Pytania różne a rozmaite

Zaczęty przez Mścisław Bożydar, Sierpień 16, 2011, 23:29:20

Poprzedni wątek - Następny wątek

Ghoster

#1395
[...........]
  •  

Pluur

Ano też mi się tak zdaje, wystarczy popatrzeć na język maltański, chyba dobry przykład.. Albo próbkę tego arabskiego w tej libańskiej gazecie pisanego łacinką. Jak na mnie każdy dźwięk zapisany 'q' brzmi po prostu źle, bo nie wygląda..
  •  

Wedyowisz

Bo jesteśmy wciąż estetycznie zafiksowani na łacinie po tych wszystkich wiekach jej dominacji i zboczenia od jej konwencji podświadomie odczuwamy jako barbarzyńskie?
стань — обернися, глянь — задивися
  •  

Todsmer

Cytat: Wedyowisz w Kwiecień 28, 2015, 21:27:28
(...) zafiksowani (...)
Przeczytałem "zasfinksowani".

Żeby nadmiernie nie offtopować - równie dobrym przypadkiem są akuty, grawisy i cyrkumfleksy.
  •  

Noqa

Akurat ja widząc <q> od razu myślę o [q] i wydaje mi się ono bardzo naturalne. Może dlatego, że ta literka zawsze była dla mnie z dupy, bo niczego nie znaczyła (specjalna litera na [ku] jest dla mnie obrzydliwa), a gdy odkryłem IPĘ to od razu mi to wskoczyło, zwłaszcza, że nie ma żadnych innych liter naturalnie oznaczających uwularne.
At him he yelled and yelped, tackling with taunting and dauntings; he tied and tacked him tightly and tautly, and killed him and quelled him and quenched him.
  •  

Pluur

A mi te owo 'q' kojarzy się z albańskim [c] -.-
  •  

Canis

  •  

spitygniew

Cytat: Ghoster w Kwiecień 28, 2015, 17:44:24
Swoją drogą: czy tylko ja odnoszę wrażenie, że to jak zapisujemy dane głoski w znanych nam pismach (*szczególnie* w pismach, których używamy najczęściej, w przypadku chyba wszystkich tutaj będzie to łacinka) wpływa na to czy dźwięk prezentowany przez dany symbol się nam podoba czy nie? Wydaje mi się, że "c" [k] brzmi ładniej niż "k" [k], ot, tak dla zobrazowania wam tego zjawiska.
Coś w tym może byc zważywszy na fakt, że Tolkien uzył <c> to zapisu [k] tylko w językach elfów, które wg niego miały być eufoniczne, a w pozostałych (z których większość brzmiała podobnie do Czarnej Mowy, widać miał wąskie pojęcie "kakofonii") - <k>. Podobnie z analogicznym użyciem akutów i cyrkumfleksów, o których wspomniał Todsmer.
P.S. To prawda.
  •  

zabojad

Byłby ktoś w stanie wytłumaczyć skąd się bierze lenicja(ta irlandzka choćby)?
Feles [*]
Requiem aeternam dona eis, Domine, et lux perpetua luceat eis. Requiescant in pace. Amen.
  •  

Pluur

Irlandzka, z tego co kojarzę, bierze się z tego iże ze stadium praceltyckiego pozanikały końcówki rzeczowników (na wikipedii angielskiej obczaj), a lenicja jest jakoby ich reliktem.
  •  

Noqa

Jak sama nazwa wskazuje, bierze się z lenistwa.
At him he yelled and yelped, tackling with taunting and dauntings; he tied and tacked him tightly and tautly, and killed him and quelled him and quenched him.
  •  

Widsið

#1406
Cytat: Pluur w Maj 20, 2015, 21:05:56
Irlandzka, z tego co kojarzę, bierze się z tego iże ze stadium praceltyckiego pozanikały końcówki rzeczowników (na wikipedii angielskiej obczaj), a lenicja jest jakoby ich reliktem.
E, nie rzeczowników, tylko wielu innych rzeczy. Lenicja celtycka jest reliktem sytuacji, w której spółgłoska była osłabiona w formie międzywokalicznej. Teraz często nie jest to już pozycja międzywokaliczna, ale jakoś tak się złożyło, że się lenicja i inne mutacje ostały.

Generalnie sama w sobie lenicja to rodzaj asymilacji pod względem dźwięczności, gdzie spółgłoska pod wpływem samogłos(e)k(i) się do niej upodabnia. Jako że wszystkie samogłoski są dźwięczne, a jednocześnie spółgłoski bezdźwięczne charakteryzuje silniejsza artykulacja, proces nazwano "osłabieniem" (lenis "słaby, delikatny").

EDIT: W przypadku języków celtyckich, nie jest to wcale taki stary proces, żeby zaraz to ciągnąć do praceltyckiego. Brak jest dowodów na to, żeby lenicje występowały w językach kontynentalnych, ortograficzne ich ślady pojawiają się dopiero w staroirlandzkim i średniowalijskim. Lenicja też występuje w sytuacjach, w których rekonstrukcja praceltycka nie upoważnia stwierdzenia, jakoby lenitowany dźwięk był w pozycji międzywokalicznej już tak dawno temu.
  •  

spitygniew

P.S. To prawda.
  •  

Widsið

Tak, chociaż Wascenaland to już współczesna nowość.
  •  

spitygniew

Skąd "ch" w szwedzkim "och"?
P.S. To prawda.
  •