Alternatywna historia wg. Pluura

Zaczęty przez Pluur, Lipiec 24, 2014, 15:51:21

Poprzedni wątek - Następny wątek

Pluur

Alternatywna historia według Pluura


0. Na wstępie chciałbym zakomunikować, że ten alterhist jest pierwszym tak poważnym i dużym tworem, który wyszedł z pod mojej ręki. Po wielu nieudanych konlangach, głównie słowiańskich (niepublikowanych na forum), a także nie do końca udanego lekierskiego, germlanga tworzonego dla Celtosławii, postanowiłem stworzyć swój świat. Świat w którym jest osadzony mój najnowszy* twór – język Bojków. Poniżej pragnę przedstawić wam ważne dla tej historii fakty i punkty zwrotne.

   Słowa aktualizacji: ta alterhistoria przetrwała na moim komputerze kilka dobrych miesięcy, przetrwała cudem, po tym jak przenosiłem dane z jednego na drugi komputer, jest w sumie otwarta na innych, po uprzedniej konsultacji ze mną oczywiście, powstała dla kilku celów, najważniejszym było umieszczenie celtlanga - języka Bojków (inne nazwy: bojkowski, celtotatrzański), który teraz zaczynam odkopywać i tworzyć nową wersję.




1. Pierwszym punktem wzrotnym tej alterantywnej hisotrii jest liczniejsze przybycie Celtów do Europy Środkowej. Większa ilość Celtów na tych terenach powoduje zatrzymanie ich wymierania, a dzięki umiejętnym władcom (szczególnie Bojków) zapisują się stale na kartach historii...

   Wszystko zaczyna się od tego, że Bojkowie nie podróżują sobie po Italii, tylko udają się z pozostałymi do Bohemii (przed III w p.n.e.). Szczęśliwym trafem unikają większych starć z agresywnymi Germanami z północy (głównie Swebów), jednak taki stan rzeczy utrzymuje się do ~I w p.n.e. Ówczas to Markomanie najeżdżają północny-wschód Bohemii (tereny do Wyżyny Czeho-Morawskiej, Sudety) i zmuszają Bojków do osiedlenia się na Morawach, Dolnej Austrii i zachodniej Słowacji. Nadchodzi okres stagnacji Celtów; Marbod w ogóle nie trafia do Germanii, zabity w niewyjaśnionych okolicznościach na terenie Galii podczas swojej ucieczki, przyczynia się do zaprzestania ekspansji German na południe. W Nowej Bohemii (jak zwykło nazywać się zajmowane nowe ziemie Celtów – tak też w tej pracy będę nazywał tereny trójkątu Morawy-Dolna Austria-Przybratysławie) Celtowie organizują zalążek państwa, pamiętając o dawnej Macierzy w Czechach. Władzę w Nowej Bohemii przejmuje Prozd I**, podczas jego rządów do kraju przybyli ostatni Celtowie zza Tatr; Kotynowie i Anartowie (z Anafraktami) asymilując się z Bojkami. Wzmocnione zostało też wojsko i administracja na wzór rzymski (bowiem Prozd parę lat przebywał na dworze rzymskim). Władca ten zawarł też pakt z Rzymem, na mocy którego ziemie Bojków stają się podległe Rzymowi, z autonomią kulturalną i samorządową, przez te posunięcie uniknięto włączenia państwa w orbitę germańską, jednak de facto zostało włączone w rzymską. Skutkami tego było w głównej mierze likwidacja wojska celtyckiego (a raczej wcielenie jego do armii rzymskiej), przemiany w systemie wiary Celtów (praktycznie przyjęto system rzymski), oraz ogólna przebudowa państwa na modłę rzymską. W tych latach reszta świata nie różni się niczym, w Rzymie cesarzem ogłosił się Oktawian August, z tą małą różnicą iż utrzymuje/przyłącza tereny na zachód od Wezery.

   Przez blisko 100 lat nic ciekawego się nie dzieje. Kolejnymi różnicami jest okres panowania Hadriana, kiedy to razem z Celtami (za panowania Niniawa II**) pod-/odbito (Starą) Bohemię, która została wcielona do prowincji Bohemia (Nowe Bohemia funkcjonowała tylko i wyłącznie w świadomości Celtów).

   Sytuacja w Imperium Rzymskim prócz wyżej wymienionych toczy się jak w rzeczywistości; chrześcijaństwo się rozprzestrzenia, budowane są umocnienia, drogi, łaźnie, nauka i kultura się rozwijają, jednak na znacznie większym obszarze niźli w rzeczywistości (patrz: mapa 1). Na północy Germanie osiedlają się na terenach obecnej Białorusi, Litwy i obwodu Kaliningradzkiego.


MAPA NUMER 1
Legenda:
1⦁   Nowa Bochemia
2⦁   Tereny przyłączone do prowincji Bohemii podczas rządów Niniawa II** (odbite od Markomanów i Swebów)
czerwona linia⦁ granice Imperium Romanum za panowania Hadriana


2. Druga połowa IV wieku naszej ery; kryzys w Imperium, niezadowolenie społeczne, rozpoczęcie masowych ruchów ludności, przyjęcie chrześcijaństwa przez Teodozjusza Wielkiego.

   Hunowie zaczynają atak na Europę przez rzymską Dacje i Panonię. Attyla zakłada obóz nad Cisą. Germanie w obawie przed najazdami zaczynają migracje; Goci osiadają się na Krymie, a jeden z ich odłamów rusza na ruiny Imerium Romanum; Swebowie zostali pokonani przez Bojków, po czym razem z Frankami i Longobardami wyruszają w kierunku zachodnim, za Ren. Anglowie osiadają wraz z Jutami na wschodzie Brytanii (Brytowie celtyccy osiadają w Bretoni na większym obszarze), Sasowie osiadają jeno w Holandii i Flandrii na zachodzie, oraz za ± Łabę. Wizygoci zakładają królestwo w południowo-wschodniej Hiszpanii, Swebowie (później podbici przez Wizygotów) zakładają w Galicji, Wandalowie w północnej Afryce, a Ostrogoci zajmują Dalmację i Italię. Warto napomnieć, iż Wizygoci, Ostrogoci, Swebowie i Wandalowie przyjęli chrześcijaństwo ariańskie, podczas Wielkiej Wędrówki Ludów również Bojkowie i okoliczni (ci którzy ostali się) Germani przyjęli arianizm.

   Tymczasem na wschodzie; w Panonii osiadają Gepidzi (też arianie), którzy mieszają się z resztkami ludności huńskiej; Alanowie wraz z nieokreślonymi bliżej ludami zamiast na zachód, wyruszają ku stolicy Cesarstwa Wschodniorzymskiego – Konstantynopolu. Złupienie owego obniża siłę Bizancjum, przez co nie ingeruje w wydarzenia na zachodzie dawnego Imperium, skutek: Germanie mają dużo większy zasięg na południu i Iberii. Przy tym warto wspomnieć iż Justyn I  nie zakłada swej dynastii, umarł podczas jednej z walk w armii rzymskiej, powoduje to brak ekspansji Bizancjum na zachód – obrano przeciwny (wschodni) kierunek, oraz izolację od świata zachodniego. Chrześciajaństwo już na ten moment zaczyna się rozdzielać, powoduje to braku tak silnej pozycji papiestwa, a co przez to idzie 4 odłamy chrześcijaństwa w Europie; katolicyzm (chrześcijaństwo rzymskie), arianizm (chrześcijaństwo germańskie), iroszkotyzm (chrześcijaństwo celtyckie wyspiarskie) i prawosławie (chrześcijaństwo konstantynopolitańskie).

   Na wschodzie do gry wchodzą Słowianie, którzy zajmują wyludnione tereny Europy Środkowej, i bardziej zaludnione południowej. Słowianie w przybliżeniu zajmują tereny do Wezyry, przez wschodnie Niemcy, Polskę, Ruś, Karpaty, Rumunię, Bułgarię i południową Jugosławię. W tych też to latach przybyli Bułgarzy (którzy się zeslawizowali), a także Awarowie. Awarowie po splądrowaniu Gepidów (którzy udali się albo w stronę Dalmacji, albo w Karpaty), zostali wyparci przez Bojków, osiedlając się za Prutem. Następnie na te tereny wwędrują Węgrzy (ok. VII wiek) osiągając granicę na Dniestrze (tereny od Prutu po Dniestr wtórnie zajęli Słowianie. Bojkowie zaczynają przyjmować poszczególnych osadników słowiańskich, czego skutkiem późniejszym są wojny, a przede wszystkim duża zmiana warstwy językowej (masa pożyczek słowiańskich).


MAPA NUMER 2, ludy i zasięg ich języków w ~VII wieku naszej ery
Legenda:
Spoiler

    Germanie
      Germanie północni
      •    Skandynawowie, w tym Duńczycy, Szwedowie, Norwegowie (1)
      •    Anglowie i Jutowie (2)
      Germanie zachodni
      •    Sasowie (3)
      •    Frankowie i Longobardowie (4)
      •    Bawarzy/Szwabowie (5)
      •    Ostrogoci (6)
      Germanie południowi
      •    Swebowie (7)
      •    Wandalowie (8)
      Germanie wschodni
      •    Goci (9)
    Celtowie
      Celtowie kontynentalni
      •    Bojkowie (1)
      •    Helwici (2)
      Celtowie wyspiarscy
      •    Bretowie (3)
      •    Irowie (4)
      •    Brytowie (5)
    Słowianie
      Słowianie zachodni
      •    Połabianie (1)
      •    Czesi (2)
      •    Polacy (3)
      •    Chorwaci (4)
      Słowianie wschodni
      •    Rusini (5)
      •    Rusowie/Rusini nowogrodzcy/Rusini północni (6)
      Słowianie południowi
      •    Wołosi (7)
      •    Serbowie (8)
      •    Bułgarzy (9)
    Bałtowie
    •    Prusowie (1)
    •    Żmudzini (20
    Romanie***
      Italoromanie
      •    Włosi (1)
      •    Dalmatowie (2)
      Galoromanie
      •    Galowie (3)
      Iberoromanie
      •    Katalończycy (4)
      •    Kastylijczycy (5)
      •    Portugalczycy (6)
      Sardyńczycy (7)
    Finowie
      Bałtofinowie
      •    Estonowie (1)
      •    Finowie (2)
      •    Karelowie (3)
      •    Lapponowie (4)
    Węgrzy
    Ludy Bizancjum
      Grecy
      •    Grecy penopolezcy (1)
      •    Grecy antolijscy (2)
      •    Grecy pontyjscy (3)
      •    Grecy syryjscy (5)****
      •    Grecy cyrenejscy (8)
      Ormianie (4)
      Żydzi (6)
      Koptowie (7)
    [/list][/list][/list][/list]
    [Zamknij]

    Ciąg dalszy (mam nadzieję) nastąpi


    * - już nie tak najnowszy
    ** - imiona władców mogą ulec zmianie
    *** - W VII wieku społeczności te nie potworzyły jeszcze osobnych języków, ale dialekty będące podstawami wyodrębnienia ich dziś
    **** - tu widziałbym ten konlang co któryś z użytkowników zrobił tutaj, chyba to był tqr, ale głowy nie dam.
    •  

    Henryk Pruthenia

    Czym się różni chrześcijanstwo ariańskie od arianizmu?

    Pluur

    Nie zbyt rozumiem. Nie użyłem nigdzie nazwy 'chrześcijaństwo ariańskie', jeżeli już to 'germańskie' jest to zamienna nazwa z arianizmem i jeśli o to chodzi to niczym się nie różni.

    Jakieś pytanka jeszcze? :P
    •  

    Henryk Pruthenia

    "Warto napomnieć, iż Wizygoci, Ostrogoci, Swebowie i Wandalowie przyjęli chrześcijaństwo ariańskie, podczas Wielkiej Wędrówki Ludów również Bojkowie i okoliczni (ci którzy ostali się) Germani przyjęli arianizm."

    Pluur

    Ano, zasugerowałem się tym, że wyszukałem jeno słowa ze rdzeniem arian- i nie wyszukało. No i jeśli tak to to jest to samo. Chrześcijaństwo ariańskie = arianizm
    •