Zapadni:
Mălenkí Prínc
LEONU WERTHU
Vsě čädă, izvinice, čtóŭ sjä knigã blogodánă žěžiŝi. Iměju já cäžkjé temúk pričiny: sjé žěžíŝ jét mojí sám lučší drugóŭm vé miru. Vtorá sjá pričină: sjé žěžíŝ uměje pojác vse, dáže knigi čädoŭm tlă. Iměju teže crecä sjä pričinã: sjé žěžíŝ nájdúje sä ve Vrãskú, gžě cerpi glóŭd á chłóŭd. I nádo jegóŭ ulybíc. Jesly tá pričiny ne búdút dostóŭút - chúnno blugodám sjä knigã čädu, kakí byle jét kjegdy-to sjé žěžíŝ. Vsě žěžiŝi bjáchã kjegdy-to čädy. Chocá ne mnóŭgoj ích tóŭ póŭmni. Izměnjáju iták mojä dedikac'jã:
LEONU WERTHU,
kjegdy bjáše mălenkím žětkoŭm
Polski:
Mały Książę
LEONOWI WERTH
Przepraszam wszystkie dzieci za poświęcenie tej książki dorosłemu. Mam ważne ku
temu powody: ten dorosły jest moim najlepszym przyjacielem na świecie. Drugi
powód: ten dorosły potrafi zrozumieć wszystko, nawet książki dla dzieci. Mam też
trzeci powód: ten dorosły znajduje się we Francji, gdzie cierpi głód i chłód. I trzeba go
pocieszyć. Jeśli te powody nie wystarczą - chętnie poświęcę tę książkę dziecku, jakim
był kiedyś ten dorosły. Wszyscy dorośli byli kiedyś dziećmi. Choć niewielu z nich o
tym pamięta. Zmieniam więc moją dedykację:
LEONOWI WERTH,
gdy był małym chłopcem