W wątku o
mezmarskim wspomniałem, że jest to język do powstającego conworldu fantasy. Dzisiaj przedstawiam kolejne dwa języki z tego conworldu:
nordycki (
norrdietska spraak /nɔɹdiːtska sprɑːk/) i
świdrycki (
suidthiudsche sproach /su̯iðθi̯uðsxə spʁo̯ax/).
Na początek wypada wyjaśnić nazwy. Otóż językami tymi mówi się w dwóch blisko ze sobą związanych państwach: Królestwie Północnym, lub Norrii (
Norrijk /nɔɹriːk/) i Królestwie Południowym, lub Świdrii (
Suidrijch /su̯iðʁɛi̯x/). Nazwy w rodzimych językach nie są zbyt oryginalne, ale wszak podobne zdarzają się i w naszym świecie (
Österreich). W szerszym świecie funkcjonują nazwy zaadaptowane fonetycznie do języka mezmarskiego:
Norraya,
dejva norrika, i
Svidraya,
dejva svidrika. Rodzime nazwy języków zawierają cząstkę
dietska/
thiudsche oznaczającą "ludowy" (por. niem.
deutsch).
Języki, jak już chyba każdy zauważył, są germańskie i blisko spokrewnione. W conworldzie są również spokrewnione, choć odlegle, z
siedmiogrodzkim (który również zostanie tam wykorzystany). Właściwie nie miało to być nic specjalnie oryginalnego, taki trochę pozmieniany niemiecki na potrzeby conworldu, ale nie chciałem też, żeby wyglądał całkowicie lamersko. I tak to w trakcie tworzenia wyszło mi parę interesujących cech.
Norrycki:- brak przegłosu, za to jotacja spółgłosek:
foot /foːt/ "stopa" -
footje /foːt͡ʃə/ "stopy";
skoonj /skoːɲ/ "piękny"
- bezdźwięczne sonanty z grup h + sonant:
rhuss /r̥ʊsː/ "koń",
nhut /n̥ʊt/ "orzech"
- zachowanie geminat i pierwotnych długich samogłosek
Świdrycki:- całkowita dyftongizacja długich samogłosek
- przegłos (tylko długich samogłosek), a następnie dyftongizacja:
fuot /fu̯ɔt/ "stopa" -
fuete /fu̯etə/ "stopy"
- brak rotacyzmu!
haosen /hao̯zən/ "słyszeć",
leas /li̯æs/ "pusty"
- zachowanie pragerm. dyftongu au (jako /ao̯/):
graot /gʁao̯t/ "duży"
A oto standardowe pierwsze wrażenie, czyli tekst o owcy i koniach i liczebniki. Teksty na razie mają wstępny charakter - zamierzam jeszcze dopracować procesy fonetyczne i morfologię.
Dat skaap an do rhussa (in dat norrdietsk)Up een hulj, een skaap, dat keena vulla hadde, saa rhussa.
/ʊp eːn hʊʎ eːn skɑːp dɑt keːnɐ vʊlːɐ hɑdːə sɑː r̥ʊsːɐ/
Eenat toog eenan habtigan vagn, eenat bar eena groota last,
/eːnɐt toːg eːnɐn hɑptɪgɐn vɑŋn eːnɐt bɐɹ eːnɐ groːtɐ lɑst/
an eenat foor rask eenan man.
/ɑn eːnɐt foːɹ rɑsk eːnɐn mɑn/
Dat skaap sagde to dem rhussam:
/dɑt skɑːp sɑgdə toː dem r̥ʊsːɐm/
Mijn hert brikt, als ik see, hvat dar mensk do rhussa doon leet.
/miːn hɛɹt brɪkt als ɪk seː hvɑt dɑɹ mensk doː r̥ʊsːɐ doːn leːt/
Do rhussa ansvooro:
/doː r̥ʊsːɐ ɐnsvoːro/
Lhuusten, skaap. Oose herten brekan, als vij dan menskan, herre, seen,
/l̥uːstən skɑːp oːsə hɛɹtən brekɐn als viː dɑn menskɐn hɛrə seːn/
dar dam skaap sijna vulla avegnimd for een kleed for sik selb.
/dɑɹ dɑm skɑːp siːnɐ vʊlːɐ ɐvegnɪmd fɔɹ eːn kleːd fɔɹ sɪk selb/
An dat skaap habt keena vulla.
/ɑn dɑt skɑːp hɑpt keːnɐ vʊlːɐ/
Dit gjehoord, floog dat skaap uber dat feld.
/dɪt ɟəhoːɹd floːg dɑt skɑːp ubəɹ dɑt feld/
That schoap en thuo rosse (in that suidthiudsch)Up ein huil, ein schoap, dat ichte wolle ne havde, saw rosse.
/up ɛi̯n hu̯il ɛi̯n sxo̯ap dat ixtə wolə nə havdə saw ʁosə/
Einet taoch einen heavthigen wagen, einet bar eine graote last,
/ɛi̯nət tao̯x ɛi̯nən hi̯æfθiɣən waɣən ɛi̯nət baɐ̯ ɛi̯nə gʁao̯tə last/
en einet fuor rasch einen man.
/en ɛi̯nət fu̯ɔɐ̯ ʁas ɛi̯nən man/
That schoap sagde tuo theim rossen:
/θat sxo̯ap zaɣdə tu̯ɔ θɛi̯m ʁosən/
Mijn hart briced, als ich siu, wat the mensch thuo rosse duon leated.
/mɛi̯n haɐ̯t bʁikəð als ix zi̯u wat θə mens θu̯ɔ ʁosə du̯ɔn li̯ætəð/
Thuo rosse answuoren:
/θu̯ɔ ʁosə ansu̯ɔʁən/
Luisten, schoap. Uose harten brecen, als wij than menschen, hearre, siun,
/lu̯istən sxo̯ap u̯ɔzə haɐ̯tən bʁekən als wɛi̯ θan mensxən hi̯æʁə zi̯un/
thesse tham schoap sijne wolle wegnimd fuer ein cleith fuer sich self.
/θesə θam sxo̯ap zɛi̯nə wolə weɣnimd fu̯eɐ̯ ɛi̯n klɛi̯θ fu̯eɐ̯ zix zelf/
En that schoap ne havd ichte wolle.
/en θat sxo̯ap nə havd ixtə wolə/
Thit gehaosd, flaoch that schoap uiver that feld.
/θit gəhao̯st flao̯x θat sxo̯ap u̯ivɐ θat feld/
Liczebniki (nordycki/świdrycki)
1.
een /eːn/,
ein /ɛi̯n/
2.
tvee /tveː/,
twei /twɛi̯/
3.
trij /triː/,
thrij /θʁɛi̯/
4.
fier /fiːɹ/,
fiur /fi̯uɐ̯/
5.
fijf /fiːf/,
fijf /fɛi̯f/
6.
sex /seks/,
ses /zes/
7.
sibun /sibʊn/,
siven /zivən/
8.
atta /ɑtːɐ/,
acht /axt/
9.
nien /niːn/,
niun /ni̯un/
10.
teen /teːn/,
tean /ti̯æn/
11.
eelif /eːlɪf/,
eilef /ɛi̯ləf/
12.
tveelif /tveːlɪf/,
tweilef /twɛi̯ləf/
