Moi mili, z Borlachem planujemy wydanie książki o Kyonie. Głównym autorem (czytaj osobą wkładającą swój czas w projekt) miałbym być ja, Borlach zaś zajmowałby się opisem bogactwa ziem i ludów Ajdyniru. Oprócz tego Borlach planuje krótkie formy umiejscowione w Ajdynirze i okolicy, a ja pracuję (niestety nienazbyt pilnie) nad Chwilami....

Pracuję ostatnio nad formą, i chciałbym się dowiedzieć, jak byście wyobrażali sobie takie "kompendium" wiedzy o Kyonie. Moje obecne pomysły to:
1) Na początku opis geografii świata jako całości, nieba, gwiazd oraz rozpisanie "części świata". Mam na myśli tutaj podział na obszary cywilizacyjno-geograficzne oraz podanie ich głównych charakterystyk. Szczegółowe opisy byłyby zawarte w tych właśnie kręgach geopolityczno-cywilizacyjnych.
2) Mam też pomysł na ogólny schemat opisu takiego kręgu cywilizacyjnego. Pierwszy to szczegółowa geografia fizyczna i polityczna, a także opis przyrody (ogólnikowy). Dalej, w zależności od wagi kraju, z danego kręgu kulturowego opisywane byłyby dane kraje, ich kultura, cywilizacja, a także przyroda (tu np. opis ciekawszych zwierząt). Oczywiście przy głównych krajach mielibyśmy opis ich dokładnej historii, religii, mitologii, ludów i języków, kultury, miast, władców etc.
3) Po części ogólnej chciałbym przedstawić rys ostatnich 500 (ziemskich) lat Kyonu, to jest okresu od startowego roku do naszej "współczesności", oraz tego, jakim przeobrażeniom (czytaj trendom) został poddany świat, jak z niego wyszedł. I tu też będzie opisany koniec histori Kyonu, Finis Kynos, co pozwoliłoby zamknąć ten projekt.

Jak widać ogólny zarys jest dość dziurawy, dlatego liczę na wasze komentarze i sugestie. Mam nadzieję też, że wspomożecie mnie i w razie potrzeby będziecie współpracować i dopisywać wątki, które na forum zostało ledwo dotknięte.

Pozdrawiam,
Heinrich von Preußen

Nie wiem, czy ktoś się zna, ale co oznaczają cyfry w indeksie dolnym w transliteracji języka sumeryjskiego? Coś jak tu:

Ud re-a ud su₃-ra₂ re-a
ĝi₆ re-a ĝi₆ ba₉-ra₂ re-a

Tak przypadkowo, co proponujecie na hamulec?

Zagłoba byłaby niezła, ale trochę "zajęta".

Była jeszcze zgłoba.

Oba słowa nadają się też ewentualnie na, blokadę, blokowanie.

Jakiś taki napisany sobie na szybko z zauroczenia brzmieniem języków ałtajskich, dla zobaczenia, jak będzie wyglądać.


Język Chasarów (tacy moi Tatarzy), ludu podbitego przez Imperium Osarii (takie moje Imperium Arabskie O samym świecie, w kórym języki będą osadzone nie będę raczej mówił). Docelowo mowa zapisywana ma być Cyrylicą. Język ma wyjść aglutynacyjny, aczkolwiek nie wiem, dokąd podąży moja fantazja. Przy dodawaniu przyrostków, jak i w całych słowach zachodzi harmonia samogłoskowa.

 ~Jako taki alfabet i wymowa. Jak na razie łacinka:

 Samogłoski:
Tylne: ɯ ɑ o u (ı a o u)
Przednie: i æ œ y e (i ä ö ü e)

 Spółgłoski:
m n ŋ (m n ?)
p b t d c* ɟ k g q (p b t d ? ? k g q)
ʧ ʤ* (ç c)
f v s z ʃ ʒ* x/χ** ɣ/ʁ h (f v s z ş j k g/ğ h)
w ɫ l j (w l y)

* spółgłoski, co do których dodania nie jestem pewien
** warianty, między którymi się zastanawiam
? - znak jeszcze nie ustalony

 ~Szybki zarys przypadków (lista pewnie się poszerzy i pozmienia, ponieważ, między innymi, podobnie jak w językach ugrofińskich, przyimki zastąpione będą przypadkami). W niektórych można zauważyć, że nieakcentowana (wiem, nie wiadomo, która jest akcentowana. Sprawy akcentu ustalę później) samogłoska w środku zanika:

     ~Çılık, [ʧɯɫɯk] (chłopiec)

M Çılık
D Çılkır
C Yaçlık (często odpowiada na pytanie "dla kogo?, za kogo? w imię czego?" oraz działa jak allatyw)
B Çılkat
N Çılkın
Kontr (nazwa robocza) Yuçlık (odpowiada na pytanie "przeciwko komu?", zdradza wojenną naturę Chasarów)

 Wyrazy jednosylabowe prawdopodobnie będą się odmieniać nieco inaczej, ale zobaczymy.

Rodzina Cyókiego i spisek przemytniczy

Cyóki ani na chwilę najpewniej nie pomyślał o jakimkolwiek prześladowaniu Hai i jej bliskich za to, że byli rodzinnie związani z jego przeciwnikami. Zapewnił im majątki w stolicy i wygodne życie, postanowił jednak o tym, że jego kancelaria będzie dysponować przychodami rodziny, które to będą potem rozdysponowywne po skarbcach jej członków. Szef rządu zachował podział ziem rodowych wprowadzony przez Namakiego. Wzorując się na wielkim pradziadku Imaó, Cyóki kontynuował koncepcję "jednej ziemi w dwóch rodzajach" (lèmawai- mimmakáó), na początku urzędowania zarządzając przeniesienie ulokowanej w prowincjonalnych cyóhaó [wierzę, że nikomu nie trzeba przypominać zasad ich funkcjonowania]. W 14 r. p.n.e. zaś kanclerz ostatecznie zakazał pobierania podatków od możnych podległych rządzącemu rodowi i ich poddanych przez poborców rodowych (kēmuók), od teraz mieli być to jedynie poborcy rządowi (hómuók). Ustalił też maksymalną pulę posiadania ziemi (tósuik) i pobierania przychodów przez poszczególnych członków rodu, a także ograniczył finansowanie krewnych przez podatki płacone przez wasali rodu i ich poddanych, ograniczając "listę cywilną" do osoby kanclerza, jego rodzica/ów i rodzeństwa. Co ciekawe, analogiczne rozwiązanie na dworze cesarskim wprowadzono dopiero na początku XX wieku.  [sic!]

Kanclerz był zainspirowany pradziadkiem także w innych dziedzinach życia- na początku 16 r. p.n.e. poślubił pochodzącą z drobnego rodu ziemiańskiego z prowincji Menkó  18-letnią Hoiraó Cuwae. Wszystko wskazuje na to, że tak jak Imaó, od czasu ślubu pozostał wierny żonie do końca, nie przyjmując na dwór drugorzędnych małżonek, ani nałożnic. Już jesienią narodziła się ich pierwsza córka, Pawuó, nazwana tak, zgodnie z rodzinną tradycją, pierwszym członem na cześć praprababci, a zapewne i ciotki, zaś drugim na cześć matki Cuwae, Wuói.
Lāsó Cyóki zaraz po objęciu rządów zaczął szkolić w sztuce wojennej oraz poezji, historii i kaligrafii swego bratanka Pasuó. 10-letni chłopiec był  potencjalnym przyszłym następcą kanclerza w przypadku braku męskiego potomka.
Kanclerz utrzymywał serdeczne stosunki z przybranym ojcem, Chasókiem, ministrem wojny i głównym dowódcą armii. Siłą zbrojną i charyzmą trzymał on w szachu opozycyjne rody obszarników, a miał za sobą wcale liczne środowiska mieszczańskie i drobnoszlacheckie. Naturalnie Cyóki niemal na pewno kontynuował ścisłą współpracę z arystokracją dworską skupioną, przynajmniej formalnie, wokół jego 107-letniej prababci.

W 16 r. p.n.e. wiceminister wojny, generał Ini Iri wykrył w prowincjach Bānsamú i Akìru sprzysiężenie opozycji na czele z Tamau, częścią Muni i pozostającego na wygnaniu syna Suwaó Sādy, Ichaó. Wspierali oni działania przemytników prowadzące do osłabienia lokalnej gospodarki i w efekcie antyrządowych buntów. Odwołano dotychczasowego gubernatora za nieprzykładne pilnowanie interesów regionu, a wysłani przez Chasóka wojownicy przeprowadzili zamachy na najważniejszych inspiratorów spisku. Zamieszani w konszachty przywódcy lokalnych struktur konspiracyjnej Rinbirē również zginęli w wyniku działań rządu. co spowodowało odwetowe zamachy, np. nieudana próba zabójstwa gen. Iniego. Ichaó natomiast zamknięto w strzeżonym pawilonie pod stolicą. Jego krewni jednak postanowili go odbić, lecz wysłane przez jego wuja, Sómiego oddziały zostały zmasakrowane przez żołnierzy, a Chasók osobiście obległ siedzibę rodu Suwaó. Ostatecznie opozycyjni możni wydali najważniejszych wrogów rządu jako zakładników.