Pytania odnośnie natlangów

[ArturJD]

Mam dwa pytania o SCS:
- w moim podręczniku jest napisane, że miejsca padania akcentu w słowach są nieznane, ale podręcznik ma już z 50 lat. Coś się zmieniło w tej kwestii?
- jak to było z iloczasem w SCSie? Wiele źródeł podaje, że miał samogłoski ultrakrótkie (jery), krótkie (reszta bez nosówek) i długie (nosówki i jać), czy to wszystko?
- skąd się w takim razie wziął iloczas w staropolskim, wynikał on tylko z wzdłużenia zastępczego czy był odziedziczony z PS<IE?

[Wedyowisz]

Mam dwa pytania o SCS:
- w moim podręczniku jest napisane, że miejsca padania akcentu w słowach są nieznane, ale podręcznik ma już z 50 lat. Coś się zmieniło w tej kwestii?

Bo w tekstach kanonu SCS go jeszcze nie oznaczano (o ile mi wiadomo). Musiano by odkryć jakieś kolejne równie stare teksty z oznaczeniami akcentu. Znaki akcentu występują za to w tekstach staroruskich, późniejszych cerkiewnosł. i dawnych bułgarskich. Wydaje mi się, że z obecną wiedzą można by te akcenty (przynajmniej miejsce padania) jako tako porekonstruować.

- skąd się w takim razie wziął iloczas w staropolskim, wynikał on tylko z wzdłużenia zastępczego czy był odziedziczony z PS<IE?

W skrócie, w staropolskim długie były po części zachowane z PS (pod nowym akutem; w 1-ej zgłosce dwusylabowych akcentowanych oksytonicznie; tu i ówdzie pre- i posttonicznie), po części wtórne (ze wzdłużenia zastępczego i łączenia się kolejnych sylab przy utracie półsamogłoski).

Trochę o tym napisałem też tutaj

[ArturJD]

Wydaje mi się, że z obecną wiedzą można by te akcenty (przynajmniej miejsce padania) jako tako porekonstruować.

Własnie o to mi chodzi, wiem, że nie ma ich w tekście, ale przecież po tylu latach muszą istnieć jakieś rekonstrukcje...

link

Dzięki!

[Wedyowisz]

Wydaje mi się, że z obecną wiedzą można by te akcenty (przynajmniej miejsce padania) jako tako porekonstruować.

Własnie o to mi chodzi, wiem, że nie ma ich w tekście, ale przecież po tylu latach muszą istnieć jakieś rekonstrukcje...

Wszyscy się raczej skupiają na samej prasłowiańszczyźnie i jej wyprowadzeniu z PIE. Poza tym podejrzewam, że zniechęca względna niejednolitość SCS-u (używanego skroś wielkich przestrzeni), kwestia istnienia w ogóle jakiejś stabilnej normy mówionej.

[zabojad]

Jest jakaś logika w przyimkach które tworzą dołączone do czasowników nowe(rzucać―›odrzucać, dorzucać etc.), często dosyć odległe znaczenia(na tę chwilę w tym przypadku mam pustkę w głowie)?

[Towarzysz Mauzer]

Logika w sensie koniecznego wynikania czy logika w sensie uzasadnienia? Konieczności takiego, a nie innego przyimka nie ma, uzasadnieniem służy gramatyka kognitywna (3 lata temu wyszła cegła Langackera, tłumaczenie jest trochę naszpikowane nowomową, ale i tak bardzo ciekawa rzecz - na pewno bardziej inspirujące niż raczej banalnawy Lakoff, którego warto też poznać, no ale to jest rzecz na 15 minut) i funkcjonowanie symboliczno-przestrzennych metafor w modelowaniu znaczenia.

[elslovako]

Nie tak dawno temu słyszałem opinię, że Koreańczycy nie uczą się angielskiego, bo z ich wymową i tak nikt nie byłby w stanie ich zrozumieć. Czy ktoś może mi wytłumaczyć co takiego specyficznego jest w ich wymowie, że cały czas używają tej wymówki?

[Widsið]

Chciałbym uwierzyć, że to coś mniej trywialnego, niż w przypadku japońskiego kłopotu rotycznego, ale szybki rzut oka na to skłania mnie ku teorii, że to po prostu źli nauczyciele.

[Mahtlactli Omome Tochtli]

Zna ktoś coś w internetach o historycznym rozwoju spółgłosek w iryjskim?

[Widsið]

Po necie lata brzydki .pdf ze starą, ale wciąż najlepszą Thurneysenową gramatyką staroirlandzkiego z w miarę obszernym omówieniem tematu.
Thurneysen, R. et al. (1946). A Grammar of Old Irish. Dublin: Dublin Institute for Advanced Studies.

[Suedpreussen]

Czy ktoś ma jakiekolwiek pojęcie, dlaczego takie dźwięki: [sʰ], [s͈], [tɕ], [tɕʰ] w wygłosie są wymawiane jako [t]?



PS: Tak, chodzi o koreański.

[Wedyowisz]

To chyba ma coś wspólnego z tym, że w wygłosie koreański dopuszcza jedynie sonoranty i obstruenty bezwybuchowe. Więc koronalne afrykaty tracą swoją część szczelinową (która jest w nich etapem plozji po etapie zwarcia), a szczelinówki są traktowane jako całe będące ,,plozją" i podciągane do najbliższej zwartej bezwybuchowej.

[Dynozaur]

Gdzie ty kurwa znalazłeś [sʰ] w koreańskim?

Warto jeszcze dodać, że te kodowe obstruenta w koreańskim są "unreleased", a więc przeciętny Europejczyk ich nie wyłapie albo
zyntepretuje jako zwarcie krtaniowe.

[Suedpreussen]

@Dynozaur
Na wiki piszą, że to jest [sʰ], z resztą wydaję mi się, że to nawet słyszę. Aczkolwiek ja też byłem trochę zdziwiony (jak całą fonetyką/logią koreańską, choć to pewnie efekt wyjścia z indoeuropejskiego schronu na świat).

A i jeszcze małe koreańskie pytanko: czym właściwie są te "tensed" spółgłoski? Ja je postrzegam jako najbardziej lenis i najmniej (w ogóle) aspirowane, ale trochę się w tym już pogubiłem...

[spitygniew]

Spotkalem niedawno czlowieka ktory byl w Indiach, konkretnie w Waranasi, i owa nazwe wymawial jako [gwaranasi]. Skad u licha moglo sie to u niego wziac? Tym bardziej ciekawe, ze przywodzi na mysl walijskie gw<w i Gwelfów/Welfów.