Narazie wrzucam "Owcę i Konie" do wykopania jak największej ilości informacji o języku.
Spoiler
Àwo, on èštat pášmõ, wêtieti èšwẽ. Ên tẽ́giet tẽ́gio wegikéklõ, dvó wégiet grêdõ bàratõ èt trê bàrat bârsõ mónõ. Àwi sprágieti: "Êrd mê dáleti, kìšo wêtia, kî móno dêti èšwe". Èšwe wersprágiõti: "šti de, àwo: Êrde nô dálõti, kišo wêtmo, kiṍ móno - wêro, kàpeti tê pásmõ sê âgade sê, èt àwo on èstat pášmõ. štat tát, àwo òrnet prá lẽ́ndõ.
/âwo on êʃtat pǎʃmõ we᷈ceti âʃwẽ | e᷈n tẽ̌ɟet tẽ̌ɟõ weɟkěklo | dvǒ wěɟet ɡre᷈do bâratõ êt tre᷈ bârat ba᷈rsõ mǒnõ | âwi sprǎɟeti | e᷈rt me᷈ dǎleti kîʃo we᷈ca ci᷈ mǒno de᷈ti êʃwe | êʃwe wersprǎɟoti | a᷈ʃti de | âwo | e᷈rde no᷈ dǎlõti ki᷈ʃo we᷈tmo | cõ̌ mǒno | we᷈ro | kâpeti te᷈ pǎʃmo se᷈ a᷈ɡade se᷈ | êt âwo on êstat pǎʃmõ | a᷈ʃtat tǎt | âwo ôrnet prǎ lẽ̌dõ/
Toniczny IElang? Wow! Skąd pašmo? Co się stało z serem, czemu k' zanikło? Dobrze zgaduję, że mamy język typu t t d (<*t, <*d, <*dh)? Lalbialne się zdelabialixowały. Widzę, archaicznie konstruowaną koniugację (osobiście zawsze się jej pozbywam xd). Dość dużo kognatów germańskich, celowo?
Pašmo jest zapożyczeniem irańskim. Zanik š w sercu to wpływ języka ościennego bądź jakiegoś substratu. Jest to język typu t t d. Delabializacja i archaiczna konjugacja rzeczywiście są. Jeśli chodzi o kognaty germańskie to kwiestia przypadku, nawet tego nie zauważyłem.
Podałbyś jak wygląda deklinacja i odmiana czasowników tematycznych?