Język Maoński (Kyon)

[Spiritus]

I potwierdzam te uwagi o braku biernika

Odwołuję to zdanie, w celtyckich biernik funkcjonuje jako mianownik, chociaż też jest dopełniacz i celownik.

No tylko że w celtyckich jest to wynikiem zmian fonetycznych, i to tylko z ich powodu mają one taki "niestandardowy" jak na indoeuropejszczyznę zestaw przypadków. Przy maońskich mutacjach dźwięków, taki układ wydaje się pierwotny.

Inna sprawa, że przecież, wnioskując z tego,
co pisał niedawno Silmeth, ów celownik jest w praktyce prepozycjonałem - nazwa ma tutaj charakter wyłącznie etymologiczny. Nota bene, już kiedyś była swego czasu na forum na ten temat dyskusja w związku z moim dawnym nóblangiem - ogólnie doszliśmy do wniosku, że jakkolwiek standardowy czy nierealny na pierwszy rzut oka jest zestaw przypadków w conlangu, ważne jest rzeczywiste konkretnych przypadków użycie, a nie (w dużej mierze arbitralne) nazwy. I to właśnie to użycie, wraz z ogólną strukturą gramatyczną i historią języka, powinno zadecydować o przyjęciu jako realnego bądź dyskredytacji danego zestawu przypadków (czy bardziej szeroko, jakiejkolwiek cechy gramatycznej czy nawet fonetycznej).

O, to jest ciekawy pomysł. Maoński mógłby być właśnie takim sztucznym Język Bogów czy coś takiego, stworzonym na potrzeby mistycznych rytuałów i ogólnie sfery religijnej. A Zakon jako teokracja dawałby ciekawe pole użycia takiego Boskiego Języka. 

No no, musieliby naprawdę odjechać, żeby wymiślić tak powalony język.

ɈʝĴ - jak się na to zapatrujesz?

Nie łudź się, ɈʝĴ to wciąż tylko jjj
[szydercze] xD.

[Henryk Pruthenia]

A mi dalej się projekt nie podoba. Jest bardzo nierealistyczny, strasznie!
I te wymiany afrykata : mlask, gdzieś jest chyba jakaś perkusyjna : zwarta ? (I tu mam wrażenie, że gdyby Duszacz tego wcześniej nie pisał, to by tej spółgłoski tu nie było ). I jeszcze Zakon, którego celem jest nieupraszczanie mlasków w celowniku dopełniaczu...
To nie jest zgodne z zasadami Kyonu [/moderator Kyonu].

Ale gdyby to potraktować poza Kyonem, to jest ciekawe, nieralistyczne, ale ciekawe.

[ɈʝĴ]

Nowy język maoński

Alfabet
Aa [ä]
Dd [d]
Đđ [ð]
Ee [ɛ]
Ǝǝ [ʌ]
Ff [f]
Gg [g]
Hh

• 
  Iı [.i]~[j̩]¹
  İi [y]~[j̩ʷ]¹
  Jj [j]~[i̯]²
  Ĵĵ [jʷ]~[y̯]²
  Kk [k]
  Ll [l]
  Łł [ɮ]
  Ŀŀ [ɬ]
  Mm [m]
  Nn [n]
  Ňň [ŋ]
  Oo [ɔ]
  Øø [œ]
  Rr [r]
  Řř [ɾ]
  Ss [.s]
  Tt [t]
  Ŧŧ [θ]
  Uu [.u]~[w̩]¹
  Ŭŭ [w]~[u̯]²
  Vv [v]
  Ww [ɰ]~[ɯ̯]²
  Xx [h]
  Yy [ɯ]~[ɰ̩]¹
  Zz [z]
  Przypisy:
  ¹w dyftongach w nieakcentowanej pozycji
  ²między spółgłoskami
  Koniugacja
  Czasowniki odmieniają się przez:
  1.czasy:
  -przeszły
  -przyszły w przeszłości
  -teraźniejszy
  -przeszły w przyszłości
  -przyszły
  2.liczby:
  -pojedyncza,
  -podwójna,
  -potrójna,
  -mnoga,
  -grzecznościowa
  3.osoby:
  -pierwsza,
  -druga,
  -trzecia,
  4.aspekt:
  -dokonany,
  -niedokonany,
  5.tryb:
  -oznajmujący,
  -pytający,
  -rozkazujący,
  -życzący,
  -nieświadka,
  Deklinacja
  Rzeczownik odmienia się przez:
  1.liczby:
  -pojedyncza,
  -mnoga,
  2.przypadki:
  -mianownik,
  -dopełniacz,
  -celownik,
  -biernik,
  -wołacz,
  -ablatyw,
  -allatyw,
  3.rodzaj:
  -męski,
  -żeński,
  -nieokreślony,
  -nieżywotny,
  Przymiotnik oprócz tego potrafi się stopniować przez dwa stopnie.

[ɈʝĴ]

Koniugacja

Czasowniki mogą przyjmować jedną z trzech końcówek:
-eř np. Ŀaheř - rozkwitać
-oř (tę końcówkę przyjmują najczęściej czasowniki ze zbitką spółgłosek) np. Lŭkoř - zniknąć
-ař (tą końcówkę przyjmują tylko czasowniki o temacie zakończonym na spółgłoskę dźwięczną) np. Oïdař - chodzić
Odmiana (na podstawie czasownika Ŀaheř):

Występują jeszcze przeszły II i przyszły II tworzy się je za pomocą czasownika Ǝř - być (odmienianego nieregularnie) i formy bezosobowej czasownika.
Odmiana być:

W czasie teraźniejszym być się pomija (jak w rosyjskim)
Tworzenie formy bezosobowej czasownika:

W czasownikach nieregularnych forma bezosobowa jest najczęściej jednakowa z bezokolicznikiem.
Tak wyglądają stworzone formy czasów w pierwszej osobie liczby pojedynczej:

Występują też tryby:

A teraz język w akcji; pierwsza zwrotka ,,Katiuszy'' po maońsku:

Ŀahaŧuřu utołı y đeňge
Lŭkaŧuřu njvo da řıokrıu
Oïdaň za łoŭe Katíusa
za ĵøre łoŭe za venedar
[ɬäxäθuɾu utɔɮi ɯ ðɛŋɡɛ
lu̯käθuɾu ni̯vɔ dä ɾj̩ɔkrj̩u
ɔydäŋ zä ɮɔwɛ kätiusä
zä jʷœwɛ ɮɔwɛ zä vɛnɛdär]

[Henryk Pruthenia]

Liczba podwójna zawsze się chwali. Ortografia cudaczna, ale tego u Ciebie się chyba nie da zmienić
Fleksyjność też zawsze pozostaje tylko chwalić

[Borlach]

O, i to wygląda całkiem fajnie. Liczba potrójna rzadka jest, nawet dobrze że się gdzieś na Kyonie pojawiła. Chciałbym też jakiś dłuższy tekst zobaczyć, na przykład klasycznie ''owcę i konie''. Ortografia trochę dziwaczna, fakt, ale mnie się nawet podoba
I tak czysto brzmieniowo to podobają mi się te wszystkie końcówki "astere" czy "ataro"

[Henryk Pruthenia]

Ale tekst masz podany
I da się śpiewać nawet, może za wyjątkiem ostatniego wersu, ale się da teoretycznie.

[ɈʝĴ]

Deklinacja

Rzeczownik może kończyć się na spółgłoskę (np. Et - koń) lub samogłoskę (np. Deí - pan/władca), wtedy pomiędzy temat a końcówkę wstawiamy ,,protezę'',,ŭ''.
Odmiana rzeczownika o rodzaju nieokreślonym zakończonym na spółgłoskę bądź ,,protezę'':

Odmiana rzeczownika o rodzaju nieokreślonym zakończonym na zbitkę spółgłosek:

Odmiana rzeczownika o rodzaju nieżywotnym zakończonym na spółgłoskę bądź ,,protezę'':

Odmiana rzeczownika o rodzaju nieżywotnym mającym dziwną odmianę:

Odmiana rzeczownika o rodzaju męskim:

Odmiana rzeczownika o rodzaju żeńskim (jedyne regularne rzeczowniki posiadające końcówkę w mianowniku):

Tworzenie przymiotników:

I jeszcze zaimki osobowe:

I ,,Owca i konie''

Øíŧ y etı
Za oru øíŧ aí łaj aíxaň ketsa nozíałaň etı ys uňaň orrođíø kaxa jek pǝïłaň orrojíe giza piaŭ ĵoxaň orrogoŭ voxo.
Øíŧ múeŭaň fø etoj: /díǝđ ĵo gevio đyk zíałio houp vox dja tuny etave/.
Etı nomúeŭyo: /øíŧy dja đøızïo díǝđ oïl gevoı đyk zíałoid ňu vox hoĵı-deí piŭı đepu joïŧia za joïŧerrıa ja ŀǝ. Y øíŧ łaj aíxı joïŧa./
Øíŧ đøızaň y nojuŀaň dı mohir.
[œiθ ɯ ɛti]
[zä ɔru œiθ äi ɮäj äihäŋ kɛtsä nɔziäɮäŋ ɛty ɯŋäŋ ɔrrɔðiœ kähä jɛk pʌyɮäŋ ɔrrɔjiɛ gyzä pj̩ʷäw jʷɔhäŋ ɔrrɔgɔw vɔhɔ]
[œiθ muɛwäŋ fœ ɛtɔj diʌð jʷo gɛvj̩ʷɔ ðɯk ziäɮj̩ʷɔ xɔw̩p vɔh djä tunɯ ɛtävɛ]
[ɛti nomuɛwj̩ʷɔ œiθɯ djä ðœj̩zyɔ diʌð ɔyl gɛvɔj̩ ðɯk ziäɮoj̩ʷd ŋu vɔh xɔjʷi‿dɛi pywi ðɛpu jɔyθj̩ä zä jɔyθɛrrj̩ä jä ɬʌ ɯ œiθ ɮäj äihi jɔyθä]
[œiθ ðœj̩zäŋ ɯ nɔjuɬäŋ di mɔxir]