Nowa łacinka dla rosyjskiego

[Kazimierz]

Zainspirowany tym artykułem na Wikipedji postanowiłem przedstawić swoją wizję alfabetu łacińskiego dla języka rosyjskiego. Nie uważam go za coś, co miało by zastąpić obecną cyrylicę, ale raczej pomocniczą transkrypcję.

Samogłoski:
а - a
е - je (na początku słowa, po samogłoskach i po znakach), e (w pozostałych przypadkach)
ё - jo (na początku słowa, po samogłoskach i po znakach), ô (w pozostałych przypadkach)
и - ji (po znakach), i (w pozostałych przypadkach)
о - o
ы - y
э - e (na początku słowa i po samogłoskach), è (w pozostałych przypadkach)
ю - ju (na początku słowa, po samogłoskach i po znakach), û (w pozostałych przypadkach)
я - ja (na początku słowa, po samogłoskach i po znakach), â (w pozostałych przypadkach)

Jak widać, jotowańce zapisuje się na dwa sposoby w zależności od wymowy. Е jest zapisywane bez diakrytyku, ponieważ wersja niezmiękczająca występuje dużo rzadziej,dlatego ona otrzymuje diakrytyk.

Znaki:
ъ - opuszcza się
ь - j (w wygłosie i przed spółgłoską), gdzie indziej - opuszcza się

Spółgłoski:
б - b
в - v
г - g
д - d
ж - ž
з - z
й - j
к - k
л - l
м - m
н - n
п - p
р - r
с - s
т - t
ф - f
х - x
ц - c
ч - č
ш - š
щ - šč

No a teraz przydał by się jakiś tekst, żeby zobaczyć jak to wygląda w akcji :p

Spoiler

[close]

I jak? :p

[Henryk Pruthenia]

Brzydka. Ale to estetycznie tylko.
A tak, to dwa problemy:
1) Zapis przez /ji/ jest bardzo dziwny, sama zbitka jest strasznie rzadka w rosyjskim, i nie wiem jaki jest tego sens.
2) Opuszczenie miękkiego i twardego znaku przed samogłoskami sprawi wiele problemów - niektóre słowa przestaną się różnić graficznoe, choć fonetycznie wciąż będą.

[Kazimierz]

Z tym /ji/ to pomyłka. Z rozpędu napisałem, powinno być tylko po znakach 

[Dynozaur]

Dałbym ë zamiast ô.

Po pierwsze, bo alternuje z "e", a po drugie - "jo" w rosyjskim ma trochę "specjalny" status, inny od reszty jotowańców (jest zawsze akcentowane, unika się go w zapożyczeniach jak ognia, niechętnie jest zapisywane) i o wiele większy sens ma mojem zdaniem zapisywanie go djakrytykiem pochodzącym od "e" niż od "o".

[Kazimierz]

Dobra, uwzględnię wasze uwagi. Spodziewajcie się wersji 2.0 w najbliższym czasie.

[Tolasz]

A czy nie można tych diakrytyków â ô û pisać po prostu jako jota plus odpowiednia samogłoska?
Wtedy ь+jotowaniec to byłoby CjjV albo CĵV np. Syrdarjja, Syrdarĵa, a ъ+jotowaniec - C'jV np. v'jezd.

[Kazimierz]

A czy nie można tych diakrytyków â ô û pisać po prostu jako jota plus odpowiednia samogłoska?
Wtedy ь+jotowaniec to byłoby CjjV albo CĵV np. Syrdarjja, Syrdarĵa, a ъ+jotowaniec - C'jV np. v'jezd.

Można. Ale nie w mojej łacince :p Jednym z głównych założeń tej transkrypcji miało być właśnie niezapisywanie joty tam gdzie jej nie ma i oznaczanie miękkości na samogłosce.

Dałbym ë zamiast ô.

Po pierwsze, bo alternuje z "e", a po drugie - "jo" w rosyjskim ma trochę "specjalny" status, inny od reszty jotowańców (jest zawsze akcentowane, unika się go w zapożyczeniach jak ognia, niechętnie jest zapisywane) i o wiele większy sens ma mojem zdaniem zapisywanie go djakrytykiem pochodzącym od "e" niż od "o".

Masz rację. Dlatego od dzisiaj ô zostaje zastąpione przez ë, a jo (ё) na początku słowa, po samogłoskach i po znakach przez jë. Wiem, że to wygląda okropnie ale widać, że to przegłoszone je. Pozatem jest odróżnione od sekwencji йо używanej w zapożyczeniach, którą transkrybuje się jako jo.

Brzydka. Ale to estetycznie tylko.
A tak, to dwa problemy:
[...]
2) Opuszczenie miękkiego i twardego znaku przed samogłoskami sprawi wiele problemów - niektóre słowa przestaną się różnić graficznoe, choć fonetycznie wciąż będą.

No cóż, trudno zadowolić wszystkich :p
A co do miękkiego i twardego znaku, to prawda, dlatego od tej pory znaku twardego nie opuszcza się, tylko zastępuje apostrofem oznaczającym brak palatalizacji.
Np. въезд - v'jezd (ale семья - semja).

[Tolasz]

A czy nie można tych diakrytyków â ô û pisać po prostu jako jota plus odpowiednia samogłoska?
Wtedy ь+jotowaniec to byłoby CjjV albo CĵV np. Syrdarjja, Syrdarĵa, a ъ+jotowaniec - C'jV np. v'jezd.

Można. Ale nie w mojej łacince :p Jednym z głównych założeń tej transkrypcji miało być właśnie niezapisywanie joty tam gdzie jej nie ma i oznaczanie miękkości na samogłosce.

Slavjsâ, Raskinulisj, vernostj, jestj

No to niezapisywanie joty tam gdzie jej nie ma nie za bardzo ci wyszło.

[Kazimierz]

Slavjsâ, Raskinulisj, vernostj, jestj

No to niezapisywanie joty tam gdzie jej nie ma nie za bardzo ci wyszło.

Ech, trochę źle się wyraziłem. Ale nawet jeśli na między spółgłoskami było by /j/, to nie sądzę żeby było odróżniane od zmiękczenia. Więc chyba bez różnicy czy tam jest jota czy tylko palatalizacja :p

[Tolasz]

To jest właśnie słabość tej ortografii. Najpierw zdefiniowałeś jotę jako zwykłą spółgłoskę, co najwyżej jak inne palatalne (np. č) zmiękczającą "przy okazji" poprzedzającą spółgłoskę, a potem używasz jej jako czystego znaku miękkości w wygłosie i przed spółgłoską. To dlaczego nie przed samogłoską? Trzeba było wymyślić jakiś inną symbol na ь, żeby to logikę miało.

[Kazimierz]

Coś się tak czepił tej joty? Dlaczego nie przed samogłoską? Bo wszyscy tak robią, a ja chciałem mieć jednoliterowe odpowiedniki jotowańców, tam gdzie oznaczają tylko zmiękczenie poprzedniej spółgłoski i samogłoskę. Prawda, czasami j oznacza /j/, a czasami /ʲ/, ale zawsze wiadomo które, bo /j/ nie występuje w wygłosie po spółgłosce i pomiędzy spółgłoskami. Poprostu żeby ludzie nie czytali joty tam gdzie jej nie ma.

[Tolasz]

Coś się tak czepił tej joty?

A bo mi się nie podoba, w jaki sposób jej użyłeś i podałem powody. Ale to twoje dzieło i ok.
____________________________________________________________

Ja sobie pozwolę użyć tego wątku, żeby przedstawić własną łacinkę na wzór turecki (mam jeszcze łacinkę na wzór skandynawski, ale wymaga jeszcze dopracowania).

А - A a
Б - B b
В - V v
Г - G g, Ğ ğ (w słowie Бог - Boğ)
Д - D d
Е - E e, Ye ye (na początku i po samogłosce)
Ё - Ö ö, Yo yo (na początku i po samogłosce), O o (po ç, j i ş)
Ж - J j
З - Z z
И - İ i, Yi yi (po samogłosce)
Й - Y y
К - K k
Л - L l
М - M m
Н - N n
О - O o
П - P p
Р - R r
С - S s
Т - T t
У - U u
Ф - F f
Х - X x
Ц - C c
Ч - Ç ç
Ш - Ş ş
Щ - Şç şç
Ъ -  /brak odpowiednika/
Ы - I ı
Ь - '
Ѣ - Ə ə
Э - Ê ê, E e (na początku i po samogłosce)
Ю - Ü ü, Yu yu (na początku i po samogłosce)
Я - Ä ä, Ya ya (na początku i po samogłosce)

Tekst oryginalny:

Spoiler

[close]

Transkrypcja:

Spoiler

[close]

[Henryk Pruthenia]

Жаль, что ты решил использовать "х". Лучше "h".

[Kazimierz]

Шиpока > Şirokaya
Jakaś dziwna ta transkrypcja :p

[Tolasz]

Жаль, что ты решил использовать "х". Лучше "h".

Ja jednak wolę x w słowiańskich, bardziej mi wizualnie pasuje niż ch i południowosłowiańskie h.

Шиpока > Şirokaya
Jakaś dziwna ta transkrypcja :p

Błąd przy przepisywaniu. :-P