Rzecz nie musi wyglądać jak książkowa gramatyka, ale przydałoby się, żeby to było wymiarów przeciętnego artykułu o poszczególnych gramatykach na angielskiej Wikipedii. Mniej-więcej.
Taka uwaga na początek. Nigdy się nie czyta, jak jest - głoski odpowiadające poszczególnym znakom mogą być co najwyżej takie same, jak w języku X. W Twoim zapisie już niejasne jest np. jak zachowuje się <i> przed samogłoskami: czy odpowiada ono <j>, tak jak w dialektach mazowieckich, czy jest to palatalizacja jak w polskim standardzie (a jak palatalizacja - to może wprowadzisz jakieś zmiany fonetyczne pod jej wpływem?), czy też jest ono ośrodkiem osobnej sylaby, tak jak, dajmy na to, w łacinie.
Rzeczownik się zachowuje nie jakoś odkrywczo, ot, typowo zachodnioeuropejsko, zresztą romańskie też widzę inspiracje w słownictwie. Ale OK, niech będzie, tylko rozwiń i przemyśl (!) temat.
