Hejka, mogę w sumie powiedzieć że jestem początkujący, chociaż językotwórstwem zajmowałem się od dłuższego czasu (jednak bez specjalnej wiedzy, której i teraz mi brakuje, dlatego spodziewam się, że wyjdzie mi z tego jakiś nooblang :-) ). Chcę pokazać conlang, którym teraz się zajmuję (można powiedzieć, że pierwszy którego chce skończyć). Gramatycznie lekko (lub trochę bardziej :-) ) wzoruje się na japońskim, jednak myślę, że lepiej będzie umieścić go w dziale a priori. Byłbym wdzięczny za porady i wskazówki. Śmiało też proszę krytykować, chcę wiedzieć jeśli coś robię źle, albo coś w conlangu jest nierealistyczne. Jak wspomniałem, mimo że już trochę się w tej piaskownicy bawię to nadal nie mam dostatecznej wiedzy językowej.
Językiem tym mają się posługiwać mieszkańcy państwa Keran.
W języku obowiązuje szyk zdania SOV.
Przynajmniej na razie słowa zapisuje za pomocą alfabetu łacińskiego.
Akcent pada na przedostatnią sylabę w wyrazie lub na pierwszą, która zawiera długą samogłoskę, np. w wyrazie
allill akcent pada na
a, natomiast w wyrazie
ankó akcent pada na
kó (ó jak można się domyślić jest samogłoską długą)
No to może wyjaśnię jakie litery jak się czyta
a - gdy jest akcentowane czytamy /a/, a gdy jest nieakcentowane czytamy /ɐ/.
ae - może być czytane na dwa sposoby: albo jako /aɛ/ lub /æ/.
ai - zawsze czytamy /aɪ/.
á - zawsze czytamy /aː/.
b - /b/
d - czytamy /d/, lecz gdy
d jest na końcu wyrazu czytamy /ɖ/.
e - gdy jest akcentowane zawsze czytamy /ɛ/, natomiast gdy nie jest akcentowane to czytamy /e/.
ei - gdy jest akcentowane czytamy /ɛɪ/, a gdy nie jest akcentowane możemy czytać /eɪ/ lub /iː/, obie możliwości są poprawne.
eo - /ɛo/
é - /eː/
f - czytamy /f/, lecz gdy
f jest poprzedzone przez
m czytamy /ɸ/.
g - /g/
h - czytamy /h/, lecz gdy
h poprzedza
i lub jest palatalizowane czytamy /ç/
i - /i/
í - /iː/
k - /k/
l - /l/
ll - /ɬ/
lh - /ɮ/
m - /m/
n - zazwyczaj czytamy /n/, lecz gdy
n poprzedza
k lub
g czytamy /ŋ/ oraz gdy poprzedza
i lub jest palatalizowane czytamy /ɲ/.
o - /ɔ/
oi - /ɔɪ/
ó - /oː/
p - /p/
r - /r/
ř - /ʙ/
s - /s/
sh - /ʃ/
t - czytamy /t/, lecz gdy
t jest na końcu czytamy /ʈ/.
u - czytamy /u/ gdy jest akcentowane, lecz gdy nie jest czytamy /ŭ/.
ui - /uɪ/
ú - /uː/
v - czytamy /v/, lecz gdy
v jest poprzedzone przez
m czytamy /β/.
w - /w/
y - czytamy /j/. Spółgłoski przed
y są palatalizowane.
z - /z/
Czasowniki są zakończone, jak na razie, zawsze na
-ro. Póki co mam tylko zaplanowaną odmianę w czasie teraźniejszym:
Wystarczy wspomnianą końcówkę
-ro zamienić na odpowiednią z tabeli.
| l. p. | l. m. |
1. os. | -r | -ri |
2. os. | -lá | -lai |
3. os. | -sh | -shi |
Liczbę mnogą jest łatwo utworzyć, wystarczy do rzeczownika dodać końcówkę
-i.
Jeśli rzeczownik kończy się na
i, to zamieniamy te
i na
í.
Słowa nie będą się odmieniały przez przypadki. Język kerański będzie korzystał z partykuł (trochę tak jak w japońskim).
Zaimki:
ařa /ˈaʙɐ/ - ja
ařai /ˈaʙaɪ/ - my
lhu /ɮu/ - ty
lhui /ɮuɪ/ - wy
im /im/ - on
imsha /ˈimʃɐ/ - ona
imi /ˈimi/ - oni
imshai /ˈimʃaɪ/ - one
at /aʈ/ - to
Rzucę też może na początek trochę słownictwa:
ero /ˈɛrɔ/ - być
lliro /ˈɬirɔ/ - chwalić
illa /ˈiɬɐ/ - kobieta
yut /juʈ/ - mężczyzna
awro /ˈawrɔ/ - tworzyć
awralla /ɐwˈraɬɐ/ -
żeńska forma od "stwórca"awrut /ˈawruʈ/ - stwórca
niran /ˈɲirɐn/ - niebo
allill /ˈaɬiɬ/ - ojciec
allana /ɐˈɬanɐ/ - matka
Ellenya /eˈɬɛɲʲɐ/ - bogini, którą czczą mieszkańcy państwa Keran
shizu /ˈʃizŭ/ - imię
ya /ja/ - człowiek
nařaro /nɐˈʙarɔ/ - witać
walla /ˈwaɬɐ/ - królowa
bá /baː/ - co
ankó /ɐŋˈkoː/ - kraj
Przykłady partykuł:
-n lub
-an (jeśli rzeczownik kończy się na spółgłoskę wykorzystamy drugi wariant) - nadaje rzeczownikowi lub zaimkowi funkcje dzierżawczą (jak na razie jedyny łączy się z innym wyrazem).
né - nadaje funkcje dopełnienia (możliwe że nie tylko, jeszcze się zobaczy).
et - w
No i przykładowe zdania.
Ařan shizu Dominik-né esh. At ařan ankó-né esh.Na razie to tyle, więc proszę oceniajcie i jeśli możecie do prosiłbym o jakieś wskazówki, rady. Mówcie co poprawić, itd. Dzięki jeszcze raz za pomoc.
Wakacje i conlangiem może się w końcu zajmę :-)
Na początku dosyć prosty sposób tworzenia w języku kerańskim czasu przeszłego i przyszłego. Generalnie wszystko polega jedynie na zmianie rdzenia danego czasownika.
W przypadku czasu przeszłego do rdzenia czasownika dodajemy
-tte. Dla przykładu weźmy czasownik
awro, czyli "tworzyć". Rdzeniem czasownika jest
aw, do którego dodajemy wspomniany element -
aw-tte. W ten sposób otrzymujemy, tak jakby, "bezokolicznik" w czasie przeszłym -
awttero. Dalej zmodyfikowany czasownik odmienia się jak w czasie teraźniejszym.
Nie inaczej jest z czasem przyszłym. Tylko do rdzenia dodajemy
-zu. Robimy wszystko dokładnie jak wyżej i otrzymujemy
awzuro.
Jeszcze tak dodatkowo: w języku kerańskim czasowniki mają także swoją przeczącą formę, którą jest bardzo łatwo utworzyć. Wystarczy dodać do czasownika przyrostek
lle- lub
ll- (pierwszy gdy czasownik rozpoczyna się na spółgłoskę, a drugi gdy na samogłoskę). Przyrostek ten ma bardzo dużo wspólnego z partykułą
lle którą można przetłumaczyć jako "nie" :-)
Wniosek jest taki, że zdanie przeczące wygląda podobnie co w języku polskim, lecz w kerańskim formalnie mówimy o formie przeczącej czasownika.
Jeszcze zahaczę o odmianę czasownika
ero, czyli "być. Ta nieregularność polega na tym, że podczas odmiany z rdzenia wypada
e. Z wyjątkiem oczywiście 1. oraz 3. osoby liczby pojedynczej.
| l. p. | l. m. |
1. os. | er | ri |
2. os. | lá | lai |
3. os. | esh | shi |
W przypadku formy przeszłej oraz przyszłej bezokolicznika
ero, czyli
ettero oraz
ezuro początkowe
e wypada przy odmianie
zawsze.
Na koniec myślę, że dorzucę trochę słownictwa, głównie czasowników.
amro /ˈamrɔ/ - wróżyć
ásuro /ˈaːsŭrɔ/ - robić
awaro /ɐˈwarɔ/ - mówić
dót /doːʈ/ - uczynek
ihiro /iˈçirɔ/ - umierać
ihinalla /içiˈnaɬɐ/ - nekromantka
ihinam /iˈçinɐm/ - nekromancja
ihinamut /içiˈnamŭʈ/ - nekromanta
lhéro /ˈɮeːrɔ/ - móc
lliro /ˈɬirɔ/ - chwalić
nawro /ˈnawrɔ/ - popełniać
uřiro /ŭˈʙirɔ/ - czytać
uyawaro /ŭjɐˈwarɔ/ - opowiadać
uyawat /ŭˈjawɐʈ/ - opowiadanie
wřudót /wʙŭˈdoːʈ/ - grzech (dosł. zły uczynek)
wřun /wʙun/ - zły
yaro /ˈjarɔ/ - mieć
yasa /ˈjasɐ/ - świat
No i kilka nowych partykuł:
lle - nie
it - tak
nae - partykuła biernika
tíl - partykuła narzędnika