Alfabet:
Spoiler
Po lewej stronie odpowiednik fonetyczny.
a-a ä á
i-i ï
u-u ü
e-e ë
o-o ö ó
b-b p ß
d-d t
di-ð ţ
g-g k
j-j
l-l
r-r
β-w f
z-z s §
przypadki:
Spoiler
Abessivus
Nominativus
Genetivus
Adessivus
Dativus
Accusativus
Ablativus
Instrumentalis
Locativus
Allativus
Partitivus
Vocativus
Czasy:
Nazwa, morfem czasu
Spoiler
Zaprzeszły, ða
Przeszły prosty, ra
Przeszły złożony, ri
Teraźniejszy prosty,
Teraźniejszy złożony, zekðe
Przyszły prosty, ko
Przyszły złożony, ke
Poprzyszły, ðo
Można je też oznaczyć liczbami rzymskimi. Zaprzeszły to I, przeszły prosty to II, poprzyszły to VIII.
Gdy się używa w zdaniu dwóch przeszłych to działy się równolegle, gdy zaprzeszłego i przeszłego prostego to zaprzeszły był wcześniej niż przeszły. Gdy są wykonywane np. trzy czynności równolegle to pierwsze dwie są normalnie, a w dopełnieniu trzeciej występuje na początku znak # i jest czas prosty.
Zaimki osobowe:
Spoiler
By zrobić liczbę mnogą na początku zaimka dodajemy ða
Ja-ki
Ty-rok
On-gik
Ona-gil
Ono-giw
Przypadki: (dodajemy na końcu)
1. e
2. o
3. a
4. ge
5. ko
6. gu
7. li
8. ji
9. wi
10. ra
11. ru
12. roize
Morfemy trybu i strony:
Spoiler
Pierwsza część morfemu mówi o stronie:
Czynnej-ð
Biernej-ki
Zwrotnej-äg
Druga zaś mówi o trybie:
Orzekający-o
Przypuszczający-ae
Rozkazujący-ore
Składnia zdaniowa:
Spoiler
Obowiązuje szyk OSV w zdaniach pojedynczych i SOV w zdaniu złożonym, w zdaniu składowym z podmiotem. VO w zdaniach składowych bez podmiotu.
Składnia wyrazowa:
Spoiler
Dla rzeczownika:
Odpowiedni zaimek- rzeczownik
Dla czasownika:
Zaimek osobowy- morfem strony i trybu- czasownik- morfem czasu (jeżeli nie ma to jest czas teraźniejszy prosty)
Liczby:
Spoiler
Liczby (oprócz 0) zostały zapożyczone z języka Buańskiego należącego do Kazimierza za jego zgodą za co mu bardzo dziękuję.
Link do oryginału: http://jezykotw.webd.pl/wiki/Język_buański (http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_bua%C5%84ski)
Proszę pamiętaj czytelniku, że te języki mocno różnią się istniejącymi w nich dźwiękami więc doszło do zmian fonetycznych.
0-zero
1-wa
2-ja
3-re
4-ku
5-lo
6-ji
7-dy
8-lu
9-luwa
10-luja
Liczby dla przymiotników:
Spoiler
Gdy kończy się na:
tsi-ri
to-roi
pozostałe-gië
Partykuły:
Spoiler
ga- partykuła tematu, stawiamy po podmiocie
kuo-partykuła podmiotu, stawiamy po podmiocie
mlaśnięcie na końcu zdania oznacza pytanie
Akcent i spacje:
Spoiler
Akcent zawsze pada na pierwszą sylabę.
Odstępy między morfemem znaczeniowym, a gramatycznym jest mniejszy odstęp niż między np. obcym morfemem i innym niespokrewnionym morfemem, np. podmiot i przymiotnik.
Obatis-oopart, starożytny, (nazwa własna języka, nie ma tłumaczenia)
Język będzie kontynuowany, proszę o opinię.
Widzę że się nie poddałeś. Dobrze!
Nie chce mi się cytować tych spojlerów więc po kolei:
Alfabet: ciężko cokolwiek tu wyhaczyć bo jest strasznie chaotyczne. Nie widzę jakiś większych niedociągnięć ale nie bardzo mogę rozszyfrować jakie dźwięki ma twój język. Dobrze by było gdybyś zapisywał "Litera - wymowa w alfabecie fonetycznym (IPA). Odrazu wtedy wiadomo o co chodzi. Jeśli nie znasz IPA to: https://en.wikipedia.org/wiki/International_Phonetic_Alphabet_chart zapoznaj się i używaj bo to niesamowicie ułatwia komunikację na forum :)
Przypadki w porządku nie za mało nie za dużo. Tylko jedno ale, forma słownikowa rzeczownika to najczęściej mianownik więc on nie potrzebuje dodatkowej końcówki. No chyba że wszystkie rzeczowniki kończą się na "o".
Teraz a propos partykuł. Tutaj nie potrzebna jest partykuła podmiotu ponieważ sam mianownik wskazuje nam że dany rzeczownik czy zaimek to podmiot. O partykule tematu się nie wypowiem bo do tej pory nie rozumiem jej funkcjonowania. Muszę się tu dokształcić.
To tyle ode mnie. Pracuj nad nim a potem jak ci coś nie będzie pasować to bez obaw modyfikuj. I nie bój sie potem dodawać jakiś nieregularności, ubarwiają język
Dzięki za rady.
Co do alfabetu to znaki w lewej kolumnie to wymowa która jest taka sama jak polska.
Co do partykuł wziąłem je z japońskiego.
Japońskie wa to partykuła tematu,
partykuła ga to partykuła podmiotu.
Co do przypadków. Rzeczownik bierze swoją formę gramatyczną od zaimka osobowego, powoduje to, że rzeczownik i czasownik podlegają odmianie przez zabieranie form od sąsiednich słów odpowiednim ustawieniu.
Cytat
Przypadki w porządku nie za mało nie za dużo. Tylko jedno ale, forma słownikowa rzeczownika to najczęściej mianownik więc on nie potrzebuje dodatkowej końcówki.
Połowa języków indoeuropejskich się z Tobą nie zgodzi :P