No i jest, język, który zapowiadałem. Jak na razie wszystko idzie dość sprawnie ze słownictwem i gramatyką, także większa dawka już nie długo. Dzisiej ino pare słów o języku, dźwięki, rzeczowniki i ich odmiana :P
No to zaczynamy!
W sumie historia wymyślona, raczej nie możliwa, ale cóż z tego?!
Wyobraźmy sobie, że jest wiek XVI cesarz niemiecki postanawia przeludnić ludność Bałtycką na Śląsk, nie zbyt mu się to udaje, jednak już w wieku XVII Bałtowie masowo przybywają na Śląsk*, spowodowane to jest głównie mocną polonizacją terenów od Prus po Estonię (patrz niżej) oraz głodem i biedą. No i Bałtowie jak już się tam przeprowadzili (a głownie to byli Litwini, bo tacy się yno ostali) i se mieszkali, długo mieszkali, aż do dziś :-P. Na ich język wpływały różne języki, głównie słowiańskie (jednak dużo ilość polonizmów została już przed XIX wiekiem wymazana, często zastępywana czechizmami, abo germanizmami, najczyńściej jednok puryzm językowy był w użyciu, a po XIX yno tako forma, na nowe słowa. W gramatyce widać duże wpływy języka czeskiego, i polskiego, dialektu śląskiego. Również w przemionach łod litewskiego widoć te wpływy.
* - przydałby się jakiś althist, w którym Polska panuje nad Bałtykiem, ale od wschodu (czyli od Prus, po Ingrię?), z mniejszą pozycją Niemców,ew. chętnym przyłączyć się do któregoś, abo z kimś stworzyć taki althist ; )
Ta historia je narazie chaotyczna, byndzie uzupełniana, dziś yno taki zarys. Język byndyński jest językiem bałtyckim, na które piętno odznaczyły zachodniosłowiańskie, oraz germańskie, głównie niemiecki, i szwedzki (na Śląsk w tem świecie przybywali kupcy ze Skandynawii ;)) i ogólnie rzecz biorąc jest używany na obszarach Górnego Śląska od dzisiejszego Kędzierzyna Koźla, przez GOP, przez Ostrawę cześć Moraw, aż po Kraj żyliński i trenczyński na Slowacji, istnieją wysepki językowe poza tym obszarem, język (jak na razie) nie jest zbytnio zróżnicowany dialektialnie, acz mraczej to się zmieni. Mapkę też dodom.
No to tyroz do rzeczy - jynzyk:
1. Dźwięki
samogłoski:
/a ɛ e ɪ o u ɨ/ i w kolejności zapis: A E Ei I O U Y/a e ei i o u y
/b p d t g k v f χ x m n j l r s ʦ ʃ ʧ z ʣ ʒ ʤ/ i zapis: B P D T G K V F H Ch M N J L R S C Š Č Z Dz Ž Dž/b p d t g k v f h ch m n j l r s c š č z dz ž dž
2. Rzeczownik
Przez krótki okres czasu, język ten utracił dwa przypadki amianowicie miejscownik (został zlany przez narzędnik), oraz wołacz (ten z koleji z mianownikiem, lub biernikiem). Oddzielenie się od pozostałych języków bałtyckich, przyniosły mu wiele innowacji m.in: zmiejszenie form czasownika (ale o tym przy czasowniku będzie). Po tem w byndyńskim ostało się 5 przypadków i 2 liczby, przez te dwie kategorie odmienia się rzeczownik. Po wymieszaniu końcówek zanikł rodzaj nijaki, więc mamy żeński i męski (dla żeńskiego pińć deklinacji, a dla męskiego cztery = 9). Teraz podam funkcje przypadków:
MIANOWNIK - służy tylko i wyłącznie w funkcji podmiotu, przeto podmiot może być określony tylko nim (kto? co?)
DOPEŁNIACZ - dopełnienie oraz łączy się z przyimkami (kogo? czego?)
CELOWNIK - dopełnienie oraz łączy się z przyimkami (komu? czemu?)
BIERNIK - dopełnienie oraz łączy się z przyimkami (kogo? co?)
NARZĘDNIK - dopełnienie oraz łączy kami (kim? czym?)
Chciałbym bardzo, ale niestety nie moga już, jutro dom na pewno DEKLINACJE rzeczownika! Teraz jeszcze słownictwo:
r. ż.:
žema [ʒɛm'a]- ziemia
vupa ['vupa]- rzeka
sanla ['sanla]- słońce
govo ['govo]- słowo
vodo [vo'do]- woda
mežas ['mɛʒas]- las
r.m.:
vynle [vɨn'lɛ]- węgiel
kores ['korɛs]- drzewo
nynit [nɨn'ɪt]- niebo
vjir ['vjɨr], nie ['vjir]!!!- człowiek
Wytłuszczenie oznaczo akcynt!
Kto odgadnie z jakich słów wywodzone, to napiszta, ciekawym czy wiećta!
No i może na koniec, pierwsze zmiany, które zaszły od litewskiego/łotewskiego:
LIT.:
-ą→aj
-ę→ej
-į→i
-ų→uj
-y→ji [ji], lub [jɨ]
-ū→(jeszcze brak znaku, zaznoczom to tymczasowo ô) [wɔ]
-ė→a
-ai/ei→a/e
-au/eu→an/en
-ie→i [ɪ]
-iu→y
-oi→o
-ui→y
-uo→o
nagłosowe a często idzie w→o
śródgłosowe Vn (gdzie V do dowolna samogłoska litewska)→yn
ŁOT.:
-ā/ē/ī/ū→aj/ej/i/uj
W STOSUNKU DO SŁÓW Z OBU, TZN. Z OBU TAKE SAME PORCESA:
-w nagłosie, kaj występuje byle jako samogłoska lit/łot dodaje się v lub j
-ng→n
Wytłuszczenie oznaczo akcynt!
JUTRO WINCYJ
Mocno naciągana historia, derywacja z dwóch różnych języków też pewnie by się nieco bardziej skomplikowała, skąd ei dla /e/?
Ale ok, będę się przyglądał.
Mówiłeh, że raczej nie możliwa!
A o co chodzi z tą 'derywacją'?
Ei dla /e/ z głowy : ) nie wiem czy nie zmienić na ė, lub co innego z e. Może jakieś propozycje?
PS: Zachęcam do oceniania, co prawda teraz jest mało co oceniać, ale i tak zachęcam 8-)
O to, że wyprowadzasz swój język z dwóch innych, które już były ukształtowane w czasach, w których przeniesionoby hipotetycznie tych Bałtów na Śląsk. Nie wiem, czy dałoby się tak zrobić, żeby zlały się one w jeden język. Co z końcówkami lit. -as/łot. -s? Odpadły? Na deklinacji którego się oprzesz i dlaczego?
Deklinacja głównie na litewskim, przeto że głównie Litwini przybyli. Trochę będzie zamieszanie z celownikiem, ale zobaczycie. Jedynie jedna grupa z rodzaju męskiego będzie wywodzona z łotewskiego.
A czemuż by się tak nie dało zrobić? Przecież jakby jednych poczucie narodowości opadło (w tym przypadku Łotysze) i byliby łatwo 'asymilacyjni' (de facto ówczas, tj. XVI w. Łotysze nie mięli dużej świadomości narodowej no nie?), a jakieś cechy przeca język mógł przyjąć czyż nie???
Dlaczego mój post zniknał>
A: Bo Widsið.
Daj jakąś normalną tabelę dźwięków i znaków, bo teraz jest to cholernie niewygodne.
I mam prośbę, albo pisz po śląsku, albo po polsku, bo to, co teraz robisz, jest okropnym kaleczeniem polszczyzny (bo więcej w tym standardowego polskiego niż śląskiego).
To dobrze w załącznikach macie i spółgłoski i samogłoski. A propo samogłosek to krótka legenda:
1. Zapis
/a/ - a
/ɛ/ - e
/e/ - ė (w piśmie odręcznym, często jako é)
/ɪ/ - i
/o/ - o
/u/ - u
/ɨ/ - y
2. Samogłoski podane w nawiasach (tj.: /i/ oraz /ɔ/) to różne warianty wymowy znaków i/o, o czym będzie kiedyś mowa
No i teraz obiecane wczorej odmiany rzeczownika:
Jak już wcześniej podawałem w języku
nie występuje rodzaj nijaki!
2a. Deklinacja rzeczownikarodzaj żeńskiDeklinacja pierwsza, zakończona w temacie spółgłoską twardą (wszystkie inne od miękkich) + końcówka -a*
VU
PA - rzeka
nazwa przypadka | liczba pojedyńcza | liczba mnoga |
mianownik | vupa | vupos |
dopełniacz | vupys | vupØ |
celownik | vupi | vupims |
biernik | vupej | vups |
narzędnik | vupum | vupumis |
Deklinacja druga, zakończona w temacie spółgłoską miękką (tj.: l, c č, dz, dž, š, ž) + końcówka -a
SAN
LA - słońce
nazwa przypadka | liczba pojedyńcza | liczba mnoga |
mianownik | sanla | sanlos |
dopełniacz | sanlys | san(!)Ø |
celownik | sanle | sanlims |
biernik | sanle | sans(!) |
narzędnik | sanla | sanlumis |
Deklinacja trzecia, zakończona końcówką -o*
GOVO - słowo
nazwa przypadka | liczba pojedyńcza | liczba mnoga |
mianownik | govo | govės |
dopełniacz | govons | govu |
celownik | govy | govjems |
biernik | gova | govi |
narzędnik | govyn | govimis |
Deklinacja czwarta, zakończona końcówką -as
MEŽ
AS - las
nazwa przypadka | liczba pojedyńcza | liczba mnoga |
mianownik | mežas | mežaj |
dopełniacz | mežo | mežė |
celownik | mežu | mežams |
biernik | meža | mežus |
narzędnik | mežun | mežys |
* - jeżeli na końcu tematu występuje jedna z tych spółgłosek (d, t, n, s, c, z, dz, l - ostatnia dla deklinacji trzeciej), należy dodać przed końcówką -j-, np.:
Trzecia deklinacja, VO
DO:
w dopełniaczu l.poj.: vod
jons
w bierniku l.mn.: vod
ji
rodzaj męski:
Deklinacja piąta, zakończona końcówką -e
VYNL
E - węgiel
nazwa przypadka | liczba pojedyńcza | liczba mnoga |
mianownik | vynle | vynles |
dopełniacz | vynles | vynlu |
celownik | vynlej | vynlom |
biernik | vynli | vynlis |
narzędnik | vynlim | vynlums |
Deklinacja szósta, zakończona w temacie Vs (kaj V = samogłoska inksza od
a)
KOR
ES - drzewo
nazwa przypadka | liczba pojedyńcza | liczba mnoga |
mianownik | kores | koresy |
dopełniacz | koresØ | koresu |
celownik | korem | koresim |
biernik | kori | koris |
narzędnik | korim | korjums |
Deklinacja siódmo, zakończona w temacie Vt (kaj V = dowolna samogłoska)
NYN
IT - niebo
nazwa przypadka | liczba pojedyńcza | liczba mnoga |
mianownik | nynit | nynity |
dopełniacz | nynito | nynitu |
celownik | nynitim | nynitsim |
biernik | nyni | nynis |
narzędnik | nynim | nynjims |
Deklinacja ósmo, zakończona w temacie Vr (kaj V = dowolna samogłoska)
VJ
IR - człowiek
nazwa przypadka | liczba pojedyńcza | liczba mnoga |
mianownik | vjir | vjiry |
dopełniacz | vjira | vjiru |
celownik | vjarim** | vjarem** |
biernik | vjiri | vjiris |
narzędnik | vjirėm | vjirjims |
**- w pierwszej sylabie zawsze występuje coś w postaci 'przegłosu';
a→e
ė→i
i→a
No ogólnie rzecz biorąc to cała deklinacja rzeczownika. Nie pisałem jeszcze o tym, ale wytłuszczone = końcówki poszczególnych wyrazów. Na czasie wrzuca jeszcze czasowniki itd, ale najsampierw będzie tekst :P
PS: Tekst zaraz postaram się wrzucić
No teraz tekst, Powszechna Deklaracja Praw Człowieka,art. 1:
,,Viš vjiry gemia sy lazvosy ir ljigusy pô vzlotim môv gorumys ir môvi tesu. Soms ves obdovanis rodzirėm ir sajženum ir vino sy pogat vodži ini iv dvahja brotla.''
oraz po litewsku:
,,Visi žmonės gimsta laisvi ir lygūs savo orumu ir teisėmis. Jiems yra suteiktas protas ir sąžinė, ir jie turi elgtis vienas su kitu kaip broliai.''
i polsku:
,,Wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi pod względem swej godności i swych praw. Są oni obdarzeni rozumem i sumieniem i powinni postępować wobec innych w duchu braterstwa.''
Wiem króciutki tekst, jutro będzie dłuższy, i w ogóle jak wam się to na razie podoba? Jak wrażenia, propozycje jakieś? Może jakieś błędy wykryliście?
Fajnie to brzmi, czekam na dłuższy tekst ;)
Może zapodaj glosy, bo czasem trudno się domyślić, które słowo co znaczy. Do słów, w których nie widać gołym okiem podobieństwa do polskiego ani litewskiego, przydałyby się też jakieś wyjaśnienia.