Język Thelmiryoński
Nûlvangma Thelmiryongis
/,nʊl'fɑŋmɑ 'tʰɛ:lmʲrjoŋʲs/
Język jest w zasadzie moim pierwszym tworem, który tworzyłem z myślą o tym, żeby można było o nim później powiedzieć:"No i to jest conlang!". Oczywiście wiem, że dlatego iż moja wiedza lingwistyczna na początku jego tworzenia ograniczała się do pojęć: głoska i litera (nadal nie jest zbyt rozbudowana), to nie będzie to arcydzieło, ale myślę, że w chwili obecnej co nieco już wiem, choć i tak jeszcze długa droga przede mną.
[Raczej jest to dopiero szkic, ale mam nadzieje, że warto poddać go ocenie ;-)]
FonetykaSamogłoski: Przednie Centralne Tylne
Przymknięte a u
Prawie Przymknięte ɪ * ʊ
Pół-przymknięte e o
Średnie
Półotwarte ɛ ɔ
Prawie otwarte
Otwarte a ä ɑ
*W niektórych gwarach występuje także, samogłoska centralna prawie przymknięta niezaokrąglona: /ɪ̈/ czyli do prostu polskie y.
Zapis samogłosek:- â /a/
- a /ɑ/
- á /ä/
- o /ɔ/
- ô /o/
- e /ɛ/
- é /e/
- i /i/
- á /ä/
- î /ɪ/
- uo lub û /ʊ/
- u /u/
SpółgłoskiW języku thelmiryońskim wyróżnić możemy 30 fonemów spółgłoskowych:
-> /m/ m, /n/ n, /ɲ/ ng, /b/ b, /t/ t, /d/ d, /k/ k, /ɡ/ g, /j/ y, /f/ v, /v/ w, /r/ r, /l/ l
-> /d͡ɮ/ dl
-> /ʒ/ ẑ, /s/ s, /ʃ/ sh, /z/ z,
->/tʰ/ th, /dʰ/ dh, /lʰ/ lh*
->/mʲ/, /nʲ/, /ɲʲ/, /pʲ/, /bʲ/, /tʲ/, /dʲ/, /lʲ/ - nie mają oddzielnych znaków
*bardzo słaby przedech, zwykle rozbijany na l i h lub udźwięcznia [v] na [f]
AkcentAkcent pada zawsze na 1 sylabę, wyjątkami, które kierują go na 2 sylabę, 3 i tak dalej, lecz nigdy nie ostatnią.
np. nûlvangma - /,nʊl]'fɑŋ]mɑ/ akcent na 2 sylabę (przedostatnią)