Nie wiem za bardzo od czego zacząć, bo jestem tu nowy. "Triloghe langhe" powstał 7 lat temu i przez ten czas przeszedł wiele zmian, także tych niezależnych ode mnie, gdyż na takim samym poziomie, jak ja posługują się nim 3 (do 5 osób). Z założenia miał być połączeniem 3 języków, wyszło inaczej. Jestem teraz na etapie analizowania go, duża jego część powstała zanim zdałem sobie sprawę z wielu faktów związanych z językiem. Wciąż jeszcze wiele nie wiem, a ta strona pozwala mi uzupełniać braki. Ewentualne uwagi mile widziane :)
Doszedłem do tego, że jest to język izolujący w dużej części:
Note ous metedes de altarh ede a íos au ove.
Spółgłoski:
b /b/
c /k/ cc /s/ ch /ʧ/ hc/ʦ/
d /d/ dd /d/ td /d/ - dd i d różnią się ale jeszcze nie wiem, jak to zapisać
f /f/
g /ʒ/ gh /g/ gn /ń/
h - nie wiem xD
l /l/
m /m/
n /n/
p /p/
q /q/ - chyba
r /r/ rh /ʁ/ - nie jestem pewien, czy to nie będzie /ʀ/
s /s/ sh /ʃ/ ss /z/
t /t/ th /f/ tt /t/ dt /t/ - t i tt różnią się ale jeszcze nie wiem, jak to zapisać
v /v/
w /w/
x /ks/ /gz/ - nie wiem, czy dobrze
z /z/ zz /ʦ/
samogłoski:
a e i o u
aa = ā /aa/
ae = âe /e
ai = aí /aj/
ao = áo
au = au /o/
ea = éa
ee = ē /ee/
ei = eí /ej/
eo = éo
eu = eu /o/
ia = ía /ja/
ie = íe /je/
ii = ī /ii/
io = ío /jo/
iu = íu /ju/
oa = óa
oe = ôe /e/
oi = oí /oj/
oo = ō
ou = ou /o/ - od niedawna, kiedy przeszło z oû
ua = uá /wa/
ue = ûe /e/
ui = uí /wi/ - kiedys /uj/
uo = uó /wo/
uu = ū /uu/
samogłoski nieme zaznaczane przez ^ występują w pokazanych wyżej połączeniach samogłosek bądź w konkretnych układach liter tj. samogłoska + m/n + ê, np. "anê, momênt", samogłoska + r + â "culturâ, surâ", gn + î "Corsignî".
samogłoski nosowe mogą wystąpić jedynie jako ostatnia litera wyrazu; zaznaczane przez ~. zauważyłem, że jeżeli wyraz kończy się na samogłoskę + m/n to czyta się go jakby kończył się na samogłoskę nosową.
słowotwórstwo; jeśli chodzi o słowotwórstwo to istnieje pare "utartych zasad" polskie zakończenie wyrazu -cja lub francuskie/angielskie -tion = -tío, tak samo -zja = -ssío, -sja = -sío
Reszta to powstałe w przeciągu lat w wyniku pracy Créatora wyrazy, nie pochodzące (przynajmniej świadomie) z innych języków, np. metedes - członek (rodziny, grupy).
Jest jeszcze kilka zasad, ale nie wiem, o których wspomnieć. Słownik też mam, ale tylko jeden, bo reszte straciłem w przeróżnych okolicznościach :(
Opisz gramatykę
No i objaśnij, co stoi za tą dosyć niezwykłą pisownią.
twierdzenie: SVO
pytanie tak/nie: VSO
pytanie szczegółowe: Słowo pytające + SVO
przeczenie: w zależności czemu przeczymy
To tak na szybko. A wchodząc w szczegóły:
Czasownik:
bezokolicznik -õ, np. cussõ /kuzõ/ - robić, pracować (akcent na podkreśloną samogłoskę)
forma osobowa -e, np. cusse
imiesłów przym. bierny - cussen
imiesłów przym. czynny - cusses
imiesłów przysł. uprzedni - cussen
imiesłów przysł. współczesny - cusses
nie wiem, czy to się na pewno nazywa morfem, ale od zawsze istnieje w Trylogii (tak na to mówimy), np. aídd-cussen - dopracowany, dokończony albo ab-amõ - objadać się
Czasy:
przesły - ri
przyszły - di
aspekt niedokonany - vi - używać tylko wtedy, gdy ważne jest czy czynność została zakończona. Zwykle nie zwraca się uwagi na aspekt. Nie pytajcie dlaczego, sprawdzałem, po prostu się tak utarło.
Przypadek:
Tak nazwałem wyrazy (lub ich brak), które określają relację między orzeczeniem a dopełnieniem (i nie tylko).
One mają swoje nazwy w Trylogii, ale mniejsza z nimi:
1. wskazuję na podmiot czynności:
Kot patrzy na psa. san vware can. (btw san - jedno z dwóch najstarszych słów)
2. wskazuje na pochodzenie, źródło, właściciela, relację :
Rodzice wracają ze sklepu. parents vi eídd areâe eídd renêx.
Kto naprawił nogę od stołu. wĩ ri trade agh de hett?
3. wskazuje cel, przeznaczenie:
Skrzynki wina przybyły na miejsce. dex de vinê ri mecce aídd he.
4. wskazuje orientację w przestrzeni:
Mój tata pracuje w fabryce. acco padri cusse ve fabríc.
5. wskazuje na czas:
W tej grze liczą się chcęci (nie da się wejść do gry, stąd zwrot "podczas"). ẽ des ha ahts ede imporntante.
6. wskazuje na temat:
Rozmawialiśmy o dziewczynach całą noc. acce ri vi move a dissinês ẽ ous nox.
7. wskazuje na cel działania:
Elfy walczyły o wolność. elfs ri vi arrare ha efían. (można to powiedzieć w inny sposób: Elfy walczyły, żeby być wolne. elfs ri vi arrare aídd edõ efíanê lub elfs ri vi arrare aídd ife ede efíanê)
Mam nadzieje, że nic nie pominąłem. Do każdego z przypadków dopisane są odpowiednie wyrazy, których używamy, żeby wyrazić daną myśl. Posługiwanie się Trylogią nie sprawia problemów, kiedy nie zna się przypadków w teorii, bo wystarczy jedynie tłumaczyć. Ważne jest jednak, żeby wcześniej zwrócić uwagę na różnice między jednym "o" a drugim "o", np. "mówić o" to nie to samo, co "prosić o".
Liczba mnoga:
Z założenia tworzona przez dodanie "s". Jestem niemalże pewien, że to z angielskiego. Tyle, że pojawiło się kilka "ewolucji" związanych z wymową, a żeby wymowa równała się ustalonemu zapisowi, toteż i z wymową.
-rh → -rs lirh (drzwi) → lirs
-ch, sh → -ch, sh ash (piasek) → ash
-tt, t → ts (wymawiane na końcu jak polskie c) tett (kartka) → tets
-dd, d → des cadd (biurko) → cades
-b, v → -bes, ves fív (rzecz) → fíves
-p, f → ps, fs tap (deszcz) → taps
-z → -z daz (narożnik) → daz
-s → -z metedes (członek) → metedez
-hc (czytane jak polskie c) → -hc
-x → -x renêx (sklep) → renêx
-gh, c → -x agh (noga) → ax
-ag → -ax vilag (wioska) → vilax
inne + s
Zmiana -s na -z wynika z faktu, że podwójne s, z, c nie może stać na końcu wyrazu.
Pozostawienie -hc bez zmian wynika z faktu, że dźwięki na końcu wyrazu mają być "krótkie".
Inne zmiany również mają swoją historię.
Przymiotniki:
jakościowe -ís
inne -e, ov (trwa uzus - forma wychodzi z użycia lub przechodzi w -o), -eu, -ív, -íc, -al
Przysłówki:
zawsze -o
Stopniowanie przymiotników i przysłówków:
Żadko stopniujemy, więc musze poszukać dokładnego wzorcu.
Akcent w wyrazie i zdaniu oraz intonacja:
jestem na etapie badania tego.
Nie za bardzo wiem, co powinienem jeszcze opisać i jak szczegółowo.
Niezwykła pisownia. co masz na myśli :) Ostatnio zaczęła mnie ciekawić cała historia i szereg zmian. I dobrze, że lubie po wszystkim pisać, bo znalazłem stare zeszyty, np. do polskiego i na okładce elementy Trylogii.
Nie wiem, czym można powiedzieć, że ten język żyje, ale na pewno ustaliliśmy sobie stopnie jego opanowania xD
Cytat: CussesCzasy:
przesły - ri
przyszły - di
aspekt niedokonany - vi
Wyrafinowane a wysublimowane.
Aczkolwiek bardziej, niż angielski.
Ja jakiś zjebany jestem, czy nie wiem, ale sądzę, że słowa "wyrafinowany" i "wysublimowany" mają inne znaczenie niż "przypadkowy i "nublangowy".
Ale ja starzeję się, to mnie tam nie wiedzieć...
To była tzw. ironia.
Cytat: Cusses w Październik 20, 2013, 14:38:13
Nie wiem za bardzo od czego zacząć, bo jestem tu nowy. "Triloghe langhe" powstał 7 lat temu i przez ten czas przeszedł wiele zmian, także tych niezależnych ode mnie, gdyż na takim samym poziomie, jak ja posługują się nim 3 (do 5 osób).
Daj trochę tych zdolności uszkadzania umysłów.
Przypadkowy to dobre określenie, ale czego się spodziewać po 11 latku. Na szczęście spełnia swoje zadanie, choć przyznam, że trochę inwencji by nie zaszkodziło :)
Jak sprawić, by ludzie uczyli się wymyślonego języka?! :) Z mojego (najwcześniejszych, najbardziej nubowych wersji) przyjęło się tylko "kurwurozjum" i, wśród znajomych, "kurwus marvae" czyli b. brzydkie sformułowanie, wcale nieinspirowane polskim :D
Twój język musi spełniać kilka kryteriów:
- musi wyglądać jak hiszpański;
- musi być lepszy, niż interlingua.
A Ty musisz mieć dużo pieniędzy.
Cytat: Mônsterior w Listopad 18, 2013, 02:57:04
Jak sprawić, by ludzie uczyli się wymyślonego języka?! :)
Zostań profesorem, jak prof. Budyń od Budinosa czy prof. Merunka od Nowoslowieńskiego. Wtedy ludzie bedą się uczyć nawet najdenniejszych twoich projektów, a może nawet jakieś granty z łunii dostaniesz.
CytatZostań profesorem, jak prof. Budyń od Budinosa czy prof. Merunka od Nowoslowieńskiego.
Albo prof. Miodek od radopolskiego...
Dobra, mieliśmy do tego nie wracać. Przepraszam.