Czy Was też denerwuje, że gdy mówimy "my" to czasem ciężko wywnioskować z kontekstu? Np. Są 4 osoby jedną z nich jesteśmy my. Inna osoba nam mówi: Pójdziemy jutro do teatru. To nie wiadomo, czy my jesteśmy t tej grupie osób. Jeżeli w języku zatem będą 2 my. To jak to określić gramatycznie, aby dało się odróżnić jedno od drugiego.
Np.
Pójdziemy- 1os. lmn. ...
No, w polskim rzeczywiście ta dwuznaczność bywa denerwująca. Ale niektóre języki rozróżniają te dwa znaczenia (to się nazywa kluzywność) - mają "my ekskluzywne" (bez odbiorcy) i "my inkluzywne" (z odbiorcą). Tak jest też w moim kotsowiskim.
Czyli czasownik ma osobne formy dla obu my, czy wspólną, czy jeszcze coś innego?
Znaczy, w kotsowiskim czasownik nie ma osobnych form dla różnych osób. Odmiana przez osoby polega na użyciu odpowiedniego zaimka. A ogólnie to chyba może być różnie - jedna forma, dwie formy.
Dzięki :-)