Zrobiłem rewizję systemu zaimków osobowych w astralogermańskim i opracuję je teraz w jednym poście.
| ja | ty | on | ona | ono | my | wy | oni/one |
| M. | ichs /ˈiks/
(*) | þu /ˈθu/~/ˈθə̆/***
(*) | ër /ˈaʀ/ | ërne /ˈaʀnɛ/
'rne /ˈʀnɛ/** | ðes /ˈðɛs/~/ˈðə̆s/*** | (*) | (*) | ërnen /ˈaʀnɛn/
'rnen /ˈʀnɛn/** |
| D. | mines /ˈmɛnɵs/ | däches /ˈdɛxɵs/ | hines /ˈçjɛnɛs/ | ërnes /ˈaʀnɛs/
'rnes /ˈʀnɛs/** | hines /ˈçjɛnɛs/ | ounens /ˈownɵs/ | häþens /ˈhɛθɵs/ | hinens /ˈçjɛnɵs/ |
| C. | min /ˈmɪn/~/ˈmɵ/**
minə /ˈmɛnɵ/
mins /ˈmɵs/ | däch /ˈdɛx/
dächə /ˈdɛxɵ/
dächs /ˈdɛks/ | him /ˈçjɛm/
hinə /ˈçjɛnɵ/
hins /ˈçjɛns/ | ërnə /ˈaʀnɵ/
ërnəs /ˈaʀnɵs/
'rnəs /ˈʀnɵs/**
'rnə /ˈʀnɵ/** | him /ˈçjɛm/
hinə /ˈçjɛnɵ/
hins /ˈçjɛns/ | ounən /ˈownɵn/
ounəns /ˈownə̆z/~/ˈownz/** | häþən /ˈhɛθɵn/
häþəns /ˈhɛθə̆z/~/ˈhɛðz/** | hinən /ˈçjɛnɵn/
hinəns /ˈçjɛnə̆z/~/ˈçjɛnz/** |
| B. | min /ˈmɪn/~/ˈmɵ/** | däch /ˈdɛx/~/ˈdə̆x/**
je /ˈjɛ/~/ˈjə̆/***** | hin /ˈçjɛn/ | ërne /ˈaʀnɛ/
'rne /ˈʀnɛ/** | ðes /ˈðɛs/~/ˈðə̆s/*** | ounən /ˈownɵn/
ounen /ˈownɛn/**** | häþən /ˈhɛθɵn/
häþen /ˈhɛθɛn/**** | hinən /ˈçjɛnɵn/
hinen /ˈçjɛnɛn/**** |
*możemy (w przypadku 1.lm. i 2.lm. musimy) użyć formy ergatywnej:
podmiot w C. długi +
czasownik w 3.os.lp. +
dopełnienie w M.lp.**wymowa potoczna
***wymowa nieakcentowana, niezależnie od wymowy oficjalnej bądź potocznej
****jeżeli w zbiorze znajduje się przynajmniej jeden
rzeczownik (nie osoba) rodzaju
męskiego, wtedy mamy do czynienia z formą "oni", w przeciwnym przypadków mówimy o "one"
*****forma niemal zawsze wymienna z
däch, choć w języku literackim używana głównie do uniknięcia trudnych zbitek lub powtarzających się sekwencji głosek
W celowniku formy z
-s występują
przed orzeczeniem i
poimkami, formy z
-ə po przyimkach (opcjonalnie też domyślna forma - nie dotyczy to przyimka
iät) i
jako emfaza, natomiast w pozostałych wypadkach stosuje się pierwszą wymienioną formę.
