Różne szkice...

Zaczęty przez Feles, Listopad 28, 2011, 16:34:26

Poprzedni wątek - Następny wątek

CookieMonster93

#180
Opracowywanie wymowy dialektów dla nowofundlandzkiej polszczyzny dobiegło końca (dla Nowej Fundlandii wersja 2.0.)
Tutaj wszystkie różnice między dialektami i gwarami:
(Gdy nie ma dla jakiegoś dźwięku napisane, jak się go zapisuje, tzn. że jest zapisywany tak jak w kolumnie po lewej stronie)
KLIK
Tutaj samogłoski (w tabelkach) dla dialektów i gwar:
(W dialekcie północnym: czerwony - gwary południowe, niebieski - północne.)
KLIK

EDIT: Jest niestety mały błąd w pierwszym obrazku, bo samogłoski nosowe w dialekcie północnym i opcjonalnie w d. centralnym zamiast [~] mają [ɰ̃], jak "polski polski".
English C1/2 Nederlands B2/C1 中文 B1 Čeština A2/B1
  •  

Fanael

Cytat: Noqa w Czerwiec 19, 2013, 23:22:59
Dwie zmiany?
W zależności od tego, jak liczyć, to:
232 zmiany (w formacie SCA²) w sumie;
56 zmian, po podzieleniu tego pierwszego na grupy, w których się dzieje z grubsza jedna rzecz;
Po ~10 zmian, które faktycznie zaszły w każdej z form.
  •  

Noqa

Miałem na myśli takie bardziej ogólne ujęcie zmian, typu "plozywy po akcentowanych tracą dźwięczność".
Jeśli 232 to dużo, myślałem, że właśnie jakimiś małymi środkami :P
At him he yelled and yelped, tackling with taunting and dauntings; he tied and tacked him tightly and tautly, and killed him and quelled him and quenched him.
  •  

Fanael

Cytat: Noqa w Czerwiec 20, 2013, 16:15:12
Miałem na myśli takie bardziej ogólne ujęcie zmian, typu "plozywy po akcentowanych tracą dźwięczność".
To takich jest 56.
Cytat: Noqa w Czerwiec 20, 2013, 16:15:12
Jeśli 232 to dużo, myślałem, że właśnie jakimiś małymi środkami :P
Ten język powstaje byle jak, jak mi się jakaś zmiana spodoba, to ją dodaję. Pewnie gdybym miał od początku jakiś zamysł, to wystaczyłaby jedna trzecia tego.
  •  

Noqa

A nie no, jeśli to wyszło ci zupełnie przypadkiem, to rzeczywiście, bardzo ciekawy wynik :)

A ja dzisiaj pobawiłem się i wyszło mi takie coś

øt͡ʃɔ naʒ kryrih yt v ɲib,
ɕveɲt ɕi ĩm tfy,
pʃedʲ krulɔrf tfy,
bøɲd vala tfaj,
ɔkɔ v ɲib, tɔk i na ʑĩ,
hlab niʃeg pøfʃyrɲeg daj na d͡ʑi
At him he yelled and yelped, tackling with taunting and dauntings; he tied and tacked him tightly and tautly, and killed him and quelled him and quenched him.
  •  

CookieMonster93

#185
Utworzyłem sobie taki system samogłoskowy i chyba wprowadzę go do nowego konlangu.
Najpierw zaszedł przegłos, potem pod wpływem wydłużenia zastępczego powstał iloczas, a potem zachodziły różne shifty. Podoba się?
a > a kr. [ä]>[a]>[a] ~ dł. [äː]>[ɑː]>[ɔː]
a > æ kr. [æ]>[æ̝]>[ɛ] ~ dł. [æː]>[ɛɪ]>[eɪ] (i,e-przegłos)
a > å kr. [ɑ]>[ɒ]>[ɔ] ~ dł. [ɑː]>[ɔʊ]>[oʊ] (u-przegłos)
o > o kr. [ɔ]>[o̞]>[o] ~ dł. [ɔː]>[oː]>[uː]
o > œ kr. [œ]>[œ]>[œ] ~ dł. [œː]>[ø̞ː]>[øː] (i,e-przegłos)
u > u kr. [u]>[u]>[u] ~ dł. [uː]>[əʊ]>[aʊ]
u > y kr. [y]>[y]>[y] ~ dł. [yː]>[ʉɪ]>[oɪ] (i,e-przegłos)
e > e kr. [ɛ]>[e̞]>[e] ~ dł. [ɛː]>[eː]>[iː] (krótkie nieakc. = schwa)
e > ø kr. [ø]>[ø]>[ø] ~ dł. [øː]>[ɵʉ]>[œy] (u-przegłos)
i > i kr. [i]>[i]>[i] ~ dł. [iː]>[əɪ]>[aɪ]
English C1/2 Nederlands B2/C1 中文 B1 Čeština A2/B1
  •  

Henryk Pruthenia

Wrzuć te procesy do jakiegoś norslanga i będzie ładnie :)

CookieMonster93

Myślałem o języku a priori, chociaż może i warto się zastanowić nad norslangiem. W sumie ortografia bardzo norweskawo-duńskawa.
English C1/2 Nederlands B2/C1 中文 B1 Čeština A2/B1
  •  

CookieMonster93

#188
Umieszczam szkic wymowy mojego aprioryka, może wtedy będę miał chęć rozwinąć w nim cokolwiek innego prócz wymowy.

Samogłoski:












ZapisKrótka - rozwójDługa rozwój
a[ä][äː]>[ɑː]>[ɔː]
æ (= a + i-, e-przegłos)[æ]>[æ̝]>[ɛ][æː]>[ɛɪ]>[eɪ]
å (= a + u-przegłos)[ɑ]>[ɒ]>[ɔ][ɑː]>[ɔʊ]>[oʊ]
o[ɔ]>[o̞]>[o]>[u̯ɔ][ɔː]>[oː]>[uː]
œ (= o + i-, e-przegłos)[œ][œː]>[ø̞ː]>[øː]
e[ɛ]>[e̞]>[e]>[i̯ɛ],
nieakc.: [ə]
[ɛː]>[eː]>[iː]
ø (= e + u-przegłos)[ø][øː]>[øʏ]>[œy̆]
u[u][uː]>[ʊu̯]>[ɞʊ]>[ɑʊ]
y (= u + i-, e-przegłos)[y][yː]>[ʉɪ]>[oɪ]
i[i][iː]>[ɪi̯]>[ɜɪ]>[aɪ]

Fazy rozwoju:
I – i,e-przegłos (XI w.)
II – u-przegłos (przełom: XII/XIII w.)
III – pierwsze zmiany spółgłoskowe (XIII w.)
IV – wytworzenie się długich samogłosek i spółgłosek, zanikanie nieakcentowanych samogłosek w pewnych środowiskach (wygłos po przegłosie lub długiej samogłosce) (XIVw.)
V – palatalizacje (przełom: XIV i XV w.)
VI –Przesunięcia samogłosek (przełom: XVI i XVII w.)
VII – kolejna fala przesunięć samogłosek (XVIII w.)
VIII – kolejna fala przesunięć samogłosek (XIX w.)
IX – ostatnie przesunięcia samogłosek (koniec XIX w. i początek XXw.)

Spółgłoski:
B [b]
D [d]:
     V.     [di(ː)], [dʲ] > [ʣi(ː)], [ʣ] > [zi(ː)], [z] zapis: [z] Zz
F [f]:     tylko w wyrazach zapożyczonych
G [g]:
III.     V[g]V oraz –V[g]C > V[ɣ]V i –V[ɣ]C zapis: [ɣ] Hh
V.     [gʲ], [gi(ː)], [gɛ(ː)] > [ʤʲ], [ʤʲi(ː)], [ʤʲɛ(ː)] zapis: [ʤʲ] DƷʤ
V.     [ɣʲ], [ɣi(ː)], [ɣɛ(ː)] > [ʒʲ], [ʒʲi(ː)], [ʒʲɛ(ː)] zapis: [ʒʲ] Ʒʒ
J [j]
K [k]:
     III.    –V[k] > –V[kː] zapis: kk
     III.     V[k]V oraz –V[k]C > V[x]V i –V[x]C zapis: [x] Xx
     V.     [kʲ], [ki(ː)], [kɛ(ː)] > [ʧʲ], [ʧʲi(ː)], [ʧʲɛ(ː)] zapis: [ʧʲ] Çç
     V.     [xʲ], [xi(ː)], [xɛ(ː)] > [ʃʲ], [ʃʲi(ː)], [ʃʲɛ(ː)] zapis: [ʃʲ] Şş
L [l]:     allofon R; występuje w wygłosie oraz przed spłgł. i r+r = ll [lː]
Występuje również w zapożyczeniach, zgodnie z wymową zapożyczonego słowa.
M [m]:     wymawiane jest [ɱ] przed [f] i [v].
N [n]:     wymawiane jest [ȵ] przed <i> (krótkie i: [i], długie: [aɪ])
     [ŋ] przed [k], [g], [x] oraz [ɣ]
P [p]:
     III.     –V[p] > –V[pː] zapis: pp
R [r]:     występuje w nagłosie i interwokalicznie, w innych przypadkach wymawiane i pisane: l [l]; w zapożyczeniach wymawiane zgodnie z oryginałem
S [s]
T [t]:
     III.     –V[t] > –V[tː] zapis: tt
     V.     [ti(ː)], [tʲ] > [ʦi(ː)], [ʦ] zapis: [ʦ] Cc
V [v]
W [w]
Podsumowanie:   
b [b], c [ʦ], ç [ʧʲ], d [d], ʤ [ʤʲ], f [f], g [g], h [ɣ], j [j], k [k], l [l], m [m], n [n], p [p], r [r], s [s], ş [ʃʲ], t [t], v [v], w [w], x [x], z [z], ʒ [ʒʲ]
Gdy samogłoska z jakichś powodów pozostaje krótka, wydłuża się spółgłoska za nią.
Otwarte sylaby zawsze mają długą samogłoskę.
English C1/2 Nederlands B2/C1 中文 B1 Čeština A2/B1
  •  

elslovako

O tak.

Nie pamiętam już kiedy ostatni raz wchodziłem na to forum. Jedyne co pamiętam to to, że nikt nikogo nie lubił i przez bardzo długi czas nie było tutaj żadnego dobrego nowego conlanga. Nie wiem czemu sobie przypomniałem o tworzeniu języków, być może jestem już tak znudzony... No cóż, prezentuję wam mój nowy nooblang, zwany jak na razie geriańskim. Nie czuję się jeszcze na siłach ani język nie jest jeszcze na tyle opracowany, żeby umieszczać go w osobnym temacie, ale mam zamiar zaprowadzić go przynajmniej do poziomu wargerskiego.

Geriański jest używany jako język urzędowy w jednym z państw mojego niezaprezentowanego conworldu, Gerii. Geria jest typowym państwem handlowym, przez którą przewija się większość światowych towarów. Ponieważ język musi być w miarę prosty do nauki, zrezygnowano z jakiejkolwiek deklinacji i koniugacji (czyli zaawansowanie gramatyczne angielskiego i szwedzkiego). Na początek fonetyka:

Samogłoski
/a/ /ɐ/ - a
/e/ – e
/ɛ/ - é
/i/ /ɪ/ - i
/o/ - o
/ɔ/ - ó
/u/ - u

/ɐ/ i /ɪ/ pojawiają się wtedy, gdy "a" bądź "i" jest ostatnią literą minimum dwusylabowego rzeczownika (z czasownikami bywa różnie)

Spółgłoski
/m/ - m
/n/ - n
/b/ - b
/p/ - p
/k/ - k
/g/ - g
/t/ - t
/d/ - d
/θ/ - ĉ (serio, nie wpadłem na lepszy pomysł)
/ð/ - z
/s/ /ʃ/ - s
/v/ /f/ - v
/j/ - j
/h/ - niezapisywane (występuje pomiędzy dwoma samogłoskami – wyjątek ,,voi")
/l/ - l
/ʎ/ - ll 
/ɲ/ - nn
Fonemy zapisywane za pomocą liter r i c różnią się znacznie od siebie i nie ma jednej definicji ich wymowy. Historycznie są spółgłoskami słabymi i ich wymowa zależy od pozycji w wyrazie i otaczających liter. (w skrócie: nie opisałem jeszcze zasad ich wymowy)

Liczby:

pojedyncza – określa jeden obiekt. Nie posiada końcówki
mnoga – określa zazwyczaj określoną liczbę obiektów. Jeżeli wyraz kończy się na samogłoskę dodaje się końcówkę -n, jeżeli na spółgłoskę -u
syngulatywna (zbiorowa) – określa obiekty niepoliczalne bądź całą istniejącą grupę obiektów (np. wszystkie konie na świecie/kraju). Końcówki -ll, -éz.

Zaimki osobowe

ja – en /en/
ty – ta /ta/
on – voi /voj/
ona – ves /veʃ/
to – par /pa/
my – sendé /sendɛ/
wy – orca /oɾsa/
oni/one – escó /eʃɔ/

Formy czasownika – przykład: tonna (być)

bezokolicznik: aĉ tonna /aθ toɲɐ/
forma czasu teraźniejszego: tonna /toɲɐ/
forma czasu przeszłego bliskiego: tonnata /toɲatɐ/
forma czasu przeszłego dalekiego: vos tonna /foʃ toɲɐ/
forma czasu przyszłego bliskiego: létonna /lɛtoɲɐ/
forma czasu przyszłego dalekiego: létte tonna /lɛtːe toɲɐ/
forma czasu uniwersalnego: tonnazi /toŋaðɪ/
imiesłów strony biernej: etonna /etoɲɐ/

Czasy:

Czas teraźniejszy – określa czynności robione w tej chwili bądź czynności długotrwałe zaczęte w przeszłości i nie zakończone do teraz.

En tonna carra solli. /en toɲɐ karɐ soʎɪ/
(Mieszkam w stolicy)

Określa również osobiste przyzwyczajenia.

Moité en suĉa jérb. /mohitɛ en suθɐ jɛːb/
(Chętnie pijam kawę)

Czas przeszły bliski – określa czynność w przeszłości, która wydarzyła się w obecności mówcy  w czasach, których żył, których był osobistym świadkiem bądź dotyczą jego/jego bliskiego otoczenia.

Voi earéta za en né. /voj ehaɾɛtɐ ða en nɛ/
(On urodził się po mnie)

Czas przeszły daleki – określa czynność w przeszłości, która wydarzyła się w czasach, których mówca jeszcze się nie urodził, nie pamięta osobiście bądź nie był świadkiem.

Juliu Cecar vos tonna romesce tón. /julju sesɐ foʃ toɲɐ romeʃe tɔn/
(Juliusz Cezar był rzymskim władcą)

Czas przyszły bliski – określa zaplanowane bądź przypuszczane czynności które wydarzą się w przyszłości na tyle bliskiej, że mówca może być teoretycznym świadkiem tej czynności.

En létalle gé jorga. /en lɛtaʎe gɛ joːgɐ/
(Zrobię to na jutro)

Ólasce, Bronisław Komorowski létonna eesca tónaze or 2015. /ɔlaʃe bɾonɪslav komoɾoskɪ lɛtoɲɐ eheʃɐ tɔnaðe oː/
(Być może Bronisław Komorowski zostanie wybrany na prezydenta w 2015.)

Czas przyszły daleki – służy do przypuszczania bądź opisywania czynności które wydarzą się w dalekiej przyszłości, gdzie mówca nie będzie mógł być już ich świadkiem. Zdarzenia nie muszą być prawdopodobne

Ĉalle escé létte cagana voz untredanté. /θalle eʃɛ lɛtːe kaganɐ voð untjedantɛ/
(W dalekiej przyszłości ziemię opanują kosmici)

Czas uniwersalny – bardzo rzadko stosowany czas, który określa ponadczasowe i niezmienne prawdy – rzeczy, które nigdy wcześniej się nie zmieniły i według przypuszczeń mówcy nie zmienią się przez długi czas albo w ogóle.

Góndó tónzi escé. /gɔndɔ tɔnðɪ eʃɛ/
(Bóg włada Ziemią)

Czyli jak widać język nieskomplikowany, zakrawający o nooblang, ale po tak długiej przerwie nie jestem w stanie wpaść na nic lepszego bądź bardzo wymagającego dla mnie.
  •  

Ghoster

#190
[...........]
  •  

Feles

Cytatsyngulatywna (zbiorowa)
A to to dwie zupełnie przeciwne rzeczy.
anarchokomunizm jedyną drogą do zbawienia ludzkości
  •  

Todsmer

#192
Efekt dzisiejszej i wczorajszej pracy:

E djan teb im o krun. Tu nö dänš ten ane djumo. Don!

Mam dla Was zagadkę - spróbujcie sklasyfikujcie ten język ;P
  •  

Pluur

Cytat: tqr w Październik 27, 2013, 19:21:16
Efekt dzisiejszej i wczorajszej pracy:

E djun teb im o krun. Tu nö dänš ten ane djumo. Don!

Mam dla Was zagadkę - spróbujcie sklasyfikujcie ten język ;P

Indoeuropejski?
  •  

Wercyngetoryks

Cytat: tqr w Październik 27, 2013, 19:21:16spróbujcie sklasyfikujcie ten język ;P

To jakiś tryb zarozkazujący?

Moïm zdaniem, ta próbka jest ugrofińska, choć równie dobrze może być indoeuropejska.
ChWDChRL
  •