Język ikanejski to następny język Ziemli. Jest to jeden z języków klasycznych zachodnich rubieży głównego kontynentu Ziemli. Tak, mapy kieeedyś będą, ale nie wiem kiedy, bo póki zdecydowałem się na ich dwukrotne powiększenie w paincie.
Zacznijmy od terenów, gdzie używany był język ikanejski. Ikanowie o to zamieszkiwali dość ciepły obszar wysp, z których główna z nich zwana Erefą (ē-rē-n-ɸe) była czymś wielkością w pół drogi między Cyprem a Kretą. Skąd Ikanowie przybyli na Erefę, nie wiadomo. Wiadomo tylko, że nie są pierwszym żyjącym tam ludem. Wcześniej Erefnę zamieszkiwał inny lud, którego język i kultura w świecie Ziemli pozostały nierozszyfrowane, gdyż używały one pisma hieroglificznego.Po około trzystu latach od podboju omawianego obszaru wysp, ukształtowała się Cywilizacja Ikanejska. Małe państewka tego obszaru zaczęły handlować z co dalszym ośrodkami handlu, dokąd powoli zaczęło przeciekać Hieroglificzne Pismo Ikanejskie i język ikanejski. Ten stan zajął następne sześćset lat. Po tym okresie w wyniku klęsk żywiołowych na kontynencie doszło do ograniczenia wpływów Cywilizacji Ikanejskiej na bardziej lokalną skalę. Na te czasy datuje się także utworzenie sylabariusza ikanejskiego. Choć Ikanowie politycznie stracili bardzo na znaczeniu, w tym okresie rozkwitała nauka i sztuka Ikanejska. Okres ten zakończony został poprzez inwazję ludów Noarskich - zamieszkujących od dawna część okolicznych wysp i wybrzeża kontynentu najbliższe Erefie. Ikanejski jako język codzienny przetrwał pod panowaniem Noarów jeszcze paręset lat. Jako język piśmiennictwa był aktywny jeszcze przez 150 lat na Erefie, w końcu wyparty przez język noarski w tej sferze (który też opiszę), po tym jak na podstawie sylabariusza ikanejskiego powstał alfabet noarski. Ikanejski jako język pisany, a dokładniej różne lokalne wykładnie języka ikanejskiego (w prestiżowym piśmie hieroglificznym) były używane dużo-dużo dłużej i dały podstawę używanym w późniejszych okresach pismom hieroglificznym dużych połaci kontynentu.
Chronologia (rok zero = podbój Erefy)
- -50 Pierwsze grupy Ikanów (póki co pokojowo) przedostają się do Erefy
- -14 Pierwsza wojna Ikanów z Pra-Erefijczykami. Wojna przegrana przez Ikanów
- -9 Druga wojna Ikanów z Pra-Erefijczykami. Ikanowie zdobywają część wysp. Pewne grupki wdzierają się na Erefę
- -2 do 0 Trzeca wojna, całkowite pokonanie Pra-Erefijczyków, zdobycie stolicy, napływ ludności.
- 0-300 Kształtowanie się Cywilizacji Ikanejskiej
- 300-900 Wczesny okres klasyczny. Rozkwit polityczny Ikanów
- 900-1100 Okres Klasyczny
- 1100 Inwazja Noarów
- 1100 - 1250 Okres postklasyczny
- 1600~1700 Ostatnie zapiski w języku ikanejskim w noarskim piśmie alfabetycznym
- 2300 Ostatnie użycie czystych Hieroglifów Ikanejskich
Daty oczywiście są w miarę symboliczne.
Język IkanejskiDźwiękiSpółgłoskin r l
ɴ ʜ
t d k
ɸ s
w j h
SamogłoskiCzystei
e o
a
Dyftongiei oi
ea ao
Długieī*
ē ō
*Samogłoska występująca w ograniczonej liczbie wyrazów.
Budowa SylabySylaby przyjmują zazwyczaj budowę (S)CV(V)(R)
Możliwy jest rozziew. W końcu sylaby mogą występować dźwięki n r l. Ciekawe są dźwięki w, j, h, które występują TYLKO w nagłosie, z dwoma wyjątkami. Przed spółgłoska w nagłosie może stać jeszcze spółgłoska
s lub
h.
MorfologiaWystępują dwa rodzaje fleksji.
- Fleksja imienna - rzeczowniki, przymiotniki, przysłówki, zaimki, liczebniki
- Fleksja słowna - czasowniki, przysłówki
Fleksja ImiennaZanim przejdę do fleksji imiennej, najpierw chciałbym omówić budowę ikanejskiego rzeczoniwka/przymiotnika. Otóż składa się on z trzech części:
rdzeń (niesie główne znaczenie) - "końcówka" fleksyjna - coś a la klasyfikator.
Przypadki:
Ergatyw, Absolutyw, Zelażny, Ablatyw (
skąd?), Genetyw (
czyj?), Datyw (
dla kogo? nigdy
komu?).
Istnieją cztery deklinacje:
- N-deklinacja: saɸa-n-or woda
- Deklinacja duplikatywna: ne-ne-si matka
- Deklinacja samogłoskowa: tor-a-ke
- Deklinacja długa: waki-tē-or
N-deklinacja| Przypadek | Sg | Pl |
| Erg | n | na |
| Abs | sn | sna |
| Zal | n | na |
| Abl | e | ena |
| Gen | nao | nō |
| Dat | hne | hna |
Deklinacja opiera się o infix -n
Deklinacja duplikatywna| Przypadek | Sg | Pl |
| Erg | ne | nea |
| Abs | sne | snea |
| Zal | ne | nea |
| Abl | nee/nē | nea/nēa |
| Gen | neo | neō |
| Dat | ner(i) | nera |
Deklinacja opiera się o otwartą część ostatniej sylaby przed końcówką fleksyjną
Deklinacja Samogłoskowa| Przypadek | Sg | Pl |
| Erg | a | ao |
| Abs | sa | sao |
| Zal | ōa | ɸao |
| Abl | e | ea |
| Gen | o | aō |
| Dat | r(i) | ra |
Deklinacja opiera się o samogłoskę a.
Deklinacja Długa| Przypadek | Sg | Pl |
| Erg | tē | tea |
| Abs | sē | sea |
| Zal | tei | ei |
| Abl | tī | tīa |
| Gen | to | tiō |
| Dat | tēr(i) | tiēr(i) |
Deklinacja opiera się o infix tē.
Zaimek| Zaimek | Erg | Abs | Zal | Abl | G | D |
| ja | hnei | sne | hnoi | eni | hnoi | henei |
| ty~on | aoi | soɸi | soi | esi | soɸo | hsoi |
| ty~ona | oɸi | ō | ōɸi | e'i | oɸo | hoi |
| my | non | noana | nōn | enene | nōn | hnon |
| wy~oni | sī | sīna | sō | eī | sō'i | hī |
| wy~one | ɸī | ɸīna | ɸō | ɸeī | ɸō'i | hediī |
Drugi zaimek przyjmuje znaczenie
ty przed czasownikiem a
on po czasowniku.
Odmiana SłownaKonjugacja dzieli się na samogłoskową i spółgłoskową.
Odmiana opiera się o rdzeń-fleksja-określnik.
Samogłoskowa:
ɴati-ō-oa - przebić
ɴati-ō-ɸo - wbić
ɴati-ō-lo - odbić
Spółgłoskowa:
jer-ne-ɸo - mieszkać
jer-ne-a - żyć
jer-ne-lo - ożyć
Odmiana:
Czasownik odmienia się poprzez aspekty i osoby, ale nie podmiotowo, a przedmiotowo.
| Aspekt Dokonany | Aspekt Dokonany | Aspekt Niedoknany | Aspekt Niedoknany | Aspek niedokonany przeszły | Aspek niedokonany przeszły |
| I os | II i III os | I os | II i III os | I os | II i III os |
| Samogłoskowa | sōn | sō | ō | ōte | ōn | ōn |
| Spółgłoskowa | sne | snete | ne | nete | nēn | nēn |
Wiem, tu powinien być jakiś tekst z glosami, ale cóż, robię to już drugą godzinę, więc sobie teraz podaruję. Mam do was parę pytań. Jak zrobić ładniejszą tabelkę, w sensie na przykład połączyć parę komórek? No i, jak to u mnie zawsze, jakie macie wrażenia?
