Alternatywna ortografia dla angielskiego

[Jątrzeniot]

Wrzucam mój pomysł, jak macie własne, to też wrzucajcie. Swoją ortografię oparłem zasadniczo na wymowie brytyjskiej, acz starałem się ją skontruować w taki sposób, by była w miarę kompatybilna również z innymi dialektami.

SAMOGŁOSKI
/æ/ – 〈a〉
/ɛ/ – 〈e〉
/ɪ/ – 〈i〉
/ʌ/ – 〈ə〉
/ə/ – 〈ə〉*
/ɒ/ – 〈o〉
/ʊ/ – 〈u〉
/iː/, /i/ – 〈í〉, w wygłosie 〈i〉
/ɑː/ – 〈á〉, w wygłosie 〈a〉
/ɔː/ – 〈ó〉, w wygłosie 〈o〉
/uː/ – 〈ú〉, w wygłosie 〈u〉

* Niekacentowane przyimki, przedimki, spójniki i zaimki zapisuje się tak samo jak akcentowane, w związku z czym schwa może być zapisywana również jako 〈a〉 (an, and),  〈o〉 (ov, from), 〈i〉 (dhi), 〈ê〉 (ê), 〈ù〉 (ù), 〈e〉 (dhem).

POLIFTONGI
/aɪ/ – 〈ai〉
/eɪ/ – 〈ê〉
/aʊ/ – 〈au〉
/oʊ/ – 〈ô〉
/ɔɪ/ – 〈oi〉
/ɛə(r)/ – 〈er〉, przed samogłoską 〈êr〉
/ɪə(r)/ – 〈ir〉, przed samogłoską 〈ír〉
/ɑː(r)/ – 〈ar〉, przed samogłoską 〈ár〉
/ɜː(r)/ – 〈ər〉, przed samogłoską 〈ə́r〉
/ɔː(r)/ – 〈or〉, przed samogłoską 〈ór〉
/ʊə(r)/ – 〈ur〉, przed samogłoską 〈úr〉
/ə(r)/ – 〈ər〉
/juː/ – 〈ù〉
/jʊə(r)/ – 〈ùr〉

SPÓŁGŁOSKI
/m/ – 〈m〉
/n/ – 〈n〉
/ŋ/ – 〈ng〉
/p/ – 〈p〉
/b/ – 〈b〉
/t/ – 〈t〉
/d/ – 〈d〉
/k/ – 〈k〉
/g/ – 〈g〉
/t͡ʃ/ – 〈c〉
/d͡ʒʲ/ – 〈j〉
/f/ – 〈f〉
/v/ – 〈v〉
/θ/ – 〈th〉
/ð/ – 〈dh〉
/s/ – 〈s〉
/z/ – 〈z〉
/ʃ/ – 〈sh〉
/ʒ/ – 〈zh〉
/h/ – 〈h〉
/r/ – 〈r〉
/l/ – 〈l〉
/w/ – 〈w〉, po spółgłosce 〈u〉
/j/ – 〈y〉, po spółgłosce 〈i〉

Przykład:

Inglish iz ê West Jərmanik languij dhat woz fərst spôkən in ərli mediívəl Inglənd and iz nau ê glôbəl lingua franca. It iz spôkən az ê fərst languij bai dhi məjorəti popùlêshənz ov sevrəl sovrin stêts, inklúding dhi Ùnaitəd Kingdəm, dhi Ùnaitəd Stêts, Kanədə, Ostrêliə, Aiərlənd, Nù Zílənd and ê nəmbər ov Kəribiən nêshənz; and it iz an ofishəl languij ov ólmôst 60 sovrin stêts. It iz dhi thərd-môst-komən nêtiv languij in dhi wərld, aftər Mandərin Cainíz and Spênish. It iz waidli lərnd az ê sekənd languij and iz an ofishəl languij ov dhi Ùrəpíən Ùniən, meni Komənwelth kəntríz and dhi Ùnaitəd Nêshənz, az wel az in meni wərld orgənizêshənz.

Auər Fádhər in hevən,
halôd bi ùr nêm.
Ùr kingdəm kom,
ùr wil bi dən,
on ərth, az it iz in hevən.
Giv əs dhis dê auər dêli bred,
and forgiv əs auər dets,
az wi ólsô hav forgivən auər detərz.
And líd əs not intu temptêshən,
bət dəlivər əs from ívəl.

[Noqa]

Interesujące. Zaczęło wyglądać jak jakiś dziwny język romański z jednej strony, a jak irlandzki z drugiej. I jeszcze po części holendersko.

/θ/ – 〈th〉
/ð/ – 〈dh〉
/s/ – 〈s〉
/z/ – 〈z〉

Ale zdajesz sobie sprawę, że w praktyce w angielskim jest /θ~ð/ i /s~z/, reguły alofonii są dość dziwne, ale jednak trudno o pary minimalne.
Bo np. /ʌ/ i /ə/ połączyłeś. (Wiem, tu też praktycznie nie ma par minimalnych - tylko, że tu też nie ma takich reguł alofonii)

[Jątrzeniot]

Ale zdajesz sobie sprawę, że w praktyce w angielskim jest /θ~ð/ i /s~z/, reguły alofonii są dość dziwne, ale jednak trudno o pary minimalne.
Bo np. /ʌ/ i /ə/ połączyłeś. (Wiem, tu też praktycznie nie ma par minimalnych - tylko, że tu też nie ma takich reguł alofonii)

Doszedłem do wniosku, że zapisywanie /s/ i /z/ tak samo byłoby bardziej problematyczne niż ich rozróżnianie. Właśnie na tym polega problem, że ta alofonia jest skomplikowana i dotyczy tylko pewnych pozycji. Zoo jako su? Naah. W przypadku /ʌ/ i /ə/ raczej nie ma takich problemów. A rozróżnienie na 〈th〉 i 〈dh〉 już wypadało dla analogii z 〈s/z〉, 〈sh/zh〉, 〈f/v〉 wprowadzić, zresztą jak się uprzeć, to można znaleźć pary minimalne (wreath vs. wreathe, thigh vs. thy). Zresztą, w ostatecznym rozrachunku i tak jest miliąc razy konsekwentniej i sensowniej niż w obecnej ortografii, więc.

I jeszcze po części holendersko.

To pewnie przez to languij.

[Ghoster]

[...........]