Yüka 2

Zaczęty przez Canis, Kwiecień 21, 2013, 09:36:51

Poprzedni wątek - Następny wątek

Canis

No dobra, farfocle, chyba już za dużo tych ultratajnych conlangów, czas na coś publicznego.
Prosto z kanisałkowego uniwersum pełnego równoległych światów, prezentuję wam conlang:
Yüketon ſuvaan aſſara
"Yüketon ſuvaan aſſara.
Yüketon ſuvaan puara.
Suvaan nuani jarſãs yüklemeve
yüken mava."

Co nieco o historii...

    Pomysł na yükę powstał w 2010 roku, w kontekście wielu języków stworzonych do testów, które miały pokazać, które struktury będą działać w języku tajemnica (jest tak tajny, że nie ma innej nazwy, hehe). Na tle tych conlangów yüka zdecydowanie się wyróżniała. Do jej zadań należało sprawdzić, jak spisuje się podział słownictwa na bloki (clusters), w tymże słownictwie miał zająć się otaczającą przyrodą, geografią, administracją, kulturą człowieka.
    Pierwsza yüka nazywała się jykaton (czy yükaton, kwestia zapisu) i posiadała osobisty kod ZP (lubię nadawać enigmatyczne kody conlangom). Artykuł możecie znaleźć na starej wiki:
Strona: http://pl.conlang.wikia.com/wiki/J%C4%99zyk_j%C3%BCka
Leksykon: http://pl.conlang.wikia.com/wiki/U%C5%BCytkownik:RWH%C3%94/ZP/Leksykon

W 2013 roku, YUP - CZYLI TERAZ, znalazłem jakąś mniej lub bardziej kartkę i postanowiłem na tejże wspomnianej kartce trochę w starej yüce namieszać. Reset słownictwa i gramatyki. Język nazywał się yüka dwa, czyli yüketon suvaan (su oznacza "dwa") i otrzymał kod praconlangu Ob.950.

Językiem kierują tajemnicze słowa, wymienione na początku. To je odnalazłem na rzeczonej zapomnianej kartce. To nie jest tak, że nie były wyjaśnione, po prostu trudno je zrozumieć. A i faktycznie, niektóre słowa takie jak mava były nieprzetłumaczone. Być może to po prostu test fonetyczny?

Cóż my tu mamy?
    Istnieją trzy warianty ortografii, oficjalny, nieoficjalny i mieszany. Ja tu stosuję mieszany. Oficjalny stosuje długie s "ſ" i każde "ü" na początku słowa wyraża przez "yü". Nieoficjalny stosuje "s" i robi z tym początkowym "y" co chce.
    Suvaan to język ergatywny w swej naturze. Ponieważ rzeczownik zdania nieprzechodniego traci znacznik, to morfologicznie mamy język trójdzielny.
    Suvaan to język aglutynacyjny z jakimiś skłonnościami do fleksji, mianowicie do usuwania i wymiany dźwięków. Posiada sześć przypadków, trzy główne (ergatyw, absolutyw, intranzytyw), dwa kierunkowe (allatyw vs ablatyw) oraz dopełniacz.
    Suvaan znakuje osoby czasownika: Aſſam "mówię", aſſal "mówisz", aſſa "mówi"/"mówić", aſſay "mówią/mówimy/mówicie". W tym języku nie da się pominąć zaimka przy odmianie osobowej czasownika, więc de facto Mu aſſam, lai/lek aſſal, ü aſſa.
    Szyk zdania to SVO lub SOV. Nieraz SOV się przydaje, np. Üm ſon lirei yoka. "Ona pilnuje dziecka w drodze do domu.", ten mechanizm można rozłożyć na następujące śrubki: Ona-ergatyw dziecko-absolutyw dom-allatyw pilnuje.
    Nazwy własne osobowe, w szczególności imiona ludzi i zwierząt, mogą mieć przedimek "I" (duże "i").

Sorak assa I Tuaagu, um jãtu jar lirei yoka, o I Sorak ha ordamera..
Nocne niebo Tuaagu powiada, jak to chce światłem domu pilnować, lecz Nocne niebo zmienne jest...
Lekve furago ha ruanu. - Twój stary to nietoperz.
  •