Ciekawe zasłyszane formy

[poloniok]

Kuchenne Rewolucje na Śląsku.

Pani Dorotka z Tych: ,,(...) ja nie rozumie, jak tak można(...)".
Pani Justynka z Katowic: ,,(...) nie mogę tak zrobi."

Też mówię rozumię zamiast rozumiem (nie kapuję czemu ma być -em - czy to taki absurd polszczyzny jak ogórek lub Jakub, czy rzeczywiście może to być usprawiedliwione etymologicznie?). Nie wiem zresztą, czy to przez mój przebyt w Niemczech czy to przez to że też właśnie pochodzę z Śląska

[Spiritus]

Pani Dorotka z Tych: ,,(...) ja nie rozumie, jak tak można(...)".

Naprawdę pierwszy raz słyszysz umię, rozumię?

[Úlfurinn]

Pani Dorotka z Tych: ,,(...) ja nie rozumie, jak tak można(...)".

Naprawdę pierwszy raz słyszysz umię, rozumię?

Ona nie mówiła ,,rozumię" tylko ,,rozumie".

[Spiritus]

Pani Dorotka z Tych: ,,(...) ja nie rozumie, jak tak można(...)".

Naprawdę pierwszy raz słyszysz umię, rozumię?

Ona nie mówiła ,,rozumię" tylko ,,rozumie".

Pierwszy raz słyszysz denazalizację ę w wygłosie?
EDIT: Ogólnie chodzi o to, że ta forma to po prostu zmiana odmiany, z normalnym procesem fonetycznym (tak jak w "kłamię" i "kłamie", które zazwyczaj są homofonami), a nie jakiś zanik wygłosowego m powodujący nazalizację samogłoski. Bo chyba o to ci chodzi, a nie o to, że ktoś nie wymawia ę w wygłosie.

[poloniok]

Pani Dorotka z Tych: ,,(...) ja nie rozumie, jak tak można(...)".

Naprawdę pierwszy raz słyszysz umię, rozumię?

Ona nie mówiła ,,rozumię" tylko ,,rozumie".

Nie wiem czy teraz trolujesz, jeżeli nie to przepraszam - wydaję mi się teraz tak przez twój wpis

Rzeczywiście masz w np. idę wymowę nosową? Wszyscy których znam nie wymawiają końcowe -ę nosowo, np. "Ide do domu bo mi sie chce jeść"

Sądzę, że jeżeli miałaby ta pani, która powiedziała niby "rozumie", to słowo napisać, to napisałaby "-ę", a nie "-e"

[Henryk Pruthenia]

Spurytowi chodziło o to, że się czasowniki z dawnym -ě- u niektórych przeszły do -e-. A więc jest to zmiana morfologiczna, a nie fonetyczna. Słowo przypisane jest do innej koniugacji, i zachowuje się tam jak "idę, chcę", a nie "wiem".

[Silmethúlë]

Nie wiem czy teraz trolujesz, jeżeli nie to przepraszam - wydaję wydaje mi się teraz tak przez twój wpis

Analogicznie do niemieckiego das gefällt mir (podoba mi się), czy do interesuje mnie / das interessiert mich – tutaj to coś, co ci się wydaje, jest podmiotem. Stąd dalej to mi w celowniku – sam jesteś dopełnieniem dalszym. ;-)

[poloniok]

Nie wiem czy teraz trolujesz, jeżeli nie to przepraszam - wydaję wydaje mi się teraz tak przez twój wpis

Analogicznie do niemieckiego das gefällt mir (podoba mi się), czy do interesuje mnie / das interessiert mich – tutaj to coś, co ci się wydaje, jest podmiotem. Stąd dalej to mi w celowniku – sam jesteś dopełnieniem dalszym. ;-)

Racja, bo można napisać "To wydaje mi się..."

[Obcy]

Nie, nie można. Wydaje mi się i to wydaje mi się to dwie różne rzeczy w polszczyźnie, stąd:

Wydaje mi się, że jesteś czerwony.
To wydaje mi się, że się myliłeś. (to jest tu partykułą, a nie zaimkiem)
vide: Es scheint mir...

ale:

To [co widzę] wydaje mi się czerwone. (nie: wydaje mi się być, bo to germanizm)
vide: Das scheint mir...

[poloniok]

Nie, nie można. Wydaje mi się i to wydaje mi się to dwie różne rzeczy w polszczyźnie, stąd:

Wydaje mi się, że jesteś czerwony.
To wydaje mi się, że się myliłeś. (to jest tu partykułą, a nie zaimkiem)

ale:

To [co widzę] wydaje mi się czerwone. (nie: wydaje mi się być, bo to germanizm)

"Nie wiem czy teraz trolujesz, jeżeli nie to przepraszam - to wydaje mi się teraz tak przez twój wpis"

Czemu nie mogłoby działać? Ja miałem z tym zdaniem na myśli, nie generalnie

[Obcy]

Nie, bo kontekst podpowiada, że chodzi o to jako zaimek wskazujący. W dodatku szyk zaimka tak jest nieprawidłowy. Poprawnie mówi się tak:
Nie wiem, czy teraz trollujesz, jeżeli nie, to przepraszam -- tak mi się wydaje teraz przez twój wpis.

BTW jak stosujesz kursywę, to nie dawaj cudzysłowów.

[poloniok]

Nie, bo kontekst podpowiada, że chodzi o to jako zaimek wskazujący. W dodatku szyk zaimka tak jest nieprawidłowy. Poprawnie mówi się tak:
Nie wiem, czy teraz trollujesz, jeżeli nie, to przepraszam -- tak mi się wydaje teraz przez twój wpis.

BTW jak stosujesz kursywę, to nie dawaj cudzysłowów.

Żebym cię miał 24/7 przy mojej stronie to bym nauczył się poprawnego polskiego za miesiąc  ::-)

Rozumiem i widzę teraz, gdzie mój błąd leżał - ale czemu nie mogę to jako zaimek wskazujący używać w tym przypadku? Mam na myśli z tym przecież "to [że trolujesz] wydaje mi się teraz przez twój wpis"? To mógłbym po prostu zrezygnować z "tak", i zdanie by też brzmiało poprawnie?

[Úlfurinn]

Pani Dorotka z Tych: ,,(...) ja nie rozumie, jak tak można(...)".

Naprawdę pierwszy raz słyszysz umię, rozumię?

Ona nie mówiła ,,rozumię" tylko ,,rozumie".

Nie wiem czy teraz trolujesz, jeżeli nie to przepraszam - wydaję mi się teraz tak przez twój wpis

Rzeczywiście masz w np. idę wymowę nosową? Wszyscy których znam nie wymawiają końcowe -ę nosowo, np. "Ide do domu bo mi sie chce jeść"

Sądzę, że jeżeli miałaby ta pani, która powiedziała niby "rozumie", to słowo napisać, to napisałaby "-ę", a nie "-e"

Nudziło mi się podczas Kuchennych Rewolucji.

[Obcy]

Rozumiem i widzę teraz, gdzie mój błąd leżał - ale czemu nie mogę to jako zaimek wskazujący używać w tym przypadku? Mam na myśli z tym przecież "to [że trolujesz] wydaje mi się teraz przez twój wpis"? To mógłbym po prostu zrezygnować z "tak", i zdanie by też brzmiało poprawnie?

Nie. Jak się mówi to (mi) się wydaje, to musi być jakiś orzecznik (najczęściej przymiotnik), bo w tym sensie wydawać się jest częścią całego orzeczenia imiennego i odwzorowuje niemieckie zdania typu: Das scheint mir sehr schwierig zu sein (To wydaje mi się bardzo trudne - orzeczenie podkreślono, a podmiot pogrubiono).

[poloniok]

Rozumiem i widzę teraz, gdzie mój błąd leżał - ale czemu nie mogę to jako zaimek wskazujący używać w tym przypadku? Mam na myśli z tym przecież "to [że trolujesz] wydaje mi się teraz przez twój wpis"? To mógłbym po prostu zrezygnować z "tak", i zdanie by też brzmiało poprawnie?

Nie. Jak się mówi to (mi) się wydaje, to musi być jakiś orzecznik (najczęściej przymiotnik), bo w tym sensie wydawać się jest częścią całego orzeczenia imiennego i odwzorowuje niemieckie zdania typu: Das scheint mir sehr schwierig zu sein (To wydaje mi się bardzo trudne - orzeczenie podkreślono, a podmiot pogrubiono).

Aha teraz rozumiem. Dzięki!

Poważne pytanie: Istnieje jakaśkolwiek książka, która wszystkie reguły polszczyzny tak strasznie dokładnie opisuje? Przydałaby mi się bardzo