No to ja znowu odkopię, jako że przypomniałem sobie, że prowadziłem ten kurs

Może będzie kontynuacja, a tymczasem odpowiedź na pytanie powyżej.
6. grupa czasowników jest bardzo niewielka i bezokoliczniki zawsze kończą się na
-etA, zaś w odmianie pojawia się wrostek
-ne-. Czasowniki z tej grupy mają bardzo specyficzne znaczenie: są derywowane od przymiotników i oznaczają "stawać się bardziej jakimś", np.
pidetä "wydłużać się" (od
pitkä "długi"),
vanheta "starzeć się" (od
vanha "stary") - w odmianie odpowiednio:
minä pitenen, minä vanhenen.
4. grupa jest dużo większa. Bezokoliczniki w niej kończą się na
-tA (w tym również -etA), zaś w odmianie występuje wrostek
-a-. Np.
haluta "chcieć" -
minä haluan.