Język Gunjama

Zaczęty przez autox3, Styczeń 07, 2013, 16:07:45

Poprzedni wątek - Następny wątek

autox3

<center>Język Gunjama<center>

Alfabet: alfabet oparty na alfabecie łacińskim. Składa się z 42 następujących liter:

A, Á, B, C, Č, D, Ď, E, É, Ě, F, G, H, Ch, I, Í, J, K, L, M, N, Ň, O, Ó, P, Q, R, Ř, S, Š, T, Ť, U, Ú, Ů, V, W, X, Y, Ý, Z, Ž.

Rzeczownik:
Podział rzeczowników:
abstrakcyjne – określają desygnaty nieuchwytne zmysłami: uczucia, spostrzeżenia, pojęcia, różnego typu uogólnienia, nazwy cech i czynności, oddzielone od konkretnego przypadku ich zaistnienia w rzeczywistości.
zmysłowe (konkretne) – należą do nich rzeczowniki określające wszystkie zjawiska i przedmioty rozpoznawane przez człowieka przy użyciu zmysłów. Rzeczowniki te można podzielić na:
nieżywotne. Gramatyka do rzeczowników nieżywotnych zalicza także nazwy roślin.
żywotne. Wyodrębniamy wśród nich:
osobowe – nazwy ludzi, rozróżnić tu można rzeczowniki męskie (męskoosobowe) i niemęskoosobowe, które obejmują rzeczowniki w rodzaju żeńskim i nijakim w liczbie mnogiej
nieosobowe – nazwy zwierząt
Rodzaje gramatyczne:
Rzeczowniki rodzaju męskiego najczęściej zakończone są na spółgłoskę, lub –t, niekiedy na –i. Rzeczowniki w rodzaju męskim można podzielić na:
męskoosobowe – to rzeczowniki żywotne osobowe, mają biernik liczby pojedynczej i biernik liczby mnogiej taki sam jak dopełniacz,
męskożywotne (inaczej męskozwierzęce) – to rzeczowniki żywotne nieosobowe, mają w liczbie pojedynczej biernik identyczny jak dopełniacz, a w liczbie mnogiej taki jak mianownik,
męskonieżywotne – to rzeczowniki nieżywotne, mają w liczbie pojedynczej i w liczbie mnogiej biernik taki sam jak mianownik.
Rzeczowniki rodzaju żeńskiego kończą się najczęściej na samogłoskę –y lub –z, niekiedy także na spółgłoskę.
Rzeczowniki rodzaju nijakiego kończą się najczęściej na –k, –h.

W liczbie mnogiej rzeczownik można przyporządkować do jednego z dwóch rodzajów gramatycznych:
męskoosobowego – przybierają go te rzeczowniki, które w liczbie pojedynczej są rodzaju męskoosobowego. W mianowniku liczby mnogiej łączą się z zaimkiem ms. Rzeczowniki te maja taką samą formę w mianowniku i bierniku.

Przymiotnik:W Gunjama przymiotnik zawsze przyjmuje końcówkę -a. Przez przypadki i liczby odmienia się tak jak rzeczownik. Stopniuje się przez dodanie wyrazu si (stopień wyższy) i so (stopień najwyższy)

Czasownik:

Aspekt:

Aspekt - w języku gunjama i w polskim sygnalizuje relacje między momentem mówienia (tworzeniem tekstu) a momentem zakończenia sytuacji opisywanej przez nadawcę. Czasownik może informować o czynności zakończonej (dokonanej) lub trwającej (niedokonanej). Każdy czasownik jest albo dokonany albo niedokonany.

Czasowniki niedokonane mogą wystąpić we wszystkich czasach.
dokonane - informują, że czynność została lub zostanie zakończona, np. zrobiłem, zrobię; odkurzyłem, odkurzę

Czasowniki dokonane mogą występować w czasie przeszłym i przyszłym

Iteratywność:

W gramatykach niektórych języków (w tym m.in. języka polskiego ;-) ) wyróżnia się ponadto czasowniki jednokrotne np. chodzić, czytać, spać, oraz wielokrotne (tzw. iterativa), np. chadzać, czytywać, sypiać.

Rodzaje czasownika w języku polskim:
liczba pojedyncza
rodzaj męski
rodzaj żeński
rodzaj nijaki
liczba mnoga
rodzaj męskoosobowy
rodzaj niemęskoosobowy

Liczebnik:W języku polskim i innych(w tym gunjama) istnieją następujące rodzaje liczebników:
główne - jeden, dwa, trzy, cztery, pięć, sześć, siedem, osiem, dziewięć, dziesięć, sto, tysiąc, milion
porządkowe - pierwszy, setny, tysięczny
ułamkowe - ćwierć, pół, półtora, jedna druga, trzy czwarte, cztery piąte
zbiorowe - dwoje, troje, czworo, pięcioro, sześcioro, siedmioro, ośmioro, dziewięcioro, dziesięcioro
mnożne - podwójny, potrójny, poczwórny
nieokreślone - niewiele, kilka, kilkadziesiąt, kilkaset, wiele, trochę, dużo, mało
wielorakie - dwojaki, trojaki
wielokrotne - trzykroć, dwakroć
wielowyrazowe - dwadzieścia dwa, sto dziewięćdziesiąt dwa

Liczebniki zbiorowe łączą się z rzeczownikami:
mającymi tylko liczbę mnogą (pluralia tantum)
oznaczającymi osoby różnej płci
nazywającymi osoby niedorosłe
"oko" i "ucho" w znaczeniu narządów ludzkich

To tyle, proszę o ocenę.
  •  

MrVassil

Namnożyło się ostatnio "nowych" ;)
Co do języka, jaka jest fonologia, jak się wymawia litery. Może też podasz jakieś słowa lub tekst?
Sama gramatyka nie wystarczy.
  •  

Jątrzeniot

Cytat: autox3 w Styczeń 07, 2013, 16:07:45
Rodzaje czasownika w języku polskim:
liczba pojedyncza
rodzaj męski
rodzaj żeński
rodzaj nijaki
liczba mnoga
rodzaj męskoosobowy
rodzaj niemęskoosobowy

Liczebnik:W języku polskim i innych(w tym gunjama) istnieją następujące rodzaje liczebników:
główne - jeden, dwa, trzy, cztery, pięć, sześć, siedem, osiem, dziewięć, dziesięć, sto, tysiąc, milion
porządkowe - pierwszy, setny, tysięczny
ułamkowe - ćwierć, pół, półtora, jedna druga, trzy czwarte, cztery piąte
zbiorowe - dwoje, troje, czworo, pięcioro, sześcioro, siedmioro, ośmioro, dziewięcioro, dziesięcioro
mnożne - podwójny, potrójny, poczwórny
nieokreślone - niewiele, kilka, kilkadziesiąt, kilkaset, wiele, trochę, dużo, mało
wielorakie - dwojaki, trojaki
wielokrotne - trzykroć, dwakroć
wielowyrazowe - dwadzieścia dwa, sto dziewięćdziesiąt dwa

Liczebniki zbiorowe łączą się z rzeczownikami:
mającymi tylko liczbę mnogą (pluralia tantum)
oznaczającymi osoby różnej płci
nazywającymi osoby niedorosłe
"oko" i "ucho" w znaczeniu narządów ludzkich

Ok, ale co to ma wspólnego z twoim konlangiem? Po co kopiujesz artykuły o gramatyce z wikipedii?
  •  

autox3

Bo tak jest łatwiej,po co długo pisać?
  •  

Widsið

Bo te podziały funkcjonują w języku polskim, ale w innym już nie muszą.
  •  

Pingǐno

Widsidh ma rację.
W każdym języku jest inaczej, w angielskim, dla przykładu, nie znajdziesz takich podziałów. Poza tym, podałeś dokładnie to, co jest w polskim. xP...
  •