Jeluiety [jeɾɥøtɨ]

Zaczęty przez Ojapierdolę, Listopad 02, 2011, 21:02:49

Poprzedni wątek - Następny wątek

Feles

Szkic romlangu sprzed pół miesiaca; przeklejka z CBB:

Samogłoski

[a] a
[ɔʊ] au, ał
[ɑ˞] ar

[ə] e
[eɪ] ei
[ɤɯ] eu, eł

[ɨ] y

[je] je, -ie
[jeɪ] jei, -iei

[i] i

[o] o
[oʊ] ou, oł

[u] u

"ł" jest zapisywane również "ll".

Spółgłoski

[m] m
[p] p
[b] b
[f] -p, -b
[ʋ] v
[w] w, u- *

[n] n
[t] t, -d
[d] d
[s] -s, s+voiceless
[z] s
[ɾ] l, r
[l] -l

[ɲ] nj, ni-
[tɕ] cj, ci-
[ɕ] hj, hi-
[j] j, i-

[k] c
[x] -c, -h **

[ʔ] -t
[h] h

*) /w/ czyni następną samogłoskę zaokrągloną, np. [y] wi; [wou] weł;
**) Może być traktowane jako wygłosowy alofon zarówno /k/ i /h/.

Przykłądy

Wiartecie [ɥɒ˞tətɕe] (nazwa miasta stołecznego)

boud [boʊt] - dzień dobry
bounoc [boʊnox] - dobranoc
adeu [adɤɯ] - do zobaczenia

sał [zɔʊ] - cześć
ciau [tɕɔʊ] - na razie

jes [jes] - być
He sou Jeluiet. [hə zoʊ jeɾɥøʔ] - Jestem Jeruietem.
tu/le jes [tu/ɾə jes] - ty/on/ona/ono jest
nu sou [nu zoʊ] - my jesteśmy
u/li sut [u/ɾi zuʔ] - wy/oni są

wad [wɶt] - iść, jechać
He wad at Wiartecie. [h͜ wɶt aʔ ɥɒ˞tətɕe] - Jadę do Wiartecia.
tu/le wad [tu/ɾ͜ wɶt] ty/on/ona/ono idzie, jedzie
nu/u/li wadou [nu/u/ɾi wɶdoʊ] my/wy/oni idą, jadą

sta [sta] - zostawać, mieścić się, mieszkać
he sta ei Barno [hə sta eɪ bɑ˞no] - Mieszkam w Bernie.
tu/le sta [tu/ɾə sta] '''
nu/u/li stau [nu/u/ɾi stɔʊ] '''
anarchokomunizm jedyną drogą do zbawienia ludzkości
  •  

Pingǐno

Ładne nooblangi ci ostatnio wychodzą, Miły. ^^
  •  

Feles

Zarys zmian fonologicznych:

· palatalizacja /k g/ z postępującą lenicją tej drugiej, najpierw do /tʃ ʒ/, ostatecznie do /tɕ ɕ/; podobnie /n/
· lenicja pozostałych spółgłosek, nagłosowe /v f s ɡ/ > /w ʋ z h/, między samogłoskami /b/ > /w/
· wygłosowe /p b t d k ɡ/ > /f f ʔ t x x/ (fortycja?)
· końcowe /n/ powoduje nasalizację, następnie /ã/ > /ɔʊ/, /ẽ ĩ/ > /ɤɯ/, /õ ũ/ > /oʊ/
· dyftongizacja *ɛ zmiękczającego do /je/, *e do /jeɪ/; cofnięcie po przedniojęzykowych *ɛ *e *i do /ə eɪ ɨ/
· początkowe /r/ > /ɾ/; końcowe /r/ powoduje rotacyzację samogłoski: finalnie Vr > /ɑ˞/
· początkowe /l/ > /ɾ/; końcowe /l/ ulega wokalizacji do /w/, następnie /ɯ̯ u̯/
· redukcja niektórych samogłosek do szwy, szczególnie w zaimkach; *ego *ille > /əɡə ələ/ > /hə ɾə/
anarchokomunizm jedyną drogą do zbawienia ludzkości
  •  

Henryk Pruthenia


Feles

Cytat: Kwadracik w Listopad 02, 2011, 21:52:22
Jeżeli to autentyczny romlang z łaciny ludowej, to /b v/ powinny przejść w jeden fonem.
Między samogłoskami.
Ok, dopisuję /b/ > /w/.

---

Co do ciekawszych cech, zastanawiają mnie opcjonalne końcówki rodzajowe wywiedzione z łac. is, ea. To miałoby działać mniej więcej w ten sposób:
is est homo > ille (is) est homo > /ələ i jes omə/ > /ɾ͜ i jes om/ "L'i jes om", /jez͜ ɨ om/ "Jes'y om."
ea est pulchra > illa (ea) est pulchra/bella > /ələ ja jes bielə/ > /ɾ͜ ja jes bjel/ "L'ia jes biel", /jez͜ a bjel/ "Jes'a biel."
anarchokomunizm jedyną drogą do zbawienia ludzkości
  •  

Toivo

Ciekawe, daje radę. Czekam na więcej rozwoju z przykładami i gramatykę.
  •  

Feles

W gramatyce niewiele jest ciekawostek.

Wśród czasowników zanikła odmiana przez osoby prawie wszystkich czasowników. Wyjątek stanowi wspomniany czasownik jes z odrębną formą osoby pierwszej sou (regularnie byłaby to forma wspólna liczby mnogiej).

Nieregularną liczbę mnogą ma czasownik au (mieć):
[h‿ɔʊ] he au[nu aɥøy̯] nu awiei
[tu ɔʊ] tu au[u aɥøy̯] u awiei
[ɾ‿ɔʊ] le au[ɾi aɥøy̯] li awiei

Do czasowników regularnych należy już wymieniony wad (iść). Innym przykładem jest creidi (wierzyć):
[hə kɾeɪdi] he creidi[nu kɾeɪdjoʊ] nu creidiou
[tu kreɪdi] tu creidi[u kɾeɪdjoʊ] u creidiou
[ɾə kɾeɪdi] le creidi[ɾi kɾeɪdjoʊ] li creidiou

Czas przyszły

Przyszły jest tworzony od bezokolicznika, podobnie, jak w innych romańskich, jednak tu również relikt koniugacji występuje jedynie w liczbie mnogiej. W liczbie pojedynczej mamy sam dawny bezokolicznik:
[h‿aɥɒ˞] he awiar[nu aɥɒ˞ɾoʊ] nu awiarlou
[tu aɥɒ˞] tu awiar[u aɥɒ˞ɾoʊ] u awiarlou
[ɾ‿aɥɒ˞] le awiar[ɾi aɥɒ˞ɾoʊ] li awiarlou
ego volo habere > /əɡə wol awi̯er/ > /əɡə awi̯ɑ˞ (wol)/ > /hə aɥɒ˞/
nos volumus habere > /no wolum awi̯er/ > /nu awiɑ˞ (wo)lũ/ > /nu aɥɒ˞ɾoʊ/

Końcówka -lou to pozostałość dawnego velle/volo, obecnego czasownika woł (pl wolou), którego czas przyszły brzmi wieł (pl wiolou < wieł-wolou).

Wyjątkowo czas przyszły od jes brzmi jar (pl jeriei), częściowo przypominając odmianę au.
anarchokomunizm jedyną drogą do zbawienia ludzkości
  •