D
Bo narazie ten język (jak i większość mojich) istnieje tylko w postaci kilku, czasami nawet zupełnie sprzecznych ze sobą notatek.

Cytat: Vaylor w Kwiecień 12, 2018, 01:14:30
Caraig: nom zastanowię się nad tą nazwą. Ale nie wiem czy kolektywna czy zbiorowa to dobre określenie. Zbiór to bardziej kojarzy mi się z liczbą mnogą i jakąś konkretną ilością, a nie wszystkimi możliwymi desygnatami

No zbiór słusznie kojarzy się z liczbą mnogą, ale wcale nie musi być to konkretna ilość. Wymyślmy słowo w conlangu x:

dmera - żołnierz
{dmera:∅ = żołnierz:SG.NOM}

Markerem liczby mnogiej niech będzie -q:

dmeraq - żołnierze
{dmera-q = żołnierz-PL.NOM}

A markerem liczby kolektywnej -kwo:

dmerakwo - armia
{dmera-kwo = żołnierz-COL.NOM}

Caraig: Dobra więc oficjalnie niezliczona zostaje przemianowana na kolektywną :)

Post długi ale liczę że opisałem wszystkie albo chociaż większość głównych konstrukcji gramatycznych. Jak coś ważnego pominąłem lub znajdziecie jakieś błędy dawajcie znać :)

Co do szyku- jak mówiłem poprawność zależy od obecności orzeczenia na początku zdania, zatem głównie VSO lub rzadziej VOS. Zdanie jest zrozumiałe w dowolnym szyku, natomiast wszelkie inne poza wymienionymi używane są jedynie w poezji lub pieśniach.


Eksperymentowałem z nią trochę zwłaszcza z samogłoskami z którymi był problem i poprawiłem co nieco. Daję całą fonetykę żeby zamknąć temat w jednym poście:
i- [ i/j ]  ,,j" tylko w dyftongach
y- [ Y ]
a- [ ɐ ]
o- [ ɔ ]
e- [ æ/ɛ ] 
u- [  ʊ/u ] 
c- [ s ]         s- [ z ]         k- [ k ]         g- [ g ]
t- [ t ]         d- [ d ]         f- [ f ]         v- [ v ]
z- [ ts ]         ż- [ dz ]!      x- [ ks ]         ẋ- [ gz ]
p- [ p ]         b- [ b ]         ćh- [ ʂ ]         ch- [ ʃ ]
m- [ m ]         n- [ n ]         l- [ l ]         r- [ r ]
ĥ- [ x ]         h- [ χ ]

Tu schemat. Nie wiem czy go dobrze zrobiłem czy nie bo jestem w fonetyce laikiem:
http://jezykotw.webd.pl/w/images/c/ca/Ysa1.png


Końcówką czasownika jest  ,,x". Czasowniki na ogół tworzone są bezpośrednio od rzeczowników. Bierzemy rzeczownik przykładowo- ,,Nahnu" (dłoń, I deklinacja) i  ,,Bĥuur" (złoto, II deklinacja), dodajemy końcówkę ,,x" w I deklinacji a w II ,,ax" i otrzymujemy coś co po polsku nazywamy rzeczownikiem odczasownikowym, który w ysańskim jest tożsamy z bezokolicznikiem. Odpowiednio  ,,Nahnux"- dotykanie/dotykać, ,,Bĥuurax"- pozłacanie/pozłacać, sprawiać coś wartościowym.
Do czasownika możemy dokleić kolejno: końcówkę trybu, końcówkę osobową określającą osobę i rodzaj (ale nie liczbę), końcówkę czasu, końcówkę aspektu (ciągły). Potem ewentualne pozostałe sufixy.

Tryb oznajmujący- wyraża stosunek neutralny do treści
Tryb rozkazujący- wyraża rozkaz/polecenie. Nigdy nie należy go używać w prośbach!
Tryb nieświadka- wyraża zdystansowanie się od wypowiadanych treści, odpowiednik polskiego ,,podobno"
Tryb potencjalny- wyraża możliwość zaistnienia jakiejś sytuacji, odpowiednik polskiego ,,może (...)"
Tryb łączący- Łączy zdania złożone zastępując polski spójnik ,,że", ,,żeby", ,,by" ,,mówię ci to, żebyś zrozumiał", ,,wiem, że wiesz", ,,zrobiłem to, byś mógł uciec". Łączy zdanie w konstrukcji pfat-ies i żam-rak. Wyraża prośby ,,proszę, zrób to", i życzenia ,,niech zabrzmi róg".

Czasów jest 8. Zasada tworzenia ich jest banalna natomiast użycie ciut bardziej skomplikowane.

Czas teraźniejszy (brak końcówki): wyrażamy nim to co dzieje się w tym momencie ,,idę do szkoły" , opinie ,,nie zgadzam się z tobą", ,,nie lubię malin". Występuje w opowiadaniach ,,on wtedy powiedział że jej nie lubi"
Czas teraźniejszy niedokonany/ciągły (końcówka  –rra): wyrażamy nim czynności, które dzieją się od jakiegoś czasu ,,pracuję wciąż w sądzie" , ,,siedzę tu od rana", ,,wciąż nie zgadzam się z tobą"

Czas przyszły  (końcówka fi/vi): Wyrażamy nim czynności które wydarzą się w przyszłości i zostaną zakończone (najpewniej) ,,zrobię to"
Czas przyszły niedokonany (końcówka fi/vi+rra): Wyrażamy nim czynności które wydarzą się w przyszłości i nie wiadomo czy zostaną zakończone ,,będę to robił", będą trwać przez jakiś czas ,,będę pracował jako strażak"

Czas przeszły (końcówka fa/va): Wyrażamy nim czynności które się zdarzyły i zostały zakończone ,,rzuciłem kamienie"
Czas przeszły niedokonany (końcówka fa/va+rra): Wyrażamy nim czynności które nie zostały zakończone  ,,pracowałem nad tym", trwały przez określony czas ,,rzucałem kamieniami przez 3 godziny"

Czas historyczny (końcówka ha): Zastępuje czas przeszły w odniesieniu do bardzo dawnych wydarzeń
Czas historyczny niedokonany (końcówka ha+rra): Zastępuje czas przeszły niedokonany w odniesieniu do bardzo odległych wydarzeń.

(http://jezykotw.webd.pl/w/images/c/cb/Czasownik-_Ysa.png)

Wybór końcówki fa/fi va/vi jest dobrowolny. Ważne by w jednej wypowiedzi/rozmowie/książce konsekwentnie używać fa i va albo fi i vi.
Wybór czasów pomiędzy przeszłymi a historycznymi nie jest jasno rozgraniczony bo ,,dawno" jest pojęciem względnym. Historycznych użyjemy bez wątpienia w kronikach czy opowieściach o odległych czasach.  Natomiast opowiadając o tym co nas spotkało zależy już nie od odgórnie nałożonych reguł tylko jak my to subiektywnie postrzegamy. 80 latek opowiadając o tym co go spotkało 8 lat temu raczej użyje przeszłego, 12 latek raczej historycznego.


Czasowniki modalne odmieniają się tak jak zwykłe, czasownik "dopełniający go" występuje zaraz za nim w bezokoliczniku z dodaną końcówką dopełniającą


Przymiotnik tworzymy od rzeczownika przez dodanie końcówki ,,ch" do rzeczownika. Następnie odmieniamy do odpowiedniej osoby zgodnej z określanym rzeczownikiem dodając u/e/o w I deklinacji jako przyrostek za ,,ch", w II jako wrostek pomiędzy rzeczownikiem, a ,,ch". Przymiotnik odmienia się przez przypadki analogicznie do rzeczownika, zwyczajowo w zdaniu znajduje się za rzeczownikiem. Przykład:
Bĥuuruch- złoty (l. poj, rodzaj męski, mianownik)
Bĥuurechchis- we wszystkich złotych (l. kol, rodzaj żeński, inessyw)

Imiesłów przysłówkowy (pol.: czytanie – czytając): W ysańskim nie ma czegoś takiego. Formy analogiczne tworzymy przez odmianę rzeczownika odczasownikowego przez odpowiedni przypadek- ,,nauczył się tego czytając podręcznik" przetłumaczymy jako ,,nauczył się tego podczas czytania/dzięki czytaniu podręcznika".

Imiesłów przymiotnikowy czynny (pol.: czytanie – czytający): Jest to przymiotnik tworzony od bezokolicznika (rzeczownika odczasownikowego). Bĥuurax -> Bhuuraxuch (l.poj. rodzaj męski, mianownik)



Przysłówek tworzony jest podobnie do przymiotnika. Do rzeczownika dodajemy końcówkę w I deklinacji ,,ch" w II ,,ach". Potem odmieniamy przez osoby i rodzaje zgodnie do określanego czasownika dodając końcówkę u/e/y + -/k/c.


Ponieważ odmienia się przez liczby nieco inaczej niż rzeczownik (w 1 i 2 os zamiast udźwięcznienia lub zdwojenia spółgłoski na końcu, samogłoska zmienia się w dyftong). Podana odmiana w mianowniku.

(http://jezykotw.webd.pl/w/images/f/fc/Zaimek_osobowy-_Ysa.png)


Jest po prostu zaimkiem osobowym odmienionym do posessesywu. Mechanizm odmiany jest jednak zgoła inny od tego znanego z języków indoeuropejskich. Dobra, ciężko mi wytłumaczyć ale spróbuję. Przykładowo w ,,moją książkę" wskazuje osobę osoby (masło maślane) posiadającej,  rodzaj rzeczownika, jego liczbę i przypadek. W ysańskim wskazuje osobę liczbę i rodzaj osoby do której dana rzecz przynależy natomiast nie zdradza nic na temat rzeczownika. Z tego powodu nawet w najbardziej luźnym szyku znajduje się bezpośrednio przed nim. Mam nadzieję że wytłumaczyłem to zrozumiale.


Nie ma go. W ysańskim istnieją czasowniki zwrotne ze swojej natury- Dessuivax (walić się). W przypadku innych np. ,,myć" dodajemy zaimek osobowy odmieniony do odpowiedniego przypadka- ,,myję siebie".


Pytania tworzymy za pomocą zaimka pytającego ,,ion". Odmieniamy przez przypadki dodając końcówkę l. mn/kol  z II deklinacji w zależności o co chcemy zapytać. Nieodmieniony znaczy ,,czy".


Brzmi złowrogo, ale taka nie jest. Oznacza tyle co ten-kto lub to-co (ysański nie rozróżnia żywotności i nieżywotności) i służy budowaniu zdań współrzędnie złożonych. Schemat wygląda następująco: czasownik-podmiot-dopełnienie-pfat-czasownik-ies(podmiot)-dopełnienie. Oba zaimki odmieniają się przez osoby (u/e/o), liczby i przypadki analogicznie do rzeczownika. Muszą występować wspólnie.


Żam-rak oznacza tyle co ,,jeżeli-to" (dosłownie jeżeli-więc). Schemat wygląda następująco: Czasownik+końcówka żam-podmiot-dopełnienie-(rak)-czasownik w trybie łączącym-reszta zdania. ,,Rak" może być pominięte.


W ysańskim istnieje grupa nieodmiennych części mowy (nareszcie co?), które nazywam zbiorczo partykułami. ,,Tak", ,,nie", ,,też", ,,wciąż", ,,rzadko", ,,często" etc. Częściowo pokrywa się to z polskimi przysłówkami.


,,i"- ka (często pomijany)
,,więc"- rak
,,ale"- tak/uma
,,albo"- dak
,,lub"- xak
,,czyli"- die



1- Feĥ      10- Feeĥ      100- Veĥ      1000- Veeĥ
2- Tat      20- Taat      200- Dat      2000- Daat
3- Cat      30- Caat      300- Sat      3000- Saat
4- Tal      40- Taal      400- Dal      4000- Daal
5- Mec       50- Meec      500- Nec      5000- Neec
6- Cal      60- Caal      600- Sal      6000- Saal
7- Faf      70- Faaf      700- Vaf      7000- Vaaf
8- Tar      80- Taar      800- Dar      8000- Daar
9- Caar      90- Caar      900- Sar      9000- Saar
0- Ẋad

I przykłady tworzenia tych bardziej złożonych:
30 000- Caat-veeĥ
128 336- Veĥ taat tar-veeĥ sat caat cal

Liczebnik porządkowy tworzymy przez zrobienie z niego przymiotnika. W przeciwieństwie do niego zwyczajowo stoi przed rzeczownikiem.


Mam mniej więcej również obraz innych colangów (napewno powstanie 1) opartych na ysańskim. To co ogólnie będzie je łączyć to:
-Aglutynacyjność z naleciałościami fleksji, bądź pełna aglutynacyjność.
-Bogaty system przypadków
-Struktura nominatywno-akuzatywna
-Olbrzymie znaczenie iloczasu, duża ilość wydłużonych głosek.
-Szyk zdania "wyrzucający" czasownik na początek
-Brak rodzajników (tu nie jestem pewny czy w każdym przypadku)

Ortografia według mnie jeszcze trochę niezgrabna, ale yo się wytnir.
Czasownik fajnie regularny, choć jak dla mnie masz cztery czasy + kategorię aspektu, choć może ta różnica w czasie teraźniejszym nie jest kwestią aspektu, to powiedzmy pięć.

Zgodność przysłówka z czasownikiem, ciekawa sprawa.

Dziwi mię to, jak wygląda zaimek osobowy. Po co te nagłosowe r- jest w I i II osobie? To jest dla mnie bardzo nierealistyczne. Za duże podobieństwo. Ale za to, ze względu na końcówecxki dałoby się rozwinąć system zaimków reasumpcyjnych jak w elamickim, co rzadkie jest, rzadkie!

Ortografia taka już jest. Nie do mnie reklamacje tylko do kapłanów którzy dokonali transkrypcji ysańskiego na alfabet łaciński czy jak go nazywam w moim świecie "cesarski" :)
Z tym zaimkiem osobowym to może faktycznie bardziej powinno być rozróżnione "ja" i "ty". Nie spojrzałem na to w ten sposób. Popracuję nad tym.

Z tymi aspektami sam nie wiedziałem i do tej pory nie wiem jak to ugryźć więc dla uproszczenia dałem "8 czasów" choć zdaję sobie sprawę z rozróżnienia czasy-aspekty. Jeszcze nie wiem jak to ujmę.

Rozwiń proszę jeśli możesz z tymi zaimkami i końcówkami co masz na myśli bo nie wiem. W ogóle wpisz w google "zaimek reasumpcyjny". Wynik może cię zaskoczyć :)

Projekt uważam za zamknięty i nie mam zamiaru go kontynuować. W gruncie rzeczy z dwóch powodów uważam go za wyjątkowo nieatrakcyjny i za niewypał. Tworzony był w czasie gdy pojecia o językoznawstwie miałem niewiele. Fonemy były dobierane bez zastanawiania się, na zasadzie (podoba mi się dodam go). Również tworzenie wielu konstrukcji odbywało się na zgapianiu. Nie były tworzone z konkretnego pomysłu (czy z serca)- treść którą chce wyrazić --> odpowiedni środek do tego tylko na szybko w celu zapchania języka by przetłumaczyć tekst, co po jakimś czasie zaczęło mnie irytować. Gwoździem do trumny okazało się paskudne brzmienie. Słowa czy affixy tworzone powiedzmy sobie szczerze losowo i z dupy bez zastanawiania się jak to razem będzie współbrzmieć.
Aktualnie zajmuje się dopracowywaniem mojego innego konlangu starając się dopracować go bez popełniania owych błędów przez co prace myślę jeszcze potrwają. I szczerze nie mogę doczekać sie jego publikacji.

Chciałbym w tym miejscu przestrzec wszystkich przed korzystaniem z tego projektu w tworzeniu własnych bo uważam że ma małą wartość merytoryczną, jak i przed moimi błędami.

Nie wiem co uważa administracja ale tematu bym w sumie nie zamykał, a jak już to może za parę dni żeby jak ktos miał jakieś spostrzeżenia albo chciał kontynuować projekt (nie wiem po co ale kto wie xD) żeby miał gdzie napisać.

Poczekaj trochę, to może sfinks się po niego zgłosi xD

Mam własny zapisywany greką i posiada przegło w czasownikach  rzeczownikacj mocnych

Cytat: Lukas w Wrzesień 01, 2018, 16:35:47
Mam własny zapisywany greką i posiada przegło w czasownikach  rzeczownikacj mocnych

*sprzęgło, zjaasz liteki

Cytat: Lukas w Wrzesień 01, 2018, 16:35:47
Mam własny zapisywany greką i posiada przegło w czasownikach  rzeczownikacj mocnych

A co z przymiotnikiem?

Jeśli język posiada sprzęgło przymiotniki nie są konieczne. Rany takich podstaw nie znasz  ::-)