Narzecze wysokopolskie

[Henryk Pruthenia]

Ale jaka gwara tak realizuje jery?

[Ainigmos]

Mój z kucharstwa:
brûlée - palonka

[Towarzysz Mauzer]

Ale jaka gwara tak realizuje jery?

Tam nie było jeru (*sъrebro), to /e/ wstawne. No ale -brko- jest możliwe w polskich fonotaktykach, bo Dobrko. Pytanie, czy jakieś jeszcze nazwy pospolite?

EDIT: Ja tylko zanotuję, że według mnie używanie fonotaktyk marginalnych we współczesnej polszczyźnie to zły pomysł.

[Henryk Pruthenia]

Nie rozumiem, dlaczego srebro + ko daje sreberko, ale pa + srebro + ko miało by dać pasrebrko. Wygląda to mi na po prostu broniony błąd w sztuce. I teraz można przywieść masę argumentów za, ale nie zmienia to faktu, że wygląda to dziwnie i niekonsekwentnie.

[mijero]

Ale tak po prawdzie to pasrebrko brzmi lepiej, co nie? Słowo jest bardziej zwarte bez tej dodatkowej samogłoski. Pasreberko brzmi jakoś tak guzdrowato. Mnie i samo srebrko brzmi lepiej. Tak będę od teraz mówił, aby było posobnie i zbornie Nie może się zmienić? Oczywiście, że może. Dziś mówi się jąderko, a dawniej mówiono jądrko – https://spxvi.edu.pl/indeks/haslo/55797 O! Zdaje się, że i żebrko było w użyciu – https://spxvi.edu.pl/indeks/szukaj/?page=6&q=%C5%BC

[Henryk Pruthenia]

To tworzysz konlang na bazie polskiego XD.

[mijero]

To tworzysz konlang na bazie polskiego XD.

Jasna sprawa. Podpatruję jak słowa rozwinęły się w polskim, aby ustalić postaci słów, które mogłyby się rozwinąć z rodzimych rdzeni, gdyby na ich miejsce nie wchodziły słowa obce. Twoje przedłożenia nie podpadają pod tę zasadę: „pelń – butelka, wielosłowie – leksem; może krajowód, ziemiowód, krajowidz, światowidz, światowód? – mapa; natrętnica – nerwica; bielniec?, bielec? – papier”?

[Henryk Pruthenia]

To tak ujmę, słowo "pasrebrko" zostało ustalone hmmm
... Z małą skutecznością?

[mijero]

Podałem ci przykłady słów z wcześniejszym -rko na miejsce współczesnego -erko. Dodatkowo słów z przyrostkiem pa- nie ma wiele, wszystkie są wcześnie poświadczone (XIII–XV w.), poza paszcza z XVII w., które uznaje się za skrócenie od XIV-wiecznego paszczeka. Można uznać, że powstanie słowa pasrebrko przypadłoby na wcześniejszy czas rozwoju języka, a później zostałoby przeniesione na współczesną folię aluminiową. Czy taka posobność cię zadowala?

Nieco nudne robi się rozwodzenie się nad jednym słówkiem. Stanąłeś do boju o sreberko jakby świat miał się bez niego zawalić, jakby wrzucanie pomysłów na tę stronę miało od razu odmieniać mowę i słowniki. To przecież wciąż tylko zabawa bez wpływu na rzeczywistość. Czy tak naprawdę coś innego cię boli?

[Henryk Pruthenia]

Nie, nie zadowala. Ponieważ z tego co wiem, folia aluminiowa to wymysł ostatnich czasów. Jeżeli chcesz wymyślić słowo na folię aluminiową dla średniopolskiego, to proszę XD, co nie zmienia faktu, że w współczesnej polszczyźnie i tak było by to pasreberko.

Mam ten projekt gdzieś, po prostu po raz kolejny tworzycie słowa morfologicznie błędne (tak, pasrebrko jest błędne z punktu widzenia polszczyzny) i tworzycie jakieś germańskie złożenia, albo dodajecie nieistniejące do siebie morfemy, albo omijacie fakt, że morfemy nie są niezmienne. Pasrebrko ma tyle sensu co potokny, jako przymiotnik od potok XD. Przecież gdyby w PIE zamienić *i na *u, to w PSie byłby twardy jer, i nie doszło by do palatalizacji, nie? Nie?

I też widzę w tym co robisz jeden z błędów logicznych: dorabianie pseudoaposteriori teorii. Nie lubię tego po prostu, ot, moje zboczenie. Ta forma z punktu widzenia współczesnej polszczyzny jest błędna i tyle. Dorabiania jakiejś pokrętnej formy tylko dlatego, że chcemy stworzyć słowo z pseudosonornym /r/ jest hehehe hahaha hihihi huehuehue jajaja. XD

[mijero]

Ponieważ z tego co wiem, folia aluminiowa to wymysł ostatnich czasów. Jeżeli chcesz wymyślić słowo na folię aluminiową dla średniopolskiego, to proszę XD.

Niczego takiego nie napisałem. We wpisie wcześniejszym stoi wyraźnie o możliwości przeniesienia znaczenia na współczesny przedmiot. Czytaj uważniej. Dawniej sam się upominałeś o rozszerzanie pola znaczeniowego słów – https://jezykotw.webd.pl/f/index.php?topic=137.msg91666#msg91666 Tak w ogóle, ciekawe, że wówczas "tworzenie konlangu na bazie polskiego" nie budziło śmieszności, ale wręcz było zalecane.

Mam ten projekt gdzieś

Ale coś bardzo przeżywasz, nie po raz pierwszy.

po prostu po raz kolejny tworzycie słowa morfologicznie błędne (tak, pasrebrko jest błędne z punktu widzenia polszczyzny)

Nie jestem przekonany. Poświadczone jądrko czy żebrko są błędne? Jak byś miał zdrobnić dobro to bez żadnego ale dobrko uznałbyś za błędne, a doberko za poprawne? Jeszcze wczoraj uznawałeś, że „można przywieść masę argumentów za” taką postacią. Chyba bardzo chcesz, abym przyznał się do błędu, ale ja zupełnie świadomie wybrałem prasrebrko, wiedząc, że zdrobnienie od srebro brzmi sreberko.

Pasrebrko ma tyle sensu co potokny, jako przymiotnik od potok XD. Przecież gdyby w PIE zamienić *i na *u, to w PSie byłby twardy jer, i nie doszło by do palatalizacji, nie? Nie?

Nie wiem co ma do tego praindoeuropejski, skoro nie widzę, aby gdziekolwiek odtwarzano praindoeuropejską postać dla srebra, bo słowo uchodzi za zapożyczenie z „jakiegoś nieindoeuropejskiego języka Bliskiego Wschodu”. Nie myli ci się coś, jak wcześniej z tym jerem?

I też widzę w tym co robisz jeden z błędów logicznych: dorabianie pseudoaposteriori teorii. Nie lubię tego po prostu, ot, moje zboczenie.

Cała zabawa w wysokopolski opiera się na co by było, gdyby polski rozwijał się bez obcych wpływów. Cóż to jest jak nie pseaudo a posteriori? Ja nie odbiegam od ducha języka polskiego, sięgając po inną, możliwą końcówkę. Jedynie współczesny zwyczaj przemawia za -erko. Nie najlepszy powód sobie znalazłeś, aby się poprzypieprzać. Spożytkuj ten zapał na mieszanie maku czy ścięcie choinki. Wesołych!

[Ainigmos]

Moje:
fakt - dzieja (liczba pojedyncza dla pozornego plurale tantum dzieje )
faktyczność - dziejność
faktyczny - dziejny
faktycznie - dziejnie

[Ainigmos]

Mój:
budżet - rozczet (od staropolskiego czet "liczba" wzorem poczet, który wciąż jawi mi się zrostem przedrostkowym, a więc wyrazem rozkładalnym na rdzeń i przedrostek, a nie jak u większości rodzimomówców jednoskładnikowym wyrazem, w którym przedrostek po- wzrósł się z rdzeniem czet, utraciwszy samodzielność znaczeniową; za czeskim rozpočet)

[Mariusz W.]

Nie lepszy byłby po prostu skarb? Jest już „skarbnik” jako urzędowe określenie osoby zajmującej się budżetem.


Przy okazji ode mnie:
hamulec – brzda („rz” wymawiane jako osobne głoski; wskrzeszony dawnosłów);
ambasada – poselstwo (wskrzeszone dawne użycie pod nieco rozszerzonym znaczeniem, stosowane w j. rosyjskim);
sekretarz – tajemnik (wskrzeszony dawnosłów).

Od „tajemnika” można urobić:
sekretarka – tajemniczka;
sekretarzyk – tajemniczek;
sekretariat – tajemnicownia.

Rodzime odpowiedniki na słowo „bilet”, ubogacające język bo od razu wskazujące na szczegółowe znaczenie:
bilet wejścia – wejściówka (obecnie potocyzm);
bilet wstępu – wstępówka (urobienie);
bilet wjazdu – wjazdówka (obecnie potocyzm);
bilet wlotu – wlotówka (urobienie);
bilet przejazdu – przejazdówka (obecnie potocyzm);
bilet przelotu – przelotówka (urobienie);
bilet na miejsce – miejscówka (już występuje).

[Torkan]

sekretariat – tajemnicownia.

Nie ładniej by brzmiało tajemnia?