Nieoczywiste oczywistości

[Noqa]

czyli wszystkie językowe oczywistości, które zawstydzająco umknęły wam przez 10, 20, 50 lat waszej żyźni.

Parę moich, pierwszy odkryty zaledwie parę dni temu:
peanuts
styropian - styrofoam
poliestry

[Spiritus]

Już gdzieś o tym wspominałem, ale przez wiele lat wierzyłem, że istnieje taki czasownik jak nieprawdać...
Nadal w to wierzę.

[Wercyngetoryks]

Zawsze myślałem, że się pisze "rozszczenia", "rozścić", i do dzisiaj tak do siebie mówię w myślach, bo "roszczenia" to jakieś takie ni z gruszki, ni z pietruszki.

[ShookTea]

Mleko → laktoza → galaktyka (bo "Droga Mleczna" daje za mało mleka)

[Noqa]

ShookTea, to już dla mnie bardziej galaktoza - galaktyka. Całe życie byłem przekonany, że to przypadkowa zbieżność.

[Widsið]

Linia metra Bakerloo w Londynie łączy Baker Street z dworcem Waterloo.

[spitygniew]

Kilka dni temu zorientowałem się, że niemieckiego der wcale nie wymawia się [dɐ̯]. Co nie przeszkadzało mi oczywiście wymawiać tego poprawnie.

[Ghoster]

[...........]

[Henryk Pruthenia]

Jak tak dalej mówię.

[Ghoster]

[...........]

[Noqa]

peacocks

Ten groch będzie mnie chyba prześladował do końca życia.

[Vilène]

peacocks

Ten groch będzie mnie chyba prześladował do końca życia.

Tangentially related. [18+] [ZOBACZ MEMY]

[Toszczyk]

Ja z kolei przez długi czas byłem przekonany o istnieniu kwintescencji - analogicznie do fluorescencji, fosforescencji, rekonwalescencji itp. Dopiero gdy poznałem etymologię quinta essentia, wydało mi się to takie oczywiste, że tam nie może być "c".

Przez długi czas też w mojej pamięci istniał przymiotnik "incadescent" - wskutek skojarzeń z kadencją, dekadencją, zamiast z kandelabrami.

[Dynozaur]

Ja długo myślałem, że "jatka" to "jadka" - pochodząca od "jedzenia" (por. pożreć się z kimś). Pamiętam jaki był to dla mnie szok, jak zobaczyłem po raz pierwszy to słowo na piśmie - myślałem, że to błąd.

[spitygniew]

Jak byłem mały to zawsze mi czegoś brakowało w słowie "peruka" i mówiłem "perułka".

Same here, i chyba nawet wiem czemu, po prostu umysł rozszyfrowuje -ka jako polski sufiks, który oczywiście nigdy nie występuje po samogłosce, i stąd interpretuje [u ] jako niechlujne [uw].