Harda Hardkorowa Hobbystyczna Hińska Harówka (Haos!)

[Henryk Pruthenia]

Mógłbyś drobiazgowo opisać Twój proces nauki?

[Ghoster]

[...........]

[Todsmer]

A, no i poznałem już jakieś osiem różnych sylab wymawianych "shi" z różnymi tonami, różnymi zapisami, o różnych znaczeniach. (…)

https://en.wikipedia.org/wiki/Lion-Eating_Poet_in_the_Stone_Den

[zabojad]

Nie przeginajmy, zapamiętać i umieć potem aktywnie przypomnieć sobie 100 znaków dziennie zakrawa o bycie sawantem

Nie, zaświadczam ci, że nie jestem sawantem, i nie mam nawet aspergera xD
Czytałeś w ogóle na czym polega metoda Heisiga?

. The course teaches the student to utilize all the constituent parts of a kanji's written form—termed "primitives", combined with a mnemonic device that Heisig refers to as "imaginative memory". Each kanji (and each non-kanji primitive) is assigned a unique keyword. A kanji's written form and its keyword are associated by imagining a scene or story connecting the meaning of the given kanji with the meanings of all the primitives used to write that kanji.

The method requires the student to invent their own stories to associate the keyword meaning with the written form. The text presents detailed stories in Part I, proceeding through Part II with less verbose stories. This is to encourage the student to use the stories as practice for creating their own. After the 508 kanji in Parts I and II, the remainder of the kanji in Part III have the component keywords but no stories. However, in cases where the reader may be easily confused or for difficult kanji, Heisig often provides a small story or hint.

All the kanji are analysed by components—Heisig terms these "primitives"—which may be traditional radicals, other kanji themselves, or a collection of strokes not normally identified as independent entities.

Kanji=漢字, Heisig najpierw wydał książkę dla japońskich znaków, potem dopiero dla chińskich tradycyjnych&uproszczonych.
Jeśli chodzi o historyjki, to dla zwiększenia prędkości nauki można korzystać z historyjek wymyślonych przez innych uczących się(trzeba wtedy szukać na Kanji koohii), ale wiadomo, że własne historyjki łatwiej wpisują się do pamięci.
To + jakikolwiek system SRS(np. Anki), i poświęcając trochę czasu na powtórki jesteś w stanie uczyć się tylu znaków
Heisig zastrzega sobie prawo do uczenia tylko "znaczeń" znaków i samych znaków, podczas nauki powinieneś nieprzejmować się czytaniami, bo najpewniej będą cię zbyt rozpraszać

[CookieMonster93]

Nie przeginajmy, zapamiętać i umieć potem aktywnie przypomnieć sobie 100 znaków dziennie zakrawa o bycie sawantem. Steve Kauffman wspominał w jednym ze swoich filmów, że w najlepszych momentach nauki uczył się 30 znaków dziennie (ja sam przerabiałem przez chwilę jakieś 50 dziennie, ale dużo z tego po prostu umyka pamięci z czasem, plus nauka symboli to nie cała nauka). Niemniej z rady skorzystam, bo z Anki korzystałem tylko z trzy lata temu przy nauce rosyjskiego.

Czemu 佷 tłumaczy się jako "bardzo", nie jako "jest", wytłumaczy mi to ktoś?

Jeżeli przymiotnik pełni rolę orzeczenia, to nie może występować bez przysłówka stopnia. Przed czasownikami 佷 oznacza właśnie „bardzo”. Przed przymiotnikami w zasadzie też, ale skoro jest wymagany, to po prostu bym go nie tłumaczył w ogóle, a chcąc wyrazić polskie bardzo użyłbym innego przysłówka np. 非常, który w sumie oznacza to samo, ale z odrobinę większym stopniem.

Przykłady
我很喜歡吃餃子 / 我很喜欢吃饺子 / wǒ hěn xǐhuān chī jiǎozi – (Ja) bardzo lubię jeść pierogi. – Przed czasownikiem jest to po prostu polskie „bardzo”
這棵樹木很高 / 这棵树木很高 / zhè(i)kē shùmù hěn gāo. – To drzewo (bardzo) wysokie. – hěn niby faktycznie oznacza „bardzo”, ale jest tutaj wymagane, więc nie tłumaczyłbym go w ogóle na polski.

[Ghoster]

[...........]

[Pluur]

W ogóle jakbyście mogli polecić jakieś dobre źródła do bogatej w bodźce nauki mandaryńskiego, to byłbym wdzięczny. 谢谢大家！

No a to?

[Ghoster]

[...........]

[Icefał]

Jakich IME używacie?

[Ghoster]

[...........]

[zabojad]

Z takich ciekawszych etymologii, jeśli kogoś będzie interesować.

*pseudoetymologii

哭 kū 'płakać' - Wydaje mi się, że te dwa kwadraty u góry mają prezentować oczy. To na dole to podobno pies, ale nie wiem czy się jeszcze używa.

Wiktionary mówi, że to złożenie  吅 (“to speak loudly”) i phonetic 獄 (OC *ŋoɡ), simplified to 犬(ew. 犬 (“dog”) – a dog's bark > cry; weep.). To na dole to na pewno pies 犬

休 xiū 'odpoczywać' - To jest dosłownie osoba siedząca pod drzewem.

Zgadza się

仙 xiān 'nieśmiertelny' - Po lewej człowiek, po prawej góra. Chociaż prawdziwa etymologia jest pewnie taka, że ta góra jest tam dla przybliżenia wymowy (山 shān)

Mniej więcej prawda, z tym że to jest uproszczona forma 僊. Czyli fonetyczny 山 i oryginalny 亻

家 jiā 'dom' - Dawny symbol na świnię pod dachem.

Wiktionary: Phono-semantic compound (形聲, OC *kraː): semantic 宀 (“roof”) + phonetic 豕 (“pig”). Z tym, że ten znak pierwotnie bardziej oznaczał 'rodzinę' niż 'dom, jako miejsce'.

旦 dàn 'poranek' - Widać tutaj słońce nad linią horyzontu.

Ok, tu można jeszcze dodać, że ten znak może być używany jako uproszczona forma 蛋 'jajko'

李 lǐ 'śliwka' - Na górze drzewo, a na dole nasiono/owoc/małe coś, co z niego spadło.

Oracle bone script: Phono-semantic compound (形聲, OC *rɯʔ): phonetic 來 (OC *m·rɯːɡ, “fruit”) + semantic 子. The phonetic part 來 became gradually corrupted to yield 木 (“tree”).

闷 mèn 'znudzony, przygnębiony' - Tutaj widać serce zamknięte w drzwiach.

Brama 門 jest tutaj elementem fonetycznym akurat

尖 jiān 'wierzchołek, końcówka' czyli coś, co jest na górze małe, a na dole duże.

To nie jest przede wszystkim przymiotnik 'ostry, z ostrą końcówką'?

药 yào 'lekarstwo', nie wiem co to jest po lewej na dole, ale na górze to trawa (tutaj: zioła), a na dole łyżka. Dużo mówi o medycynie chińskiej.

To po lewej to 糸('lina')

Jeżeli chodzi o wymyślanie takich 'etymologii', żeby znaki lepiej zapamiętać, to spoko, jednak propagowanie znaków jakimiś zmyślonymi etymologiami już na propsie nie jest

Dlatego polecam (czego sam niestety na początku nie zrobiłem) przy nauce chińskiego każdy symbol brać i w słowniku internetowym rysować jego najmniejsze elementy by dowiedzieć się czym one są same w sobie i jak je wymawiać.

Lepiej chyba po prostu wrzucić znak do Wiktionary, tam prawie wszystkie są rozbite nie tylko na radykały, ale również na znaki w złożeniu, niż się tak kopać ze (słabymi) algorytmami rozpoznającymi pismo odręczne.

[...] Do dzisiaj nie rozumiem czemu 朋友 to péngyou, ale to równie dobrze może być jakaś przestawka, niekonsekwencja lub po prostu ten ich nieszczęsny, niestabilny fonem "e").

A co tam twoim zdaniem powinno być? Chyba, że to literówka.

[Ghoster]

[...........]

[zabojad]

Może dlatego, że to jest /pʰɤŋ³⁵ i̯oʊ̯³/(przynajmniej wd. wiktionary) co by się zgadzało z chińską fonetyką

[Noqa]

Do dzisiaj nie rozumiem czemu 朋友 to péngyou

nikt, kogo słyszałem nie wymawia tam nic podobnego do "e". Zawsze jest to jakieś [ɔ ɑ ɐ ʌ].

Nom, wymieniłeś właśnie niektóre z alofonów fonemu /ə/ w chińskim :3 A <e> dlatego, że ciężko wybrać coś reprezentatywnego, w niektórych sylabach /ə/ wymawia się jako [e], a litera <e> jest prosta i akurat pozostała wolna to właśnie ją wybrano. BTW. to fascynujące jak głęboko trzeba się zagłębić, żeby zauważyć, że chiński ma fonemicznie tylko pięć samogłosek (a w niektórych reanalizach - tylko trzy! Rotokas normalnie)


A 朋友 zawsze i wszędzie przez [ɤ], [ɤ] to jest królowa głosek jak lew jest królem dżungli.

[Ghoster]

[...........]