Hej! Zapraszam na nasz nieoficjalny Dyskord - https://discord.gg/6yQ42jF9Cw
99,99% aktywności ma miejsce tam.

Hej, tworzeniem języków zajmuję się już dosyć długo, zajęcie dla mnie ciekawe ale efekty, w mojej ocenie, są przeciętne. Podzielę się tym potem, żeby zobaczyć skalę moich "umiejętności"

alb. cep kąt, klin, róg i thep punkt, szczyt

Źle skopiowałeś info o rodzajach.

Lekcja 1 - Czasownik (werb), czas teraźniejszy
W języku d~ł~ckim formy osobowe czasownika odmieniają się przez trzy liczby (pojedynczą, podwójną i mnogą) i trzy osoby. Liczba podwójna często łączy się z liczebnikami dwa, dwě, wobej (dwa, dwie, oba/obie), choć nie są one konieczne.

Czasowniki byś (być), měś (mieć) są nieregularne, czasowniki pisaś (pisać), twariś (budować), spiwaś (śpiewać) reprezentują konjugacje -(j)o, -i oraz -a. Nazwy konjukacyj pochodzą od końcówek dla 3.os.l.p. w czasie teraźniejszym. Konjugacje te najlepiej jest zapamiętywać razem z bezokolicznikiem, co wyszczególniać będę w listach słówek po każdej lekcji, bo często odbiegają one od tych polskich.

inf.	byś	měś	pisaś	twariś	spiwaś
ja	som	mam	pišom	twarim	spiwam
ty	sy	maš	pišoš	twariš	spiwaš
wón, wóna, wóno	jo	ma	pišo	twari	spiwa
mej	smej	mamej	pišomej	twarimej	spiwamej
wej	stej	matej	pišotej	twaritej	spiwatej
wónej	stej	matej	pišotej	twaritej	spiwatej
my	smy	mamy	pišomy	twarimy	spiwamy
wy	sćo	maśo	pišośo	twariśo	spiwaśo
wóni	su	maju	pišu	twarje	spiwaju

W liczbie podwójnej i mnogiej w żadnym wypadku nie rozróżniamy rodzajów, zaimek "wóni" oznacza "oni, one".

Warto zwrócić uwagę, że formy drugiej i trzeciej osoby dwoiny są identyczne dla wszystkich czasowników.

Czasowniki zaprzecza się za pomocą przyrostka nje- (pisanego razem z czasownikiem i akcentowanego), np. njemam, njepišoš, njespiwaśo. Wyjątkiem od reguły jest czasownik być, którego formy przeczące brzmią njejsom, njejsy, njejo, njejsmej, ..., tj. z przedrostkiem njej-.

Czytanka

Naša wjaska
To jo naša wjaska. Blisko jo wejsny lěs. Tam wiźiš našu chyžu. Wokoło chyže jo zagroda. W zagroźe jo naša wójca. Naša krowa tam njejo. Tu jo droga do města. Wiźiš tam šulu? Tam jo naš ceptaŕ. Ceptaŕ ma psyka. Blisko zahrody jo naš sused. Sused ma awto a jěźo do města. Maš doma teke awto? Blisko dwóra jo bom. Wokoło boma jo tšawa. Co hyšći wiźiš?

W serbskej rěcnej šuli
Serbska rěcna šula jo w Prjawozu. Prjawoz jo město blisko serbskeje góle a ma rědnu wokolinu. Blisko jsy su gaty a lěsy. W rěcnej šuli wuknjoš powědaś, pisaś a cytaś po serbsku. Šula jo stare twarjenje, to jo gród kněžka był. Ale nět jo to ludowe swójstwo. Ga doma zastupijoš, wjaseliš se, dokulž jo wšo krada cyste. Dołojce, napšawo, jo klubownja, nalěwo amtowanje. Ga po schoźe górjej źoš, wiźiš lěgaŕnju, myjaŕnju a słuchaŕnju. W drugej chyžy blisko šule bydli domownik. Kuždy źeń tam wukniki z twóŕby abo amtowanja a rolnikaŕstwa po serbsku wuknu. Njocoš teke do serbskeje rečneje šule pśiś a serbšćinu wuknuś?

Naša rědownja
Źinsa smy prědny raz tu. Serbska wusokošula jo wjelike a pěkny twarjenje. Wóna jo wažna a wuznamna. Naša rědownja jo spódobna městna. Wóna jo wjalika, rědna a swětła. Prězy jo šyroka carna tofla. Mimo togo stoj tam teke wucabnikojske blido a stół. Slězy wise góźinski plan. Kužda ławka jo nowa a cysta. Górjejce lažy zwucowanka a mały słowničk. Prězy laže naše rědowniske knigły.

Co groni naš ceptaŕ? Wón groni: ‚‚Jan, twój nowy wołojnik jo tu, ale ga jo twóje pjero?’’ Jan wótegroni: ‚‚Móje pjero laži hyšći doma.’’ Pótom grani ceptaŕ: ‚‚Leńka, pójź doprědka a piš! Marja, cytaj! Derje tak! Sedniśo se! Jurjo, stań, źi k tofli a piš dalej! Nět sy gotowy, sedni zasej!’’

Něnto jo góźina mimo, a ceptaŕ groni: ‚‚stańśo, božemje!’’


(czytanka pochodzi z: Мудра И., Петр Я. - Учебник верхнелужицкого языка, [tłumaczenie z g~ł~ckiego własne ~Grewed])


Zadania
1. Wstaw odpowiednie formy czasu teraźniejszego czasowników byś i měś do poniższych zdań:
Ja ... Serb. Mej ... Serb a Serbowka. Wónej ... nan a mać. Wej ... doma. Móje bratšy ... tam. Dolna Łužyca ... w Nimskej. Towariš, źo ...? Wóni nje... tam.

Twója sotša ... psyka? A ty ... psyka? Nje... psyka, ale mój nan a mać ... psykow. Pětš ... zešywk a wołojnik. A co ty tam ...?

2. Przetłumacz na dolnołużycki
Gdzie jest szkoła? Szkoła jest tam. Serbołużycka szkoła uczy mówić, czytać i pisać po serbołużycku. Kto to jest? To jest Piotr. Piotr jest Serbołużyczaninem i bardzo dobrze mówi po serbołużycku. Piotr i Michał uczą się czytać po serbsku. Nauczyciel przychodzi. Nauczyciel pisze, Piotr i Michał też piszą. Co robi matka i ojciec w domu? Matka i ojciec cieszą się, że syn i córka uczą się pisać po serbołużycku. Dzisiaj pierwszy raz piszę i mówię po serbołużycku. Tu stoi wysoki stół, a tam wisi duża tablica. Oni długo śpią. Jan siedzi, a obok leży pies. Nasz sąsiad to pan Mirosław.