Co do czasu przed czasem, i wpływu tegoż na nas, to
jeszcze jest hipoteza o wszechświecie przed Big Bangiem, rozwijającym się w przeciwną stronę. Prawa fizyki z grubsza są symetryczne względem czasu – jeśli się odwróci czas, większość¹ zjawisk fizycznych zajdzie tak samo, jak zachodzą normalnie (jak się zderzy dwie kulki i popatrzy, dokąd polecą – to dałoby się uzyskać identyczny tor ruchu, ale z przeciwnymi zwrotami, gdyby je ze sobą zderzyć przeciwnie).
W związku z czym istnieje hipoteza, że przed Wielkim Wybuchem istniał wszechświat, który się kurczył, i od stanu największej entropii dążył do stanu najmniejszej entropii, pod koniec swojej ewolucji zapadając się do punktu, z którego rozwinął się nasz wszechświat.
Ponieważ zazwyczaj uznaje się, że strzałka czasu (i to, jak my postrzegamy czas) jest równoważne kierunkowi, w którym rośnie entropia, to w takim wszechświecie można mówić, że byłby siostrzanym wszechświatem naszego, ale o czasie płynącym w przeciwną stronę – i istniałby przed naszym Wielkim Wybuchem. My byśmy istnieli wówczas przed Wielkim Wybuchem tego wszechświata.
Zwizualizować sobie tę hipotezę można prostym eksperymentem myślowym. Weźmy trochę jakiegoś gazu, złożonego z małych (klasycznie się zachowujących) cząstek i umieśćmy go w małej przestrzeni w jakimś większym pomieszczeniu z doskonałą próżnią. Po wypuszczeniu, cząsteczki gazu dzięki swojemu ciśnieniu, rozejdą się po całym pomieszczeniu, będą się niby losowo ze sobą zderzać. Dopóki nie wypełnią całego pomieszczenia – objętość naszego gazu będzie się zwiększać, a ciśnienie maleć. Jeśli by teraz odwrócić ten proces fizyczny, każdej cząstce zmienić pęd na przeciwny, zaczną się zderzać w taki sposób, że w końcu się skompresują do stanu, w jakim były, gdy je do pomieszczenia wkładaliśmy – cały proces rozszerzania będzie odwrócony – a, jeśli popatrzymy dłużej na ich rozwój – cofniemy czas dalej niż do chwili zero, w którym je do pomieszczenia włożyliśmy – będą się znów rozszerzać, w trochę inny, ale podobny sposób, po całym pomieszczeniu.
¹ Z pewnymi niuansami, wszystkie prawa fizyki zostają zawsze zachowane po równoczesnym odwróceniu czasu, zmianie ładunków elektrycznych na przeciwne i odbiciu lustrzanym przestrzeni (tzw. symetria CPT)
