Język litelicki - wersja druga

[Elenti]

Czołem!

Patrzę, lekki zastój tutaj. Powracam z całkiem odmienionym i (mam nadzieję) robiącym nieco lepsze wrażenie elflangiem, czyli z...

Językiem litelickim w wersji drugiej

Co na początek... Jak zapewne nie pamiętacie, w pierwszej edycji dawały się we znaki zbyt polskie przypadki. Poszperałem trochę na Wikipedii, i tak ustaliła się lista (na przykładzie słowa dom):

Mianownik:  lathín
Dopełniacz:  lathínon
Celownik:  lathíron
Biernik: lathínar
Narzędnik:  lathímenna
Elativus: lathíst
Illativus: lathíta
Inessivus: lathínes
Miejscownik:  lathíné
Wołacz: lathír!

Dalej jest nudno, planuję jeszcze coś dodać. Można by usunąć celownik i zastępować go illatywem, tak myślę.

Dobrze, kolejną innowacją jest tworzenie liczby mnogiej. Stosujemy różne sufiksy w zależności od tego, czy rzeczownik jest żywotny (kot, pies itd..) czy nie (kamień, chmura...). Rzeczowniki żywotne pluralizuje się przez dodanie sufiksu -ien bądź -lien. Jeśli mamy na końcu wyrazu spółgłoskę, to nie będziemy jej zbijać z l, tylko dodamy od razu -ien. Liczbę mnogą dla nieożywionych rzeczowników robimy przez dodanie sufiksu -ith bądź -nith, też w zależności od spółgłoski/samogłoski na końcu.

Tyle o rzeczowniku. Z czasownika przedstawię tylko aspekty. Aspekt dokonany tworzymy:

a) sufiksem -etta - jeśli wyraz kończy się na spółgłoskę, a nie jest nią t
b) sufiksem -eva - jeśli wyraz kończy się na t
c) sufiksem -tta - jeśli wyraz kończy się na samogłoskę, a poprzedzającą ją spółgłoską nie jest t
d) sufiksem -va - jeśli wyraz kończy się na samogłoskę, a poprzedzającą ją spółgłoską jest t

W praktyce wygląda to tak: arnor - prowadzić > árnorta - prowadź! > árnortattava
Zapobiegamy łamaniu języka.

Reszta jest na wiki, ale napomknę o dialektach. W planie mam zabrać się za grekopodobny conlang (altarycki), który będzie używany w moim conworldzie, jak angielski u nas - międzynarodowo (szkielet języka jest, muszę słownictwo dać i gramatykę ulepszyć). Język litelicki, zwłaszcza w krajach, gdzie elfów jest mało, przyswoił pewne cechy altaryckiego, jak na przykład zbitkę dr czy brak przymiotników (czerwieniejące jabłko na zieleniejącej trawie...). Więcej informacji później, kiedy jeszcze bardziej dopieszczę litelicki.

Wszelkie uwagi mile widziane.

[Spodnie]

Prawie, jakbym widział wszystkie moje własne, niewysublimowane nóblangi, których nie opublikowałem, bo byłby wstyd. Sufiksy aspektu dokonanego to już prawie jota w jotę.

[Toivo]

E tam, ja nie uważam, że to wstyd. Szkic jak na początkującego całkiem dobry, na pewno się jeszcze rozwinie.

[Spodnie]

Twój conlang nie jest zły, przeciwnie - sądzę, że jest, albo może stać się dobry, jeszcze go do końca nie poznałem. Jedynie sufiksy nasunęły mi na myśl moje nóblangi.

[Elenti]

E tam, ja nie uważam, że to wstyd. Szkic jak na początkującego całkiem dobry, na pewno się jeszcze rozwinie.

Twój conlang nie jest zły, przeciwnie - sądzę, że jest, albo może stać się dobry, jeszcze go do końca nie poznałem. Jedynie sufiksy nasunęły mi na myśl moje nóblangi.

Dziękuję za te jakże motywujące słowa! Język będzie dalej się rozwijał, a na razie w tym poście zostawię krótki tekst, który udało mi się przetłumaczyć na litelicki...

„Nallith gílthornes ánalendaemtava ar tírithaemtava. Ca ílarithnon Ílar lentáe? Ansíl érdidha Ca arnoris, endeárienar aimos manté. Lithiné thesyórnon máldenivos – ńelda thesellornes thesyós emith – an érdidha norigilnon éradithnor.”

Tłumaczenie:

Podnieście oczy ku górze i popatrzcie. Kto stworzył te rzeczy? Ten, który ich zastęp wyprowadza według liczby, wszystkie je woła po imieniu. Dzięki obfitości dynamicznej energii - jako że jest również pełen werwy w swej mocy - ani jednej z nich nie brak.


Nie podobają mi się te końcówki -aemtava (czyli 2 osoba l. mnogiej cz. przyszłego tr. rozkazującego w aspekcie dokonanym [w litelickim tryb rozkazujący dzielimy według czasów, zależy kiedy ktoś ma coś zrobić]). Może powinienem usunąć odmianę przez czasy w trybie rozkazującym. Macie jeszcze jakieś sugestie?