Język werecki
Prezentuję wam kolejny język z mojego conworldu, a właściwie jego prototyp, zatem pewne rzeczy mogą jeszcze ulec zmianie. Mam zamiar dodawać tu coś w miarę na bieżąco, bo język jest dopiero w początkowej fazie – zatem inaczej niż z lutrackim, gdzie miałem już najważniejsze rzeczy opisane.
A tak odjeżdżając od tematu; wiem, że ostatnio często wspominam o swoim conworldzie i dodam coś o nim, jak ogarnę mapy. Chciałbym zrobić ładne mapy w jakimś programie, ale musiałbym się pierwej nauczyć :P
Może na początek po prostu wstawię zdjęcia rysunków.
Fonetyka
Samogłoski
[table=1]
[tr]
[td]zwykłe[/td]
[td]nosowe[/td]
[/tr]
[tr]
[td]/i y/ i ü[/td]
[td]/ĩ/ į[/td]
[/tr]
[tr]
[td]/ɛ/ e[/td]
[td]/ɛ̃/ ę[/td]
[/tr]
[tr]
[td]/æ/ ä[/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td]/ɯ u/ y u[/td]
[td]/ɯ̃ ũ/ y̨ ų[/td]
[/tr]
[tr]
[td]/ɔ/ o[/td]
[td]/ɔ̃/ ǫ[/td]
[/tr]
[tr]
[td]/ɑ/ a[/td]
[td]/ɑ̃/ ą[/td][/tr][/table]
Uwagi:
Samogłoski nosowe są właściwie realizowane jako bardziej centralne (prócz ǫ) i niekiedy dłuższe:
į [ɪ̃(ˑ)]
ę [ɜ̃(ˑ)]
ų [ʊ̃(ˑ)]
y̨ [ɯ̃(ˑ)~ɨ̃(ˑ)~ə̃(ˑ)]
ǫ [ɔ̃(ˑ)]
ą [ɐ̃(ˑ)]
[e ẽ] są alofonami /ɛ ɛ̃/ po spółgłoskach palatalizowanych.
Dyftongi
[table=1]
[tr]
[td]/æi̯/ äi/äj[/td]
[/tr]
[tr]
[td]/ɛi̯/ ei/ej[/td]
[/tr]
[tr]
[td]/ɔi̯/ oi/oj[/td]
[/tr]
[tr]
[td]/ɑi̯/ ai/aj[/td]
[/tr]
[tr]
[td]/ui̯/ ui/uj[/td]
[/tr]
[tr]
[td]/æʏ̯/ äü[/td]
[/tr]
[tr]
[td]/æu̯~æʊ̯/ äu[/td]
[/tr]
[tr]
[td]/ɑu̯/ au[/td]
[/tr]
[tr]
[td]/ɔu̯/ ou[/td]
[/tr]
[tr]
[td]/ɛu̯/ eu[/td]
[/tr]
[tr]
[td]/ɯu̯/ yu[/td]
[/tr]
[/table]
Spółgłoski
tu będzie poprawiona tabelka xD
Jak widać występuje opozycja
welaryzowane –
palatalizowane. Jeśli chodzi o zapis łacinką to nie rozróżnia się ich, poza palatalnymi w wygłosie (gdzie zaznaczane są apostrofem). Chciałem opracować dla tego języka zapis cyryliczny, ale wszystko krzyżują te cholerne nosówki xD więc jeśli ktoś ma jakiś pomysł na nie, to nie wzgardzę.
Występują pewne różnice dialektalne w wymowie głównie niektórych spółgłosek palatalizowanych, (ale nie tylko) tj:
- /nʲ/ > [ɲ]
- /tʲ dʲ/ > [c ɟ] v [t͡ʃ d͡ʒ]
- /kʲ gʲ/ > [c ɟ]
- /lʲ/ > [ʎ]
- /h/ > [x~ɦ]
- /vˠ/ > [w]
- /nˠ/ > [ŋ]
Akcent
Akcent ruchomy
Rzeczownik
Rzeczowniki odmieniają się przez dwie liczby (pojedynczą i mnogą) dwa rodzaje (męski i żeńsko-nijaki) oraz sześć przypadków, tj.
- Mianownik
- Dopełniacz – pełni funkcję posesywną, formę dopełniacza przyjmują niektóre dopełnienia dalsze
- Celownik/Obliquus – przypadek dopełnienia dalszego
- Biernik – przypadek dopełnienia bliższego
- Prepozycjonał – używany z większością przyimków
- Essyw – opisuje występowanie desygnatu w pewnym stanie, za jego pomocą tworzy się też wyrażenia przysłówkowe.
Ponadto istnieje sześć deklinacji:
I deklinacja
Obejmuje rzeczowniki rodzaju męskiego, których temat kończy się spółgłoską zwartą welaryzowaną (I a) lub palatalizowaną (I b):
(https://i.imgur.com/lrWxnl3.jpg%5D)
przykładowe słowa:
I a
zvuk /zˠvˠukˠ/ – wojownik
väret /ˈvʲæɾˠɛtˠ/ – Weret
tęrpo /ˈtˠɛ̃ɾˠpˠɔ/ – nóż
įräuko /ˈĩɾˠæʊ̯kˠɔ/ – łóżko
I b
mešt' /mʲeʃtʲ/ – gród
stuki /ˈsˠtˠukʲi/ – łosoś
ędzod' /ˈɛ̃d͡zɔdʲ/ – obręcz
II deklinacja
Obejmuje rzeczowniki rodzaju męskiego o tematach zakończonych na spółgłoski nosowe, uderzeniowe, aproksymanty oraz boczne szczelinowe welaryzowane (II a) lub palatalizowane (II b) a także spółgłoski /vˠ sˠ zˠ d͡z/ i dyftongi /au̯ ɛu̯ ɔu̯ ɯu̯ æʊ̯/ (II c) oraz spółgłoski /vʲ sʲ zʲ ʃ ʒ t͡ʃ d͡ʒ/ (II d)
(https://i.imgur.com/FUls5N7.jpg)
(https://i.imgur.com/13N8Grj.jpg)
Uwaga:
/u̯~ʊ̯/ w odmianie wymienia się na /vˠ/.
przykładowe słowa:
II a
jaumo /ˈjɑu̯mˠɔ/ – mężczyzna
sǫlla /ˈsˠɔ̃ɮɑ/ – moneta
II b
krom' /kˠɾˠɔmʲ/ – wrona
nųbor' /nˠũbˠɔɾʲ/ – sznur
II c
känau /kʲæˈnˠɑu̯/ – las
vy̨so /ˈvˠɯ̃sˠɔ/ – lis
II d
nǫš /nˠɔ̃ʃ/ – byk
zvajž /zˠvˠɑjʒ/ – kozioł
III deklinacja
Obejmuje rzeczowniki rodzaju żeńsko-nijakiego, których temat kończy się spółgłoską zwartą welaryzowaną (III a) lub palatalizowaną (III b)
(https://i.imgur.com/4XdHCzE.jpg)
przykładowe słowa:
III a
maropa /mˠɑˈɾˠɔpˠɑ/ – wdowa
vejky /ˈvʲejkˠɯ/ – zając
III b
šązyk' /ˈʃɑ̃zˠɯkʲ/ – lina
gotjä /ˈgˠɔtʲæ/ – ser
IV deklinacja
Obejmuje rzeczowniki rodzaju żeńsko-nijakiego, których tematy zakończone są spółgłoskami nosowymi, uderzeniowymi, aproksymantami i bocznymi szczelinowymi welaryzowanymi (IV a) lub palatalizowanymi (IV b) a także /sˠ zˠ d͡z/ (IV a) lub /sʲ zʲ ʃ ʒ t͡ʃ d͡ʒ/ (IV b)
(https://i.imgur.com/BEReHzz.jpg)
przykładowe słowa:
IV a
tęsy /ˈtˠɛ̃sˠɯ/ – owca
vemy /ˈvʲemˠɯ/ – kobieta
IV b
vabeše /vˠɑbʲeˈʃe/ – język
svirje /ˈsv̥ʲiɾʲe/ – wąż
V deklinacja
Obejmuje rzeczowniki rodzaju męskiego, których temat jest zakończony na /h/.
(https://i.imgur.com/KFE00D6.jpg)
*sufiksy te powodują palatalizację h > š
przykładowe słowa:
perah /pʲeˈɾˠɑh/ – chłopak
vǫzeh /ˈvˠɔ̃zˠɛh/ –pająk
jedvazah /ˈjedˠvˠɑzˠɑh/ ~ pawęż
VI deklinacja
(https://i.imgur.com/biZ4FTI.jpg)
przykładowe słowa:
stahi /sˠtˠɑˈhi/ – pokrzywa
ządehy /ˈzˠɑ̃dˠɛhɯ/ – straż
I jak? Jakieś pytania, sugestie, obiekcje?
Ten język jest bardzo słowiański z wyglądu. Jutro jak się zapoznam z tabelkami to napiszę coś więcej.
Cytat: Henryk Pruthenia w Sierpień 27, 2017, 07:30:13
Przydałby się dłuższy tekst :)
A to trzeba będzie jeszcze poczekać, bo tak jak napisałem, na razie tylko tyle zrobiłem :P
Zastanawiam się też nad zmianą zapisu dla /ɮ/.
E, zapis per /ll/ wydaje się najbardziej naturalny i jedyny ładny. Zostawiłbym to. I nie wiem, wziąłbym się za tworzenie tych pięciu lekcji z immarejskiego? Czy coś takiego...
:)